استاد حوزه علمیه مهمترین عامل پشت کردن کوفیان و مسلمانان به امام سوم را انحرافات دینی دانست و گفت: از سقیفه تا کربلا و به مدت 50 سال، امامت، به صورت انحرافی تعریف شد و این باعث رویارویی و سکوت مردم مقابل امام زمانشان گردید.
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از قم، حجت الاسلام حسینی قمی شب گذشته در حرم حضرت معصومه (س) برشمردن عواملی که سبب شد امت اسلامی بعد از گذشت 50 سال از رحلت پیامبر(ص) نوه ایشان را بکشند، گفت: مردم در آن دوره یا ضد امام حسین(ع) جنگیدند یا مقابل ظالمان سکوت اختیار کردند یا سعی کردند خود را به امام برسانند، ولی موفق نشدند.
وی با اشاره به اینکه تهدید، تطمیع، تبلیغات و حب دنیا عوامل موثری در عملکرد مردم کوفه بود، گفت: البته نمی توان گفت که تنها این عوامل باعث سقوط مردم کوفه شد، بلکه باید دقیق تر به تاریخ نگاه کرد.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه روز نهم محرم دو نفر خدمت اباعبدالله(ع) رسیدند و ایشان را از حقایق کوفه آگاه کردند، بیان کرد: این امام بزرگوار حتی بعد از اینکه شنید، مردم کوفه بیعت شکسته اند، در کمال ایمان آیه حسبی الله و نعم الوکیل را بر زبان جاری کرد.
حسینی قمی با بیان اینکه طبق گفته آیت الله آیتی کوفیان آنقدر که مذمت می شوند، لایق مذمت نیستند، ابراز داشت: در مرحله اول کوفیان هنگامی که حاکم ضعیفی داشتند، برای امام نامه فرستادند و در مرحله دوم با مسلم همکاری کردند، اما مشکل از آمدن ابن زیاد شروع شد.
وی با تاکید بر اینکه ابن زیاد حاکمی خونریز و خشن بود و عامل ترس کوفیان شد، گفت: عبیدالله بن زیاد وقتی در بصره حاکم شد دست 80 نفری را که با او بیعت نکردند، برید بدون آن که حتی سعی کند حکومت خود را برای آنها توجیه کند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه مردم کوفه با پیش زمینه های فکری خود از آمدن امیر جدید ترس داشتند، گفت: چون کوفه شهر کوچکی بود و برای مخفی شدن مناسب نبود، بسیاری راه فرار نیافتند، ولی در راه کربلا، طبق اسناد تاریخی، از هر 1000 نفری که به سمت کربلا می رفتند، 800 نفر در راه فرار می کردند.
حسینی قمی با تاکید بر اینکه ترس یکی از عوامل خیانت اهل کوفه بود و نه همه آن، تصریح کرد: امام حسین (ع) در یکی از خطبه های روز عاشورا علت خیانت کوفیان را رشوه و لقمه حرام خوانده است.
وی مهم ترین عامل پشت کردن کوفیان و مسلمانان به امام سوم را انحرافات دینی دانست و بیان کرد: از سقیفه تا کربلا و به مدت 50 سال امامت به صورت انحرافی تعریف شد و این باعث رویارویی و سکوت مردم مقابل امام زمانشان گردید.