به منظور استفاده در کاتالیست‌ها؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران موسسه فناوری توکیو موفق به ارائه روشی ساده برای سنتز دی‌اکسید منگنز شدند. با این روش می‌توان ساختار‌های بلوری ویژه‌ای موسوم به β-MnO ۲ تولید کرد. مزیت این روش آن است که به محققان نشان می‌دهد چگونه می‌توان از شرایط سنتز مختلف برای تولید دی‌اکسید منگنز با ساختار متخلخل استفاده کرد.
نتایج این پروژه می‌تواند برای توسعه نانومواد MnO ۲ به منظور استفاده در کاتالیست‌ها به کار رود؛ کاتالیست‌هایی که برای تولید زیست‌پلاستیک‌ها قابل استفاده هستند. مهندسین مواد در حال توسعه به سمت‌وسویی هستند که با استفاده از آن نه تنها می‌توان ساختار شیمیایی یک ماده را تعیین کرد بلکه امکان تعیین ساختار آن در مقیاس نانومتری نیز مقدور است. مواد نانوساختار به تازگی مورد توجه گروه‌های مختلف تحقیقاتی در جهان قرار گرفته است.
این نانومواد به دلیل خواص نوری، فیزیکی و الکتریکی منحصر به‌فردی که دارند می‌توانند محدودیت‌های موجود را تغییر دهند. دی‌اکسید منگنز نانوساختار، از جمله اکسید‌های فلزی است که می‌تواند ساختار‌های بلوری مختلفی و کاربرد‌های متنوعی داشته باشند. یکی از مهمترین کاربرد‌های دی‌اکسید منگنز، تولید کاتالیست‌ها برای استفاده در واکنش‌های شیمیایی است که در این بین β-MnO ۲ اهمیت بسیاری دارد.
این کاتالیست می‌تواند برای اکسیداسیون FDCA استفاده شود، ماده‌ای که در تولید زیست‌پلاستیک‌ها اهمیت زیادی دارد. بنابراین، یافتن روشی به منظور تنظیم نانوساختار‌های β-MnO ۲ برای افزایش و بهینه‌سازی خواص کاتالیستی آن اهمیت زیادی دارد. این در حالی است که تولید β-MnO ۲ نسبت به دیگر ساختار‌های بلوری MnO ۲ دشوارتر است.
روش‌هایی که در حال حاضر برای تولید این ماده به کار گرفته می‌شود بسیار پیچیده بوده و در آن‌ها از مواد الگودار استفاده می‌شود. نتایج این پروژه چشم‌انداز‌های تازه‌ای به سوی درک بهتر فرآیند تولید ساختار‌های متخلخل از جنس دی اکسید منگنز ایجاد کرده است.
نتایج این پروژه می‌تواند برای توسعه نانومواد MnO ۲ به منظور استفاده در کاتالیست‌ها به کار رود؛ کاتالیست‌هایی که برای تولید زیست‌پلاستیک‌ها قابل استفاده هستند. مهندسین مواد در حال توسعه به سمت‌وسویی هستند که با استفاده از آن نه تنها می‌توان ساختار شیمیایی یک ماده را تعیین کرد بلکه امکان تعیین ساختار آن در مقیاس نانومتری نیز مقدور است. مواد نانوساختار به تازگی مورد توجه گروه‌های مختلف تحقیقاتی در جهان قرار گرفته است.
این نانومواد به دلیل خواص نوری، فیزیکی و الکتریکی منحصر به‌فردی که دارند می‌توانند محدودیت‌های موجود را تغییر دهند. دی‌اکسید منگنز نانوساختار، از جمله اکسید‌های فلزی است که می‌تواند ساختار‌های بلوری مختلفی و کاربرد‌های متنوعی داشته باشند. یکی از مهمترین کاربرد‌های دی‌اکسید منگنز، تولید کاتالیست‌ها برای استفاده در واکنش‌های شیمیایی است که در این بین β-MnO ۲ اهمیت بسیاری دارد.
این کاتالیست می‌تواند برای اکسیداسیون FDCA استفاده شود، ماده‌ای که در تولید زیست‌پلاستیک‌ها اهمیت زیادی دارد. بنابراین، یافتن روشی به منظور تنظیم نانوساختار‌های β-MnO ۲ برای افزایش و بهینه‌سازی خواص کاتالیستی آن اهمیت زیادی دارد. این در حالی است که تولید β-MnO ۲ نسبت به دیگر ساختار‌های بلوری MnO ۲ دشوارتر است.
روش‌هایی که در حال حاضر برای تولید این ماده به کار گرفته می‌شود بسیار پیچیده بوده و در آن‌ها از مواد الگودار استفاده می‌شود. نتایج این پروژه چشم‌انداز‌های تازه‌ای به سوی درک بهتر فرآیند تولید ساختار‌های متخلخل از جنس دی اکسید منگنز ایجاد کرده است.
ارسال نظرات