درودی: رئیس جمهور خود را ذره‌ای مقصر مشکلات نمی‌داند / نجیبی: جنگ اقتصادی فرمانده پشت دوربین نمی‌خواهد

درودی: در حالی که جنگ اقتصادی از سال‌ها قبل شروع شده، اما اخیرا جناب روحانی در نطقی بیان کردند: ما از سال ۹۵ تحریم اقتصادی داشته ایم، ولی جنگ اقتصادی از سال ۹۷ شروع شد. با این وجود می‌توان گفت این جمله یکی از بارزترین مصادیق تحریف در روز‌های اخیر است.

یادمان نرفته است که مقام معظم رهبری در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۹۲ فرمودند: " تهدید‌های اقتصادی خارجی است. خب تحریم‌ها از قبل بود، منتها این تحریم‌ها از حدود زمستان سال ۹۰ تا امروز، تبدیل شده به جنگ اقتصادی، دیگر اسم آن تحریم هدفمند نیست، یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی است که متوجه ملت ما است. علت آن هم، نه مسئله‌ی هسته‌ای است، نه مسئله‌ی حقوق بشر است، نه مسائل دیگری از این قبیل است؛ علت آن را خود آن‌ها هم می‌دانند، ما هم می‌دانیم؛ علت، استقلال‌خواهی ملت ایران است؛ "

 

رئیس جمهور خود را ذره ای مقصرمشکلات نمی داند
وقتی که دلسوزان نظام پیش بینی کرده بودند که سیاست‌های جناب روحانی راه به جایی نمی‌برد و مدیریت اقتصادی او عملا وابسته به غرب است، او گوش نداد و اینگونه است که امروز قیمت دلار، مسکن، طلا و مواد غذایی سر به فلک کشیده است و نقطه تاسف برانگیز آنجاست که ایشان ذره‌ای خود را مقصر نمی‌داند.

جناب روحانی با وعده گشایش اقتصادی دل به برجام، کدخدایش و دولت‌های اروپایی بست، اما امروز بزرگترین دستاورد برجام را منزوی کردن آمریکا دانسته و با دادن آدرس غلط وضعیت کشور را ناشی از تاثیر تحریم‌ها می‌داند!

باید از آقای روحانی چند سوال را پرسید. اولا مگر نگفتید که برجام مشکلات اقتصادی را حل میکند؟ پس چه شد؟ ثانیا وقتی که برجام نتیجه نداد چرا راه‌های دیگری را امتحان نکردید؟ چرا همه تخم مرغ‌های خود را در سبد برجام قرار دادید که امروز به این وضع دچار شویم؟ ثالثا قیمت مواد غذایی مورد نیاز روزمره مردم مانند مرغ و گوشت و برنج چه ربطی به تحریم‌ها دارد؟ معطلی بسیار زیاد برای معرفی کردن وزیر صمت در این شرایط هم ربطی به تحریم‌ها دارد؟ عدم حمایت از سیاست‌های پولی و بانکی درست را چگونه به تحریم‌ها مربوط می‌کنید؟

 

روحانی چشمان خود را روی توان داخلی بست
همگان نیک می‌دانند که با تکیه به توان داخلی می‌توان بزرگترین مشکلات را از سر راه برداشت و شعار‌های سال در چند سال اخیر هم ناظر به همین مدعاست، اما جناب روحانی چشم بر روی آن‌ها بسته است.

کشور ایران هم از نظر منابع طبیعی و هم از لحاظ نیروی کارآمد انقلابی در وضع بسیار خوبی به سر می‌برد، اما متاسفانه نگاه دولت همچنان به سمت آمریکا و دولت‌های اروپایی است و تا این نگاه اصلاح نشود راه به جایی نخواهیم برد.

جناب روحانی مردم ایران فهمیده اند که آمریکا و اذنابش هیچ نفعی برایشان ندارد، پس منتظرند تا شما هم این را دریافت کنید و نگاهتان را به داخل کشور برگردانید. هرچند می‌دانیم که گوش شنوایی نیست و هدفتان از بیان این سخنان چیز دیگری است.

 

روحانی با دادن آدرس غلط به دنبال سلب مسئولیت از خود است
نجیبی: آقای رئیس جمهور درحالی می‌گوید آمریکا را لعن و نفرین کنید و ریشه مشکلات در واشنگتن است که خودشان زمان انتخابات ۹۲، ریشه حل مشکلات را داخلی می‌دانست و در شعارهایش دم از بی‌تدبیری در اداره کشور می‌زد. اما امروز پس از ۷ سال با آن‌همه اجازه و اختیارات که در تاریخ کشور بی‌سابقه است، به‌جای پاسخگویی در خصوص عملکردشان با دادن آدرس غلط به دنبال سلب مسئولیت از خود است.

 

آقایانی که روزگاری حل مشکلات کشور را در ژنو و لوزان جستجو می‌کردند امروز پس از شکست پروژه‌های سیاست خارجی‌شان به دنبال آدرس غلط دادن به مردم هستند. کسی هم نیست به آن‌ها بگوید آقایان شما برای حل مشکلات این مردم بر سرکار هستید و اصلاً شما برای همین روی آوردید که با این شرایط کشور را تحویل بگیرید و تحریم را از میان بردارید؛ بنابراین اگر نمی‌توانید حداقل جرات این را داشته باشید از مردم به خاطر اشتباهاتتان عذرخواهی کنید و استعفا بدهید تا کسی که می‌تواند کشور را اداره کند، به‌جای شما بیاید.

 

جنگ اقتصادی فرماندهی می خواهد که کشور را پشت دوربین اداره نکند
آقایان باید بدانند و می‌دانند ما در صف اول جنگ با آمریکا هستیم، ولی موقعیت جنگی فرماندهی نیاز دارد که کشور را پشت ماسک، دستکش و دوربین اداره نکند! هر جنگی فرماندهی می‌خواهد که نفر اول و صف‌شکن باشد و دشمن به دنبال ترور او باشد؛ نه اینکه کشور را به وضعیتی برساند که مجبور شویم پای میز مذاکره‌ی ناحق بنشینیم آن هم با این‌همه زجری که به ملت طی هفت سال روا کردید.

شما که نمی‌دانستید آدرس مشکلات کشور کجاست چرا با این حربه که مدیریت داخلی ضعیف است رأی جمع کردید، حالا وقت معذرت‌خواهی است.

منشأ مشکلات کشور بی تدبیری است
منشأ مشکلات کشور نه آمریکا که بی‌تدبیری و خستگی است که همین موضوع هم در سخنان آقایان رئیس مشهود است. این‌که رئیس‌جمهور از مردم می‌خواهد لعن و نفرین خود را نثار آمریکا کنند نه دولت او، یعنی اینکه او به مرحله درماندگی رسیده و هیچ راه‌حلی هم برای کشور ندارد. دولتی که با نام امید به سرکار آمد حالا تبدیل به نماد ناامیدی در کشور شده است. زمانی که در مدح برجام سخن‌ها می‌گفتند باید به این مسئله هم فکر می‌کردند که ممکن است در راه اجرای برجام خللی ایجاد شود، اما مسئولان دولتی چنان مست سیب و گلابی برجام بودند که از این مسئله غافل شدند و امروز دلار ۳۰ هزارتومانی و وضعیت بد اقتصادی حاصل همان رویه است.

 

دولت به نتیجه انتخابات آمریکا دل بسته است
اگر دولت بعد از خروج آمریکا از برجام به خود می‌آمد شاید امروز شاهد این حجم از مشکلات نبودیم. اما هنوز هم از این موضوع درس عبرت نگرفته‌اند و دوباره کشور را معطل انتخابات آمریکا گذاشته‌اند تا شاید شغالی در آمریکا بر سرکار بیاید که از سگ زرد فعلی بهتر باشد و بتوانند با او تعامل کنند. اما یادشان رفته که سگ زرد، برادر شغال است.

 

من منکر اثرگذاری تحریم نیستم، اما گرانی‌های اخیر کالا‌های تولید داخل هم از تحریم است؟ نا به سامانی‌های اقتصادی که ریشه در مشکلات داخلی دارد، حاصل تحریم است؟ خیر این‌ها همه حاصل بی‌عملی است که دولت‌مردان به آن گرفتارشده‌اند. امروز ما در شرایطی در حال جنگ اقتصادی هستیم که تحریم‌های موجود برای کشور جدید نیست و نمونه آن را در سال ۹۱ تجربه کرده‌ایم. اما دولت به‌جای استفاده از تجارب آن زمان، با دل بستن به کدخدا و جستجوی کلید حل مشکلات کشور در آمریکا، همه زیرساخت‌های آن را نابود کرد تا امروز به این وضعیت گرفتار شویم.

یادمان نرفته در بحبوحه تحریم نفت کشور در سال ۹۱، هیچ‌گاه فروش نفت ما به صفر نرسید، اما در دولت به‌اصطلاح تدبیر، به لطف ژنرال‌های خسته در این زمینه به دربسته خوردیم و فروش نفت کشورتقریباً به صفر رسید. امروز دولت و مردان اقتصادی آن هیچ نقشه راهی برای اداره کشور ندارند و هنوز هم پس از شکست برجام، دل درگرو آن بسته‌اند تا مشکلات کشور را حل کند.

 

دولتمردان برای توجیه کم کاری ها به تحریم متوسل شده اند
ریشه همه مشکلات کشور داخلی است، اما برای حل آن باید عزم و اراده داشت و به‌صورت جهادی کار کرد. در حال حاضر سوء مدیریت‌ها در اداره کشور باعث بروز این مشکلات شده است. اگر کشور باتدبیر صحیح و مدیریت کارآمد اداره شود، خیلی از این فشار‌های اقتصادی خودبه‌خود حذف می‌شود. مدیریت بازار کشور را که نمی‌توان به آمریکا نسبت داد. مشخص است در این زمینه کم‌کاری‌هایی صورت می‌گیرد و دولتمردان برای توجیه آن‌هابه تحریم متوسل می‌شوند. در خصوص حل مشکلات کشور کارشناسان پیشنهاد‌های بسیاری داده اند و خیل کثیری از آن‌ها حاضر هستند بدون هیچ چشم داشتی به دولت کمک کنند، اما لازمه آن عزم دولت است که فعلا مشاهده نشده است.

 

دولت هیچ هنری برای استفاده از ظرفیت های داخلی ندارد
البته اگر بدبینانه به این موضوع نگاه کنیم، ممکن است این صحبت‌ها خود فشاری به حاکمیت برای شروع مذاکره مجدد با آمریکا باشد. چراکه تجربه نشان داده دولتمردان هیچ هنری برای استفاده از ظرفیت داخلی کشور برای حل مشکلات ندارند و همچنان نگاهشان به خارج از مرز‌ها و مذاکره با کدخدا است. این روند بی‌شک با پیروزی نامزد دموکرات‌ها در انتخابات آمریکا، سرعت خواهد گرفت و همین تفکر است که دولتمردان، کشور را معطل مشخص شدن نتیجه انتخابات گذاشته‌اند.

 

مجلس و قوه قضائیه دولت را ملزوم به خروج از وضعیت فعلی کشور کنند
برای بهبود وضعیت کشور، مجلس و دستگاه‌های نظارتی و قضایی باید روند‌هایی را طراحی و دولت را ملزم به اجرای طرح‌هایی کنند که وضعیت کشور را از حالت فعلی خارج کند.