ماهواره‌های زندگی را بهتر می‌کنند| رصد
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، ماهواره رصد دومین ماهواره ایرانی است که توسط موشک‌های حامل ایرانی به فضا فرستاده شد و نخستین ماهواره تصویربرداری این کشور است. رصد، با نام کامل رصد ۱، در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۰ به فضا پرتاب شد.
توپولوژی و ساخت ایستگاه‌های زمینی ماهواره رصد به گونه‌ای طراحی شده که بیشترین دسترسی به ماهواره را جهت دریافت اطلاعات و ارسال فرامین کنترل فراهم می‌کند. برقراری ارتباط با ایستگاه‌های زمینی، تصویربرداری از زمین و ارسال تصاویر به همراه اطلاعات تله‌متری به ایستگاه‌های زمینی از مهم‌ترین مأموریت‌های این ماهواره است. اغلب زیرسیستم‌های اصلی یک ماهواره بزرگ در رصد وجود دارد که از جمله می‌توان به سیستم‌های مدیریت توان، پانل‌های خورشیدی، کنترل وضعیت، محموله اکتیکی، GPS، مدیریت داده و فرامین روی بورد، گیرنده و فرستنده روی بورد، فرستنده رنجینگ و کنترل دما اشاره کرد.
رصد ۱۵.۳ کیلوگرم وزن داشته که برای تزریق در مداری با ارتفاع ۲۶۰ کیلومتر طراحی شده و می‌توانست در هر شبانه روز ۱۵ بار به دور زمین بچرخد.
رصد برای تأمین برق مورد نیاز خود به صفحات خورشیدی متصل بر دیواره ماهواره، و باتری یا باتری‌های داخلی مجهز بود. این ماهواره همچنین از زیرسیستم کنترل تولید و توزیع جریان الکتریکی بهره می‌برد که ماهواره را قادر می‌ساخت در بخش تاریک مدار از باتری‌ها استفاده نماید و در بخش روشن آن‌ها را شارژ کند.
دقت تصویر دوربین به‌کار رفته در رصد، که نخستین گام ایران در داشتن یک ماهواره مستقل تصویربرداری از پدیده‌های زمین محسوب می‌شد، ۱۵۰ متر بود. در حالی که عمر این ماهواره حدود دو ماه اعلام شده بود، برخلاف ماهواره ملی امید، خبری رسمی از پایان ماموریت این ماهواره منتشر نشد. ولی گفته می‌شود که روز ۱۵ تیر ۱۳۹۰ وارد جو شد و به عمر تقریباً سه هفته‌ای خود پایان داد.
ارسال نظرات