مطالعات نشان می‌دهند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، مطالعات جدید آشکار می‌کنند که چگونه فضانوردی بر افزایش خطر لخته شدن خون در زنان تاثیر می‌گذارد. این مطالعه که در پزشکی هوافضا و عملکرد انسانی منتشر شده است، با همکاری کالج سلطنتی لندن، مرکز پزشکی طب فضایی، مرکز فضایی جوهانسون ناسا و دانشگاه فضایی بین‌المللی انجام شده و عوامل خطرناک احتمالی برای ایجاد لخته خون را مورد بررسی قرار داده است.
این یافته پرواز فضایی ۳۸ زن را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد استفاده از قرص‌های ضدبارداری و فضاوردی خطر ترومبولیسیم وریدی (VTE) را افزایش نمی‌دهد. دکتر وارشا جین، سرپرست این مطالعه از کالج سلطنتی لندن و پژوهشگر بالینی زنان در دانشگاه ادینبورگ گفت: «اولین قسمت لخته خون توسعه یافته در یک فضانورد در فضا اوایل سال جاری گزارش شد. چگونگی تاثیر فضانوردی بر خطر لخته شدن خون هنوز مشخص نیست. این مطالعه با هدف نگاه ویژه بر خطر بالقوه لخته شدن خون برای زنان فضانورد طی فضانوردی صورت گرفته است. ما می‌خواستیم بدانیم آیا مصرف قرص‌های ضدبارداری هورمونی برای تنظیم چرخه قاعدگی این خطر را افزایش می‌دهد یا خیر.»
ایجاد VTE در بدن هنگام سفر به فضا تهدیدی برای زندگی است و بصورت بالقوه می‌توان خطر آن را با مصرف قرص‌های هورمونی افزایش دهد؛ با این حال، چون زنان بطور کلی تناسب اندام و سلامت بیشتری نسبت به جمعیت کل دارند، خطر برای آن‌ها در سطوح پایین باقی می‌ماند.
این مطالعه که اولین مطالعه در نوع خود است، پیشنهاد می‌دهد طی معاینات پزشکی و گزینش فضانورد آزمایش‌های خونی بیشتری انجام گیرد. نکاتی در طول آموزش‌های قبل از ماموریت و طی فضانوردی از جمله فعالیت‌های آموزشی خاص وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش دهد و محققان بررسی این موارد را توصیه می‌کنند.
در نهایت، این مطالعه پیشنهاد می‌کند که رویکرد کلی‌تری برای تجویز دارو‌های ضدبارداری درنظر گرفته شود، زیرا ممکن است زنان تمام حرفه‌ها از جمله فضانوردی بخواهند چرخه قاعدگی خود را کنترل کنند و خطرات مرتبط با شغل‌هایشان نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
دکتر جین گفت: «ممکن است در تمرینات قبل از ماموریت فضانوری و یا در حین خود ماموریت زمان‌هایی وجود داشته باشد که احتمال خطر لخته شدن به طور موقت افزایش یابد. با توجه به ماهیت بالقوه خطرناک لخته شدن خون، توصیه می‌کنیم که تحقیقات بیشتر و هدفمندتری در این زمینه صورت بگیرد.»
دکتر ویرجینیا ورتینگ استادیار دانشگاه بین‌المللی فضایی گفت: «ما نیاز به مطالعات بیشتر و همکاری با فضانوردان زن داریم. بیشتر تحقیقات زیست پزشکی قبلی روی فضانوردان مرد انجام شده و اکنون باید درک کنیم که محیط فضا چگونه بر فیزیولوژی زنان تاثیر می‌گذارد.»
ارسال نظرات