لحظه پخش سرود ملی و بالا رفتن پرچم کشورمان را با هیچ چیز عوض نمی‌کنم/ برای مسابقات ۱۱ ماه در اردو بودیم

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تیم ملی قایقرانی جمهوری اسلامی ایران در سالیان اخیر موفقیت‌های رو به رشدی را تجربه کرده تا جایی که مریم امدی پارسا سال گذشته در مسابقات پاتایا توانست در قایق سبک‌وزن دونفره دوپارو، چهارنفره دوپارو و سبک‌وزن چهارنفره توانست ۲ مدال طلا و یک نقره برای کشورمان رقم بزند و امسال نیز با کسب ۲ مدال نقره بازی‌های آسیایی جاکارتا برگ زرینی دیگری در برای خود و کشورمان به یادگار گذاشت.

حال با مریم امیدی پارسا متولد ۱۳۷۵ از همدان و دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید رجایی و عضو تیم ملی قایقرانی روئینگ کشورمان به گفتگو نشستیم تا در مورد برنامه ریزی بین درس و ورزش با وی سخن بگوییم.

دانشجو: از ورزشتان برایمان توضیح دهید
سال ۹۱ از طرف هیات قایقرانی جهت استعدادیابی به مدرسه ما آمدند و چون این رشسته نیاز به قد بلند و دستان کشده دارد من برای این ورزش انتخاب شدم و ادامه دادم. از سال ۹۲ وارد تیم ملی شدم و ۵ سال است عضو تیم ملی روئینگ هستم و در حال حاضر ۷ مدال آسیایی دارم در کارنامه دارم.

دانشجو: قبل از ورود به قایقرانی سابقه ورزش دیگر داشتید؟
از دوران کودکی اهل ورزش بودم. ژیمناستیک، ووشو و غیره انجام می دادم که بیشتر جنبه تفریحی داشت؛ اما در دوچرخه سواری مدال طلای استانی را کسب کردم که پس از آن قایقرانی را ادامه دادم.

دانشجو: مهمترین مقام‌های کسب شده توسط شما چیست؟
سال گذشته در مسابقات قهرمانی آسیا اولین نفری بودم که مدال طلای روئینگ را به دست آوردم و تنها کسی بودم که در مجموع ۳ مدال را کسب کردم و امسال نیز در کاروان ایران ۲ مدال نقره را به دست آوردم.

دانشجو: مقداری درباره قایقرانی توضیح دهید
رشته روئینگ یک رشته نیمه استقامتی است و دومین رشته سخت دنیا محسوب می‌شود و چند ماده مختلف دارد که یک تک پارو دارد و دو سری دو پارو. در بخش تک پارو دو نفره، چهار نفره و هشت نفره دارد و در بخش دوپارو نیز دونفره، چهارنفره و هشت نفره وجود دارد که در ایران قایق هشت نفره زیاد مرسوم نیست که بیشتر تمرکز بر روی دو و چهار نفره است.

یکی مشکلات این است که در قایقرانی سبک وزن و سنگین وزن وجود دارد و امسال به سختی وزن کم کردیم، چون قد بلندی داریم؛ لذا کاهش وزن سخت است و از عید در رژیم بودیم.

 

دانشجو: روزانه چه مقدار تمرین دارید؟
در اردو روزی سه وعده سنگین تمرین داشتیم که ۲ وعده در آب بود و یک وعده در خشکی که شامل تمرینات بدنسازی می شد. زمانی که در اردو نباشیم از آنجایی که در شهرستان‌ها قایق و پارو وجود ندارد؛ لذا از دستگاه ارگو که شبیه ساز قایق است، استفاده می‌شود و به جز این تمرینات در قالب بدنسازی و تمرینات هوازی محسوب می‌شود. از آنجایی که منزل ما از ورزشگاه آزادی دور است، اکثر مواقع نمی‌توانم بروم و پارو بزنم و اگر در سال تحصیلی باشیم، به دلیل رسیدگی به درس و دانشگاه سختی تمرینات بیشتر می‌شود و سعی می‌کنم بدنسازی و هوازی کار کنم.

دانشجو: پرافتخارترین بخش قایقرانی کدام رشته است؟
در سال‌های اخیر روئینگ بسیار خوش درخشیده و سال گذشته هم دختران و هم پسران با مدال نقره برگشتند و نتایج خوبی در جوانان و بزرگسالان کسب شد و امسال دختران نتیجه خوبی در بازی‌های آسیایی کسب کردند.

دانشجو: آیا تداخل بین درس و ورزش برایتان سخت نیست؟
دو ترم از دوستان هم سن خودم عقب هستم و هر ترم مجبورم واحد‌های کمی بردارم که بتوانم درس‌ها را پاس کنم. تربیت بدنی درس‌هایی دارد که باید حتما سرکلاس بود تا بتوان آن را یاد گرفت و تداخل بین درس و ورزش باعث می‌شود مقداری عقب بیفتم؛ اما مزایایی نیز دارد.

دانشجو: اگر بین درس و ورزش یک حق انتخاب داشته باشید کدام را انتخاب خواهید کرد؟
حتما ورزش را انتخاب می کنم؛ چرا که ورزش تاثیرات مثبت ورزش را در زندگی احساس می کنم.

دانشجو: هماهنگی بین درس و ورزش را چطور انجام می‌دهید؟
ترم قبل که بخاطر بازی‌های آسیایی مجبور شدم مرخصی بگیرم؛ اما ترم قبل از آن را در زمان‌های استراحت درس می خواندم و در زمان استراحت اردو‌ها درسم را دنبال می کردم تا از دروس عقب نمانم و بتوانم امتحانات را با موفقیت پشت سر بگذارم.

 

دانشجو: آیا دانشگاه محل تحصیل از شما حمایت می کند؟
اساتید خوبی داریم و هر موقع مقامی کسب می کنم، بنر تبریکی می‌زنند و بحثی که شده این است از آنجا که دانشگاه شهید رجایی تربیت دبیر است و از ورودی ۹۴ که وارد دانشگاه شدم، دیگر دبیری پذیرش نکرد و قول دادند هرکس که مقام قهرمانی دارد، بتواند دبیر شود.

یکی از مشکلات رشته ما این است که دیده نمی‌شویم و ورزش ما رسانه‌ای نمی‌شود. سال گذشته فوتسال بانوان قهرمان آسیا شد؛ خیلی دیده شدند و همه آن‌ها را رسانه‌ای کردند؛ اما ما که قهرمان شدیم، اصلا دیده نشدیم و این مقداری کار مار را برای پیدا کردن اسپانسر سخت می‌کند؛ چون برایش سودی ندارد که به همین علت رشته ما از لحاظ اسپانسر ضعیف است.

دانشجو: آیا خانواده شما را بین دوراهی درس و ورزش قرار دادند؟
از زمانی که وارد رشته قایقرانی شدم، خانواده‌ام راضی بودند؛ اما مادرم در بسیاری از اوقات و از روی دلسوزی، چون بسیاری از اوقات دستانم تاول دارد، می‌گوید «خودت را اذیت نکن و بشین درس بخوان»؛ اما همیشه مورد حمایت خانواده بودم چه از نظر ذهنی و چه از نظر مالی.

دانشجو: در دانشگاه عضو تشکل خاصی هستید؟
تا به حال وقت نداشتم. وقتی هم که در اردو باشم که اصلا نمی رسم. از ۳ ماه تحصیلی شاید بتوانم یک ماه در کلاس‌ها حاضر شوم؛چون بیشتر وقت سال را در اردو هستیم. برای مسابقات آسیایی ۱۱ ماه در اردو بودیم و روی هم رفته یک ماه توانستم در خانه باشم.

دانشجو: برنامه درسی شما برای آینده چیست؟
هدفم این است درسم را تا دکتری ادامه دهم و استاد دانشگاه شوم.

دانشجو: برنامه ورزشی که پیش رو دارید، چیست؟
در سال ۲۰۲۰ المپیک توکیو را در پیش داریم و شش ماه قبل از مسابقه سهمیه المپیک آن مشخص می‌شود و از الان تمرینات را شروع می کنیم تا بتوانیم نتایج خوبی را کسب کنیم.

دانشجو: آیا حجاب را سدی برای پیشرفت در ورزش می دانید؟
حجاب اصلا محدودیت نیست و در این سال‌ها این همه ورزشکار خانم با همین حجاب در حال پیشرفت هستند و همه ما در این سال‌ها ثابت کردیم که حجاب چیزی نیست که باعث محدودیت باشد. تنها چیزی که مانع پیشرفت ورزشی بخصوص بانوان می شود، فقط بی توجهی است و همین که از نظر مالی پشتیبانی نمی‌شویم باعث شده بسیاری از افراد ورزش را کنار بگذارند.

خودم شاهد بودم چندین نفر در رشته قایقرانی نه بخاطر حجاب بلکه به دلیل حمایت مالی از ایران رفتند و مسائل مهمتری وجود دارد که برای ما محدودیت ایجاد می‌کند.

 

 

دلیل دروغ‌های شبکه‌های ماهواره‌ای در تخریب بانوان ایرانی چیست؟
آنان مسائل رو از دور می بینند و اگر به 10 سال اخیر نگاه کنید، متوجه می شوید که چقدر پیشرفت در ورزش بانوان حاصل شده و اگر رشته روئینگ را در نظر بگیریم، تا کنون در سطح آسیایی نقره هم نداشتیم؛ اما از سال گذشته و روز به روز در حال پیشرفت هستیم که اگر حجاب دلیل پیشرفت یا عدم پیشرفت باشد که الان نباید پیشرفتی حاصل می شد.

دانشجو: نگاه سایر کشور‌ها به شما به عنوان یک بانوی محجبه مسلمان ایرانی چطور است؟
امسال در مسابقات آسیایی مربی چین ما را دید و وقتی متوجه شد ایرانی هستیم گفت که ایرانی‌ها بسیار قوی هستند و روز به روز در حال پیشرفت هستند. زمانی که مربی یک کشوری که ورزشش در رده‌های جهانی فعال است از ما تعریف کرد، بسیار احساس غرور کردیم.

دانشجو: از لحظه پیروزی برایمان بگویید
همین که پرچم کشورمان بالا می‌رود و سرود ملی پخش می‌شود، حسی است که با هیچ چیزی نمی‌توان آن را عوض کرد و همه سختی را فقط بخاطر همین لحظه تحمل می کنیم تا بتوانیم برای ایران مدال بیاوریم.

 

 

دانشجو: اگر فردی از لحاظ مالی در سطح پایینی باشد و بخواهد وارد رشته شما شود کمکش خواهید کرد؟
بله با تمام وجود این کار می کنم.

دانشجو: صحبت پایانی را بفرمایید
از مربیمان خانم مرادخانی که بسیار برایمان زحمت کشید و از خانواده‌ام که از همه نظر بسیار حمایتم کردند، تشکر می کنم و از همه کسانی که در این مدت به من روحیه و انگیزه دادند نیز قدردانی می کنم.