به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دومین نشست از سلسله نشستهای کارگروه تخصصی «ثقلین»، با محوریت قرآن در قرآن و با موضوع «فلسفه و چرایی عزاداری و شعایر حسینی»، در دانشگاه آزاد اسلامی اهواز برگزار شد.
در این نشست که در سالن جلسان شهید شهریاری و با حضور دانشجویان نخبه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز برگزار شد، محمدامین سواری، در ابتدای سخنان خود با تسلیت شهادت سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)، با اشاره به حدیث امام رضا (ع) در خصوص عاشورا گفت: عاشورا روز مصیبت اهل بیت و روزی که عزیز اهل بیت ذلیل می شود.
این فعال حوزه دین تصریح کرد: عده ای با بیان شبهاتی همچون چرا باید یاد و خاطره اباعبدالله را زنده نگه داشت؟، چرا باید این شعایر با انواع و اقسام اشکال و حالات صورت بگیرد؟، آیا این شعایر قدیمی نبوده و مجبور به انجام امور غیر به روز نیستیم؟ و چرا باید برای امامی که در بهشت است سینه بزنیم؟، شعایر حسینی را مورد تهاجمات بی وفقه خود قرار می دهند که باید امت اسلامی بیدار باشد و فریب این افکار پوچ و توخالی را نخورند.
وی با بیان اینکه ما در تمامی عرصه های سیاسی، علمی، فرهنگی و اجتماعی می توانیم از قیام امام حسین (علیه السلام) استفاده کنیم، افزود: اهمیت قیام سید الشهدا وقتی مشخص می شود که امروزه شاهد شکل گیری بناهای حاضر سیاسی نظام جمهوری اسلامی بر اساس آن قیام مهم هستیم.
سواری تصریح کرد: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، از شکل گیری تا استمرار و بقای خود را مدیون قیام حضرت سید الشهداء و شعایر حسینی می داند؛ چرا که مصداق روشن آن، سخن امام امت است که فرمودند: “این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است”.
این فعال سیاسی، هدف و سبب احیای شعایر حسینی را تبیین قیام امام حسین، و تبدیل آن از امری معقول به امری محسوس و قابل درک دانست و بیان کرد: باز خورد مردم و مخاطب نسبت به موارد محسوس، راحت تر از موارد معقول و به شکل نظریه باشد.
سواری در اثبات این هدف مهم با بیان شواهد قرآنی گفت: اولین شاهد، حضرت موسی (علیه السلام معرفی) است، آن گاه که در کوه طور و میقات الهی، بعد از ۱۰ شب که به میقات اضافه شد، خداوند به کلیم خود خبر از گمراه شدن قوم خود می دهد که حضرت موسی تا حدی ناراحت و عصبانی می شوند؛ اما عصبانیت حضرت موسی وقتی به اوجش می رسد که ایشان واقعه و انحراف را با چشمان خود ببینند که قرآن کریم می فرمایند: حضرت موسی از شدت ناراحتی، تورات را بر زمین پرتاب کرد و اقدام به کشیدن موی سر برادر پیامبر خود کرد.