محققان با استفاده از نوعی تار ابریشم موفق به تولید نانوساختارهایی با کاربردهای پزشکی شدند. این تارها میتوانند بدون آسیبزدن به سلول، به داخل سلول نفوذ کنند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، یک تیم تحقیقات بینالمللی نانومواد جدیدی از جنس تولید شده توسط کنه Tetranychus lintearius ساختهاند. این نانومواد توانایی نفوذ در سلولهای انسانی را بدون آسیب رساندن به سلولها دارد؛ بنابراین، برای استفاده در حوزه زیست پزشکی مناسب است.
نتایج این پروژه در قالب مقالهای در مجله Nature Scientific Reports به چاپ رسیده است. این پروژه به سرپرستی میودراگ گربیچ و محققانی از موسسه تحقیقات و توسعه کشاورزی و غذایی مورسیان (IMIDA)، موسسه علوم فوتونیک بارسلونا، دانشگاه غربی انتاریو (کانادا)، دانشگاه بلگراد (صربستان) و دانشگاه لاریوخا انجام شدهاست.
این ماده جدید از مقاومت بیشتری نسبت به فولاد برخوردار است، فوقالعاده انعطافپذیر بوده، در ابعاد نانومتری و زیستتخریبپذیر است و در عین زیست سازگاری دارای توانایی عالی در نفوذ به سلولهای انسانی بدون آسیب رساندن به سلولها است. این ویژگیها موجب شده تا محققان نسبت به این نانوماده جدید علاقهمند شوند.
این ویژگیها برای استفاده در صنعت داروسازی و زیست پزشکی ایدهآل است، زیرا با بافتهای آلی سازگار است (بدون تولیدمواد سمی که سلول را تحریک کند) و به دلیل ساختار پروتئینی، زیستتجزیهپذیر است.
محقق میودراگ گربیچ میگوید: این نانوماده جدید پتانسیل بالایی برای کاربردهای پزشکی دارد، چرا که به لطف اندازه کوچکی که دارد، قادر است به راحتی در سلولهای انسانی سالم و سرطانی نفوذ کند. این ویژگی موجب شده تا این نانوماده برای انتقال ایدهآل باشد و بتواند داروهای شیمیدرمانی را حمل کرده و همچنین برای تولید حسگرهای زیستی برای شناسایی عوامل بیماریزا و ویروسها مناسب باشد.
Tetranychus lintearius کنهای بوم سواحل اقیانوس اطلس است و برخلاف عنکبوت قرمز، مقادیر زیادی تار ابریشمی تولید میکند. مقاومت این تارها دو برابر ابریشم استاندارد عنکبوت است.
مقاومت ابریشم دو برابر ابریشم عنکبوتی است، ماده استاندارد مورد استفاده برای این نوع تحقیقات و مقاومت آن از فولاد بیشتر است. همچنین به دلیل مدول بالاتر یانگ، بار الکتریکی تار ابریشمی تولید شده توسط Tetranychus lintearius، مزایایی نسبت به الیاف ترشح شده توسط کرم ابریشم دارد. این ویژگیها موجب شده تا این تارها به یک نانومواد طبیعی امیدوار کننده برای مصارف فناورانه تبدیل شوند.