طی نامه‌ای صورت گرفت
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اعضای کارگروه هند هسته مرکزی بین‌الملل بسیج دانشجویی طی بیانیه‌ای به مناسبت گذشت یک سال از لغو قوانین حمایتی از مسلمانان سرزمین کشمیر در هند، از مسئولان کشور خواست اقدامات لازم برای بازگرداندن حقوق ملت کشمیر به آن‌ها از سوی دولت هند را پیگیری کنند.
متن بیانیه اعضای کارگروه هند هسته مرکزی بین‌الملل بسیج دانشجویی به شرح زیر است:
«وَإِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْر»
یکی از اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، توسعه نهضت حمایت از مستضعفین و پابرهنگان عالم است و کارنامه جمهوری اسلامی ایران در این مورد کارنامه درخشانی است که تمام مستضعفین جهان به انقلاب اسلامی ایران چشم امید دوخته‌اند.
اما در این کارنامه کم‌کاری‌هایی نیز دیده می‌شود که کم‌توجهی به مسئله کشمیر یکی از آنهاست. هر چند وزارت امور خارجه هیچ گاه به این مهم بی‌توجه نبوده و بعضا اقدامات مناسبی را انجام داده است و ما دانشجویان نیز در این حوزه از ایشان کمال تشکر را داریم، اما اگر به ضعف‌ها و کم‌کاری‌ها توجه نشود، نتیجه مطلوب و در طراز جمهوری اسلامی به دست نخواهد آمد.
در یک سال اخیر به صورت مضاعف و بیش از پیش، دولت هند با فشار‌های شدید و ظلم آشکار به مردم این منطقه، حقوق آن‌ها را نقض کرده است و شرایط را روز به روز برای مردم این منطقه سخت‌تر می‌کند. دولت هند این شرایط را در بایکوت شدید خبری نگه داشته و با خبرنگارانی هم که از این منطقه گزارشی تهیه کنند، سخت برخورد می‌کند و فضای خفقانی را در این منطقه حاکم کرده است.
دولت فعلی به سرکردگی حزب بی‌جی پی (نماینده هندو‌های افراطی) و نخست وزیری ناراندرا مودی، سال گذشته رسما بند‌های ۳۷۰ و ۳۵ a قانون اساسی هند در مورد کشمیر را زیر پا گذاشت و کشمیر را با بحران‌هایی همچون واگذاری اراضی عمومی کشمیر به افراد با ملیت هندی و همچنین هندو مذهب‌ها، اجرا شدن قوانین ضد اسلامی همچون اجازه دادن به روابط همجنس بازان، زنای محصنه و فحشا (که پیش از این در منطقه کشمیر جرم تلقی می‌شد)؛ تصمیم دولت مبنی بر تأسیس بیش از صد‌ها مشروب فروشی در کشمیر؛ اجازه خرید و فروش املاک به غیر بومی‌ها و شروع شهرک سازی برای آن‌ها درگیر کرده است که تمام این‌ها نهایتاً به زودی موجب تغییر بافت جمعیتی مسلمانان در کشمیر و استحاله عقیدتی این بخش از خاک اسلام خواهد شد. متاسفانه، از دیرباز نیز اخبار حاکی از کشتار مردم کشمیر، که بویژه در طی یکسال گذشته شدت بیشتری یافته است، دل ملت‌های مسلمان را به درد می‌آورده است.
آرمان انقلاب اسلامی، حمایت از همه مستضعفین جهان، فارغ از مسلمان بودن و یا مسلمان نبودن بود و اکنون نیز هست. حال چه شده است که ملت مسلمانی، چون ملت کشمیر که حقیقتاً مورد ظلم آشکاری واقع شده است، از سوی نهاد‌های مسئول جمهوری اسلامی ایران در حوزه موضع‌گیری علنی ضدظلم، مورد غفلت قرار گرفته است؟
ما دانشجویان درک می‌کنیم که بعضی از سیاست‌ها اعلامی هستند و باید صریح بیان شوند، و بعضی از آن‌ها اعمالی هستند و صرفاً باید عملیاتی شوند، اما سؤال اینجاست که چرا امام راحل و رهبر مقتدرمان و بزرگان انقلاب، حمایت از مردم مظلوم کشمیر را با صراحت و باقوت بیان می‌کنند، اما دستگاه امور خارجه ما و سایر مسئولان در حوزه موضع‌گیری علنی و اعلان سیاست‌ها، افدام درخوری در دستور کار خود قرار نمی‌دهند؟
پذیرش این امر بعضاً در کوتاه مدت و به عنوان تاکتیک می‌تواند قابل پذیرش باشد، اما در بلند مدت، جز تبدیل شدن این تاکتیک به راهبرد دستگاه دیپلماسی که به وضوح امری غلط است، نمی‌تواند مورد پذیرش باشد و مثال‌های متعددی نشان‌گر آن است که سکوت در برابر کشمیر در دستگاه دیپلماسی کشور فراتر از یک تاکتیک بوده و بیشتر شباهت به یک راهبرد بلندمدت دارد.
آیا چهل و اندی سال دفاع کردن از ملت مظلوم فلسطین و سایر ملت‌های مظلوم که صد البته باید انجام بشود و از نقاط برجسته جمهوری اسلامی و دستگاه دیپلماسی آن است، اما به نحو شایسته و بایسته به مساله کشمیر نپرداختن، حس داشتن سیاست‌های دوگانه در قبال دفاع از مسلمانان را در بین نخبگان و عموم مردم تقویت نمی‌کند؟
در حالی که این مسئله نیاز به اعلام حمایت‌های صریح و قاطعانه و همچنین حضور فعال رسانه‌ای دارد، اما مسئولان مؤثر رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور، در مقام‌های مختلف مطالبه و نظارت و اجرا خروجی چندانی در این مهم نداشته‌اند و این کم‌کاری صرفاً به وزارت خارجه نیز محدود نمی‌شود و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، بخش حقوق بشر و معاونت بین‌الملل قوه قضائیه، بخش بین‌الملل مجلس شورای اسلامی، صدا و سیما، وزارت ارتباطات و شورای عالی فضای مجازی و ... نیز در این مسئله باید پاسخگو باشند. باید حقیقتاً به خود بیاییم و بپرسیم که به چه دلیل بعضی از منابع خبری معلوم الحالی از جمله بی‌بی سی و بعضی از خبرگزاری‌های نه‌چندان اسلامی ترکیه‌ای اخبار مربوط به در اخبار خود به صورت ویژه به کشمیر و مشقت‌های مسلمانان می‌پردازند، اما سالهاست که نمودی از پوشش این اخبار توسط خبرنگاران واحد مرکزی خبر یا خبرنگاران میدانی خبرگزاری‌های رسمی جمهوری اسلامی در کشمیر مشاهده نشده است؟
پس از ضعف در حوزه موضع‌گیری علنی و درخورد دستگاه دیپلماسی، ایراد دیگر و مشکل غیر قابل انکار، عدم فعال‌سازی دیپلماسی عمومی دو کشور ایران و هند است که عملکرد دستگاه دیپلماسی کشور در این حوزه حقیقتا قابل دفاع نیست. پرواضح است که مردم ایران و هند شناخت چندانی از یکدیگر ندارند، حتی از نظام‌های سیاسی حاکم بر کشور‌های یکدیگر نیز بی‌خبرند و ارتباط تنگاتنگی حتی میان مردم ایران و مسلمانان هند یا حتی مسلمانان کشمیر برقرار نشده است. ظرفیت‌های زیرساخت‌های ارتباط مؤثر دو ملت در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی یا حتی علمی به قدر کافی آزاد نشده است و ایجاد زمینه‌های این مهم و رفع موانع آن در حوزه وظایف دستگاه دیپلماسی کشور است و ملت‌هایی که از یکدیگر خبری نداشته باشند، چطور خواهند توانست در برابر نظام سلطه، متحدانه از مستضعفین حمایت کنند؟ مسلمانانی که دغدغه مشکلات یکدیگر را نداشته باشند، چگونه خواهند توانست وحدت کلمه جهان اسلام را به نمایش بگذارند؟
جلب توجه افکار عمومی به این حوزه و ایجاد بستری مناسب جهت نشر معارف انقلاب اسلامی در کشمیر که از آن به عنوان ایران صغیر و ایران ثانی یاد می‌شود، به وضوح از وظایف دستگاه دیپلماسی رسمی کشور و دیگر نهاد‌های مؤثر رسانه‌ای و بین‌المللی است که متأسفانه گام‌های موثری در این راه برداشته نشده است.
قطعا دیدن واقعیات از ضروریات هر کاری بوده و با توجه به تمام واقعیت‌های موجود انتظار می‌رود از سوی نهاد‌های حاکمیتی مواضع جدی‌ای در مورد مسئله کشمیر اتخاذ شود.
همانطور که اشاره شد دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران فعالیت‌های مناسب بسیاری را نیز در کارنامه خود دارد و این انتقادات به معنای نادیده گرفتن زحمات ویژه این عزیزان نیست، اما وظیفه ذاتی دانشجو دیدن مشکلات، یافتن راه‌حل‌ها و مطالبه اجرای آنهاست. برگزاری نشست‌های صمیمی بعضی از مسئولان مجموعه وزارت خارجه در حوزه هند با دانشجویان فعال در این عرصه و پاسخگویی به سوالات از مصادیق روشن اقدامات مثبت این مسئولان بوده و نقد‌های دانشجویان به منزله نادیده گرفتن تلاش‌های انجام گرفته از ناحیه مسئولین مربوطه نیست وصرفاً در راستای رفع نقاط ضعف و قوت بخشیدن به این تلاش‌ها است.
ضمن تشکر از تلاش‌ها و نقاط قوت وزارت امور خارجه و سایر مسئولین مربوطه، معتقدیم که باید به این تلاش‌ها افزوده شود و در برخی موارد نیز با رویکرد تحولی برخی اقدامات تصحیح شوند، باید در عرصه حضور رسانه‌ای قوی‌تر عمل کرد، چه در صحنه بین الملل و چه در صحنه تبیین داخلی. وزارت خارجه، باید به عنوان مسئول رسمی دستگاه دیپلماسی، نه تنها خود پیشتاز این عرصه باشد، بلکه از سایر دستگا‌ها مربوطه مطالبه‌گری نماید و در یک کلام باید حضور و اقتدار خود را بیش از پیش به نمایش بگذارد و احضار رسمی و علنی سفیر هند در ایران و درخواست توضیح در مورد وضعیت موجود کشمیر یکی از اقدامات اولیه و پیش پا افتاده مسیر تحول است.
از مجلس شورای اسلامی نیز، که طبق قانون و عرف سیاسی دنیا، منعکس کننده عزم و اراده مردم تلقی می‌شود، انتظار می‌رود موضعی هوشمندانه و قاطعانه در این باره اتخاذ کند و دیپلماسی پارلمانی حقیقی را به نمایش بگذارد.
در نهایت، مطالبه ما دانشجویان از قوه قضاییه نیز پیگیری حوادث مربوط به کشمیر و انجام اقدامات لازم برای بازگرداندن حقوق ملت کشمیر به آن‌ها از سوی دولت هند است. گزارش‌دهی دستگاه‌هایی مانند صدا و سیما و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و ... نیز می‌تواند به شفافیت موضوع افزوده و به هماهنگی و هم‌افزایی ساختار‌های جمهوری اسلامی در این حوزه کمک شایانی نماید.
ما دانشجویان فعال در این عرصه تا آخر پای مسئله کشمیر ایستاده ایم و همه بدانند که در این جهاد ذره‌ای کوتاه نخواهیم آمد و از هیچ کمکی اعم از جانی و مالی و حتی آبروی خویشتن مضایقه نخواهیم کرد و در این مسیر با تمام توان کمک کار وزارت امور خارجه کشورمان خواهیم بود. همچنین در این راستا از همه فعالین و دغدغه‌مندان داخلی و خارجی به مسئله کشمیر حمایت کرده و امید به هم‌افزایی و همکاری هرچه‌بیشتر داریم که ید الله مع الجماعه.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
متن بیانیه اعضای کارگروه هند هسته مرکزی بین‌الملل بسیج دانشجویی به شرح زیر است:
«وَإِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْر»
یکی از اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، توسعه نهضت حمایت از مستضعفین و پابرهنگان عالم است و کارنامه جمهوری اسلامی ایران در این مورد کارنامه درخشانی است که تمام مستضعفین جهان به انقلاب اسلامی ایران چشم امید دوخته‌اند.
اما در این کارنامه کم‌کاری‌هایی نیز دیده می‌شود که کم‌توجهی به مسئله کشمیر یکی از آنهاست. هر چند وزارت امور خارجه هیچ گاه به این مهم بی‌توجه نبوده و بعضا اقدامات مناسبی را انجام داده است و ما دانشجویان نیز در این حوزه از ایشان کمال تشکر را داریم، اما اگر به ضعف‌ها و کم‌کاری‌ها توجه نشود، نتیجه مطلوب و در طراز جمهوری اسلامی به دست نخواهد آمد.
در یک سال اخیر به صورت مضاعف و بیش از پیش، دولت هند با فشار‌های شدید و ظلم آشکار به مردم این منطقه، حقوق آن‌ها را نقض کرده است و شرایط را روز به روز برای مردم این منطقه سخت‌تر می‌کند. دولت هند این شرایط را در بایکوت شدید خبری نگه داشته و با خبرنگارانی هم که از این منطقه گزارشی تهیه کنند، سخت برخورد می‌کند و فضای خفقانی را در این منطقه حاکم کرده است.
دولت فعلی به سرکردگی حزب بی‌جی پی (نماینده هندو‌های افراطی) و نخست وزیری ناراندرا مودی، سال گذشته رسما بند‌های ۳۷۰ و ۳۵ a قانون اساسی هند در مورد کشمیر را زیر پا گذاشت و کشمیر را با بحران‌هایی همچون واگذاری اراضی عمومی کشمیر به افراد با ملیت هندی و همچنین هندو مذهب‌ها، اجرا شدن قوانین ضد اسلامی همچون اجازه دادن به روابط همجنس بازان، زنای محصنه و فحشا (که پیش از این در منطقه کشمیر جرم تلقی می‌شد)؛ تصمیم دولت مبنی بر تأسیس بیش از صد‌ها مشروب فروشی در کشمیر؛ اجازه خرید و فروش املاک به غیر بومی‌ها و شروع شهرک سازی برای آن‌ها درگیر کرده است که تمام این‌ها نهایتاً به زودی موجب تغییر بافت جمعیتی مسلمانان در کشمیر و استحاله عقیدتی این بخش از خاک اسلام خواهد شد. متاسفانه، از دیرباز نیز اخبار حاکی از کشتار مردم کشمیر، که بویژه در طی یکسال گذشته شدت بیشتری یافته است، دل ملت‌های مسلمان را به درد می‌آورده است.
آرمان انقلاب اسلامی، حمایت از همه مستضعفین جهان، فارغ از مسلمان بودن و یا مسلمان نبودن بود و اکنون نیز هست. حال چه شده است که ملت مسلمانی، چون ملت کشمیر که حقیقتاً مورد ظلم آشکاری واقع شده است، از سوی نهاد‌های مسئول جمهوری اسلامی ایران در حوزه موضع‌گیری علنی ضدظلم، مورد غفلت قرار گرفته است؟
ما دانشجویان درک می‌کنیم که بعضی از سیاست‌ها اعلامی هستند و باید صریح بیان شوند، و بعضی از آن‌ها اعمالی هستند و صرفاً باید عملیاتی شوند، اما سؤال اینجاست که چرا امام راحل و رهبر مقتدرمان و بزرگان انقلاب، حمایت از مردم مظلوم کشمیر را با صراحت و باقوت بیان می‌کنند، اما دستگاه امور خارجه ما و سایر مسئولان در حوزه موضع‌گیری علنی و اعلان سیاست‌ها، افدام درخوری در دستور کار خود قرار نمی‌دهند؟
پذیرش این امر بعضاً در کوتاه مدت و به عنوان تاکتیک می‌تواند قابل پذیرش باشد، اما در بلند مدت، جز تبدیل شدن این تاکتیک به راهبرد دستگاه دیپلماسی که به وضوح امری غلط است، نمی‌تواند مورد پذیرش باشد و مثال‌های متعددی نشان‌گر آن است که سکوت در برابر کشمیر در دستگاه دیپلماسی کشور فراتر از یک تاکتیک بوده و بیشتر شباهت به یک راهبرد بلندمدت دارد.
آیا چهل و اندی سال دفاع کردن از ملت مظلوم فلسطین و سایر ملت‌های مظلوم که صد البته باید انجام بشود و از نقاط برجسته جمهوری اسلامی و دستگاه دیپلماسی آن است، اما به نحو شایسته و بایسته به مساله کشمیر نپرداختن، حس داشتن سیاست‌های دوگانه در قبال دفاع از مسلمانان را در بین نخبگان و عموم مردم تقویت نمی‌کند؟
در حالی که این مسئله نیاز به اعلام حمایت‌های صریح و قاطعانه و همچنین حضور فعال رسانه‌ای دارد، اما مسئولان مؤثر رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور، در مقام‌های مختلف مطالبه و نظارت و اجرا خروجی چندانی در این مهم نداشته‌اند و این کم‌کاری صرفاً به وزارت خارجه نیز محدود نمی‌شود و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، بخش حقوق بشر و معاونت بین‌الملل قوه قضائیه، بخش بین‌الملل مجلس شورای اسلامی، صدا و سیما، وزارت ارتباطات و شورای عالی فضای مجازی و ... نیز در این مسئله باید پاسخگو باشند. باید حقیقتاً به خود بیاییم و بپرسیم که به چه دلیل بعضی از منابع خبری معلوم الحالی از جمله بی‌بی سی و بعضی از خبرگزاری‌های نه‌چندان اسلامی ترکیه‌ای اخبار مربوط به در اخبار خود به صورت ویژه به کشمیر و مشقت‌های مسلمانان می‌پردازند، اما سالهاست که نمودی از پوشش این اخبار توسط خبرنگاران واحد مرکزی خبر یا خبرنگاران میدانی خبرگزاری‌های رسمی جمهوری اسلامی در کشمیر مشاهده نشده است؟
پس از ضعف در حوزه موضع‌گیری علنی و درخورد دستگاه دیپلماسی، ایراد دیگر و مشکل غیر قابل انکار، عدم فعال‌سازی دیپلماسی عمومی دو کشور ایران و هند است که عملکرد دستگاه دیپلماسی کشور در این حوزه حقیقتا قابل دفاع نیست. پرواضح است که مردم ایران و هند شناخت چندانی از یکدیگر ندارند، حتی از نظام‌های سیاسی حاکم بر کشور‌های یکدیگر نیز بی‌خبرند و ارتباط تنگاتنگی حتی میان مردم ایران و مسلمانان هند یا حتی مسلمانان کشمیر برقرار نشده است. ظرفیت‌های زیرساخت‌های ارتباط مؤثر دو ملت در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی یا حتی علمی به قدر کافی آزاد نشده است و ایجاد زمینه‌های این مهم و رفع موانع آن در حوزه وظایف دستگاه دیپلماسی کشور است و ملت‌هایی که از یکدیگر خبری نداشته باشند، چطور خواهند توانست در برابر نظام سلطه، متحدانه از مستضعفین حمایت کنند؟ مسلمانانی که دغدغه مشکلات یکدیگر را نداشته باشند، چگونه خواهند توانست وحدت کلمه جهان اسلام را به نمایش بگذارند؟
جلب توجه افکار عمومی به این حوزه و ایجاد بستری مناسب جهت نشر معارف انقلاب اسلامی در کشمیر که از آن به عنوان ایران صغیر و ایران ثانی یاد می‌شود، به وضوح از وظایف دستگاه دیپلماسی رسمی کشور و دیگر نهاد‌های مؤثر رسانه‌ای و بین‌المللی است که متأسفانه گام‌های موثری در این راه برداشته نشده است.
قطعا دیدن واقعیات از ضروریات هر کاری بوده و با توجه به تمام واقعیت‌های موجود انتظار می‌رود از سوی نهاد‌های حاکمیتی مواضع جدی‌ای در مورد مسئله کشمیر اتخاذ شود.
همانطور که اشاره شد دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران فعالیت‌های مناسب بسیاری را نیز در کارنامه خود دارد و این انتقادات به معنای نادیده گرفتن زحمات ویژه این عزیزان نیست، اما وظیفه ذاتی دانشجو دیدن مشکلات، یافتن راه‌حل‌ها و مطالبه اجرای آنهاست. برگزاری نشست‌های صمیمی بعضی از مسئولان مجموعه وزارت خارجه در حوزه هند با دانشجویان فعال در این عرصه و پاسخگویی به سوالات از مصادیق روشن اقدامات مثبت این مسئولان بوده و نقد‌های دانشجویان به منزله نادیده گرفتن تلاش‌های انجام گرفته از ناحیه مسئولین مربوطه نیست وصرفاً در راستای رفع نقاط ضعف و قوت بخشیدن به این تلاش‌ها است.
ضمن تشکر از تلاش‌ها و نقاط قوت وزارت امور خارجه و سایر مسئولین مربوطه، معتقدیم که باید به این تلاش‌ها افزوده شود و در برخی موارد نیز با رویکرد تحولی برخی اقدامات تصحیح شوند، باید در عرصه حضور رسانه‌ای قوی‌تر عمل کرد، چه در صحنه بین الملل و چه در صحنه تبیین داخلی. وزارت خارجه، باید به عنوان مسئول رسمی دستگاه دیپلماسی، نه تنها خود پیشتاز این عرصه باشد، بلکه از سایر دستگا‌ها مربوطه مطالبه‌گری نماید و در یک کلام باید حضور و اقتدار خود را بیش از پیش به نمایش بگذارد و احضار رسمی و علنی سفیر هند در ایران و درخواست توضیح در مورد وضعیت موجود کشمیر یکی از اقدامات اولیه و پیش پا افتاده مسیر تحول است.
از مجلس شورای اسلامی نیز، که طبق قانون و عرف سیاسی دنیا، منعکس کننده عزم و اراده مردم تلقی می‌شود، انتظار می‌رود موضعی هوشمندانه و قاطعانه در این باره اتخاذ کند و دیپلماسی پارلمانی حقیقی را به نمایش بگذارد.
در نهایت، مطالبه ما دانشجویان از قوه قضاییه نیز پیگیری حوادث مربوط به کشمیر و انجام اقدامات لازم برای بازگرداندن حقوق ملت کشمیر به آن‌ها از سوی دولت هند است. گزارش‌دهی دستگاه‌هایی مانند صدا و سیما و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و ... نیز می‌تواند به شفافیت موضوع افزوده و به هماهنگی و هم‌افزایی ساختار‌های جمهوری اسلامی در این حوزه کمک شایانی نماید.
ما دانشجویان فعال در این عرصه تا آخر پای مسئله کشمیر ایستاده ایم و همه بدانند که در این جهاد ذره‌ای کوتاه نخواهیم آمد و از هیچ کمکی اعم از جانی و مالی و حتی آبروی خویشتن مضایقه نخواهیم کرد و در این مسیر با تمام توان کمک کار وزارت امور خارجه کشورمان خواهیم بود. همچنین در این راستا از همه فعالین و دغدغه‌مندان داخلی و خارجی به مسئله کشمیر حمایت کرده و امید به هم‌افزایی و همکاری هرچه‌بیشتر داریم که ید الله مع الجماعه.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
ارسال نظرات