میثم مهدیار، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتگو با خبرنگاردانشگاه خبرگزاری دانشجو، با اشاره به بحران سالمندی جمعیت در آینده نزدیک و همچنین اوج گرفتن بیماریهای مختلف از جمله کرونا و آسیب پذیری نظام سلامت کشور در برابر این چالشها در صورت کمبود پزشک گفت: یکی از عوامل کمبود پزشک، کمبود پذیرش است؛ یعنی ظرفیت پذیرش پزشکی بسیار پایین است و یکی از دلایل پایین بودن ظرفیت پزشکی تعارض منافعی است که در وزارت بهداشت برای تعیین ظرفیت پزشکی وجود دارد.
وی ادامه داد: این تعارض منافع باید مدیریت شود و تعیین ظرفیت پزشکی نباید به دست کسانی که غالبا پزشک و پزشک متخصص هستند، صورت گیرد، این تعارض منافع باید رفع شود. به این صورت که افراد ذی نفع در این سیاست گذاری دخالت نداشته باشند.
وی تعیین ظرفیت توسط وزارت بهداشت را یکی از عوامل کمبود پزشک در کشور برشمرد و ادامه داد: با توجه به فضایی که حاکم شده است باید از تسلط وزات بهداشت این موضوع خارج شود. یعنی پزشکها در تعیین ظرفیت پزشکی نباید دخالتی داشته باشند. آمایشی باید صورت بگیرد و فارغ از اینکه ما به چه تعداد پزشک نیاز داریم که خوشبختانه این اتفاق در حال انجام دادن است و وزارت بهداشت دارد تعیین ظرفیت میکند که باید ساز و کار این موضوع مشخص شود.
مهدیار افزود: بعنوان مثل به ازای این تعداد از جمعیت کشور باید این تعداد پزشک پذیرش شوند. همین امر باید شکل و وجه قانونی و برنامه ایی به خود بگیرد یعنی اگر سلیقه ایی در این بین باشد باید سلیقه قانون باشد نه شخص پزشک و یا نهاد.
مهدیار با اشاره به اینکه متاسفانه در وزارت بهداشت در خصوص پزشکان بی قانونی و بی ضابطی وجود دارد، اظهار کرد: با توجه به جو حاکم و سلیقه ایی که در وزارتخانه مشاهده میشود میتوان به صراحت عنوان کرد که بی قانونی در آن وجود دارد.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش، با توجه به نیاز روزافزون کشور به خدمات پزشکی، آیا وزارت بهداشت برای ارائه خدمات به جمعیت رو به پیری کشور و همچنین ظرفیت بیماران کشورهای همسایه و توریسم سلامت، اجازه افزایش ظرفیت پزشک متخصص را خواهد داد، بیان کرد: باید زیرساختی برای افزایش ظرفیت پزشکی ایجاد شود. اساتیدی که آموزش میدهند باید ارتقا پیدا کنند و متون متناسب با دستاوردهای پزشکی به روز شوند. همچنین تسهیلات لازم برای اینکه یک آموزش پزشکی مطلوب اتفاق بیفتد باید فراهم شود. افزایش ظرفیت پزشکی صرفا به افزایش تعداد پذیرش پزشکی برنمی گردد بلکه تنظیم شرایط لازم برای ارتقا کیفیت آموزش پزشکی برمیگردد.
وی با اشاره به اینکه، در حال حاضر کشور با پیری جمعیت مواجه است و قشر کثیری از متولدین دهه پنجاه و شصت، نیازمند خدمات پزشکی هستند، با توجه به اینکه در این دههها بیشترین جمعیت کشور وجود دارد، در زمینه ارائه خدمات پزشکی چه تغییر جدیای باید رخ بدهد، پاسخ داد: متاسفانه در حال حاضر ظرفیت پزشکی کمی در جامعه داریم. تعداد پروانههای مطب پزشک عمومی و پزشک تخصصی ما پایین است که در این امر شکی نیست.
وی افزود: همانطور که مشاهده میکنید جمعیت ما رو به پیری میرود و پیر شدن جمعیت نیاز به خدمات پزشکی را افزایش میدهد. اگر این دو شرط در هم ضرب میشوند و یک شرایط خاصی را پدید میآورند که نیازمند تمهید تعداد مناسب پزشک در جامعه باید باشیم.
مهدیار در پایان اذعان کرد: افزایش پزشک باید از چند طریق اتفاق بیفتد. خدمات بیمهای یعنی سیاست گذاری بیمه باید به سمتی باشد که اگر قرار است خدمات پزشکی در اختیار سالمند قرار گیرد بیمه بتواند جبران خدمات کند. دوم، تعداد مناسبی پزشک برای دهههای آینده تربیت شده باشند و تربیت یک پزشک متخصص حداقل بیش از ۱۲ سال زمان میبرد یعنی اگر ما همین الان شروع به تربیت یک پزشک متخصص کنیم حدودا ۱۲ سال دیگر آن پزشک میتواند وارد بازار کار شود، چون ۷ سال عمومی خوانده است و دورههای رزیدنتی و طرح را که بگذراند حدود ۱۲ الی ۱۳ سال ممکن است طول بکشد.
وی عنوان کرد: از همین حال باید یک نگاه آینده پژوهانهای وجود داشته باشد هم در آموزش، جذب و ظرفیت جذب پزشکی باید تمهیداتی صورت بگیرد و همینطور در بحث سیاست گذاری بیمه باید مکانیسمهایی را داشته باشیم که اولا کمتر افراد مسن ما دچار بیماری شوند و اگر دچار بیماری شدند و به پزشک مراجعه کردند امکان جبران خدمات پزشک از طریق بیمه فراهم باشد که ما در ارائه خدمات دچار مخاطره نشویم.