دانشمندان اعلام کردند
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، دانشمندان خواستار در نظر گرفتن محدودیت‌هایی در استخراج منابع فضایی شدند تا بدین وسیله از منظومه شمسی حفاظت شود. اکتشافات فضایی در حال برداشتن گام‌های بزرگی است و چشم انداز معدن‌کاری در فضا و انواع دیگر فعالیت‌های صنعتی در فضا در آینده‌ای نزدیک محتمل به نظر می‌رسد.
دانشمندان به منظور جلوگیری از استثمار دنیا‌های دست نخورده فراتر از زمین که می‌تواند منجر به ختم تمام منابع در دسترس انسان شود درخواست دارند محدودیت‌هایی برای شرکت‌های فضایی در این زمینه ایجاد شود. آن‌ها می‌گویند فعالیت انسان در فضا باید محدود شود.
به گفته گاردین دانشمندان درخواست دارند ۸۵ درصد از منظومه شمسی به دور از فعالیت‌های صنعتی و توسعه انسانی قرار گیرد و فقط یک هشتم از فضای منظومه شمسی برای معدن‌کاری و استخراج در دسترس باشد.
"مارتین الویس" از رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونیان توضیح داد: اگر ما الان در مورد این موضوع فکری نکنیم همینطور به پیشروی ادامه خواهیم داد و در چند صد سال آینده با بحران شدیدی مواجه خواهیم شد. بحرانی خیلی بدتر از آنچه که در حال حاضر در زمین گرفتار آن هستیم. وقتی منظومه شمسی را استثمار کنیم دیگر جایی برای رفتن نخواهیم داشت.
در مقاله‌ای که در Acta Astronautica منتشر شد، "الویس" و یک فیلسوف به نام "تونی میلیگان" از کالج لندن گفتند به محاسبه مدت زمانی که طول می‌کشد تا انسان‌ها از تمام منابع قابل دسترسی در منظومه شمسی استفاده کنند پرداختند و دریافتند با افزایش سالیانه ۳.۵ درصدی در حفر معادن فضایی، انسان حدود یک هشتم از منابع موجود در منظومه شمسی را تنها طی ۴۰۰ سال استفاده می‌کند.
نویسندگان اشاره کردند که حتی محدود کردن استخراج معادن فضایی به یک هشتم از منظومه شمسی نیز بشریت را با فراوانی منابع مواجه می‌کند. مثلاً تنها یک هشتم از آهن موجود در کمربند سیارکی بیش از یک میلیون برابر ذخایر آهن زمین است که برای قرن‌ها نیاز بشریت کفایت می‌کند.
فهمیدن اینکه کدام قسمت از فضا برای محافظت و کدامیک از آن‌ها برای معدن‌کاری مناسب است، چالش‌برانگیز است. اما به هر حال این مسئله چیزی است که متخصصان و تصمیم‌گیران باید آن را جدی بگیرند.
"الویس" با توجه به توسعه صنعت فضایی پیش‌بینی کرد که انسان اولین مأموریت استخراج معادن در فضا را در دهه آینده انجام خواهد داد.
وی گفت: زمانی که این کار شروع شود، سود عظیمی به بار خواهد آورد که معادل معدن طلا خواهد بود. پس ما باید آن را جدی بگیریم.
سیارک‌ها فقط توده سنگ‌های سریع‌السیر در فضا نیستند، بعضی از آن‌ها حاوی منابع چشمگیری از فلزات گرانبها مانند نیکل، کبالت، طلا و پلاتین هستند. در واقع یک سیارک با اندازه معمولی یعنی وسعت حدود یک کیلومتری می‌تواند حاوی ۷۵۰۰ تن پلاتین باشد که ارزش آن ۱۵۰ میلیارد دلار است.
در حالی که دسترسی به برخی اجرام در منظومه شمسی از جمله خورشید و سیاره مشتری در آینده نزدیک همچنان دشوار خواهد بود، شرکت‌ها می‌توانند بر روی اهداف قابل دسترس‌تر مانند سیارک‌ها، ماه و حتی مریخ تمرکز کنند.
شرکت‌هایی نظیر ترنس‌آسترا (TransAstra Corporation)، صنایع دیپ اسپیس (deep space industries)، منابع سیاره‌ای (planetry resources) و اسپیس‌ایکس و بسیاری دیگر از جمله شرکت‌های فضایی هستند که علاقه‌مند به ورود به کسب و کار استخراج معدن در سیارک‌ها هستند.
دانشمندان به منظور جلوگیری از استثمار دنیا‌های دست نخورده فراتر از زمین که می‌تواند منجر به ختم تمام منابع در دسترس انسان شود درخواست دارند محدودیت‌هایی برای شرکت‌های فضایی در این زمینه ایجاد شود. آن‌ها می‌گویند فعالیت انسان در فضا باید محدود شود.
به گفته گاردین دانشمندان درخواست دارند ۸۵ درصد از منظومه شمسی به دور از فعالیت‌های صنعتی و توسعه انسانی قرار گیرد و فقط یک هشتم از فضای منظومه شمسی برای معدن‌کاری و استخراج در دسترس باشد.
"مارتین الویس" از رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونیان توضیح داد: اگر ما الان در مورد این موضوع فکری نکنیم همینطور به پیشروی ادامه خواهیم داد و در چند صد سال آینده با بحران شدیدی مواجه خواهیم شد. بحرانی خیلی بدتر از آنچه که در حال حاضر در زمین گرفتار آن هستیم. وقتی منظومه شمسی را استثمار کنیم دیگر جایی برای رفتن نخواهیم داشت.
در مقاله‌ای که در Acta Astronautica منتشر شد، "الویس" و یک فیلسوف به نام "تونی میلیگان" از کالج لندن گفتند به محاسبه مدت زمانی که طول می‌کشد تا انسان‌ها از تمام منابع قابل دسترسی در منظومه شمسی استفاده کنند پرداختند و دریافتند با افزایش سالیانه ۳.۵ درصدی در حفر معادن فضایی، انسان حدود یک هشتم از منابع موجود در منظومه شمسی را تنها طی ۴۰۰ سال استفاده می‌کند.
نویسندگان اشاره کردند که حتی محدود کردن استخراج معادن فضایی به یک هشتم از منظومه شمسی نیز بشریت را با فراوانی منابع مواجه می‌کند. مثلاً تنها یک هشتم از آهن موجود در کمربند سیارکی بیش از یک میلیون برابر ذخایر آهن زمین است که برای قرن‌ها نیاز بشریت کفایت می‌کند.
فهمیدن اینکه کدام قسمت از فضا برای محافظت و کدامیک از آن‌ها برای معدن‌کاری مناسب است، چالش‌برانگیز است. اما به هر حال این مسئله چیزی است که متخصصان و تصمیم‌گیران باید آن را جدی بگیرند.
"الویس" با توجه به توسعه صنعت فضایی پیش‌بینی کرد که انسان اولین مأموریت استخراج معادن در فضا را در دهه آینده انجام خواهد داد.
وی گفت: زمانی که این کار شروع شود، سود عظیمی به بار خواهد آورد که معادل معدن طلا خواهد بود. پس ما باید آن را جدی بگیریم.
سیارک‌ها فقط توده سنگ‌های سریع‌السیر در فضا نیستند، بعضی از آن‌ها حاوی منابع چشمگیری از فلزات گرانبها مانند نیکل، کبالت، طلا و پلاتین هستند. در واقع یک سیارک با اندازه معمولی یعنی وسعت حدود یک کیلومتری می‌تواند حاوی ۷۵۰۰ تن پلاتین باشد که ارزش آن ۱۵۰ میلیارد دلار است.
در حالی که دسترسی به برخی اجرام در منظومه شمسی از جمله خورشید و سیاره مشتری در آینده نزدیک همچنان دشوار خواهد بود، شرکت‌ها می‌توانند بر روی اهداف قابل دسترس‌تر مانند سیارک‌ها، ماه و حتی مریخ تمرکز کنند.
شرکت‌هایی نظیر ترنس‌آسترا (TransAstra Corporation)، صنایع دیپ اسپیس (deep space industries)، منابع سیاره‌ای (planetry resources) و اسپیس‌ایکس و بسیاری دیگر از جمله شرکت‌های فضایی هستند که علاقه‌مند به ورود به کسب و کار استخراج معدن در سیارک‌ها هستند.
ارسال نظرات