قسمتی: کمبود روغن به دلیل واردات کم و محدودیت ورود ارز بود / سیاست‌های اشتباه تورم ایجاد می‌کند

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اکبر قسمتی، دبیر اسبق انجمن روغن کشی در نشست مجازی بلوای روغن که به همت بسیج دانشجویی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران برگزار شده بود، با اشاره به اینکه در ابتدای ورود به بحث دانه‌های روغنی و روغن خام کمتر متوجه خودکفایی بودیم، گفت: در سال‌های دهه هفتاد بیشترین توجهات به واردات روغن خام، کنجاله و سویا برای کشور بود که کمتر تفکرات مربوط به خود اتکایی رسیدن در برخی مجموعه‌ها شروع شد و تجربیات افرادی، چون من و مدیران شرکت‌های روغن کشی در کنارهم موجب ایجاد روغن کشی شد.

قسمتی افزود: واقعیت امر این است که ما با توجه به شرایط آب و هوایی می‌توانیم در زمینه رویش دانه‌های گیاهی بیش از این قابلیت خود را نشان دهیم و در مناطقی مثل خوزستان روی دانه‌های سویا مانور بدهیم. در کل بر روی کلزا بیش از این می‌توان کار کرد و در کشت تناوب با گندم کلزا ضروری است؛ چرا که باعث کاهش بیماری‌های ناشی از گندم می‌شود و هم راندمان کار را بالا می‌برد. برخی از این بذر‌هایی که به کار می‌رود برای مناطق سردسیر است و برخی برای گرمسیر و از آن‌ها می‌شود در جا‌های مختلفی استفاده کرد.

وی ادامه داد: معمولا برنامه‌هایی که برای بخش‌های مختلف من جمله بخش‌های اقتصادی، نوشته می‌شد ۵ ساله بود و میزان موفقیت را نشان می‌داد، اما برخی از دولت‌ها مقید به رعایت برنامه نیستند. حرف‌هایی که در این باره می‌زنم به هیچ وجهه سیاسی نیست و به حق الناس توجه می‌کنم. بعضی از دولت‌ها وقتی روی کار می‌آیند نعوذبالله خدا را هم بنده نیستند و فرقی نمی‌کند از کدام جناح باشند و ما به همین دلایل است تا الان موفق نبودیم اگر بودیم تا الان باید یک میلیون و هفتصد هزار کلزا دست پیدا می‌کردیم که به آن نرسیدیم. با توجه به مصرفی که ما داریم حدود یک میلیون و پانصد هزارتن روغن نیاز داریم و برخی آمار اشتباه می‌دهند؛ چرا که منافع آنها در واردات است؛ در حالی که ما مصرف ما یک و نیم میلیون تن بیشتر نیست برخی شش و نیم میلیون تن کنجاله وارد کرده‌اند و می‌گویند نیاز است.

قسمتی گفت: واقعیت این است که به نوعی ما احزاب رسمی و شناسنامه دار نداریم و این‌ها نزدیک انتخابات مجلس و ریاست جمهوری شروع به کار می کنند؛ درحالیکه این‌ها باید اتاق فکر داشته باشند. برای مثال در وزارت نیرو دانشجویانی که درباره موضوع اطلاع دارند اتاق فکر‌هایی تشکیل می‌دهند و اگر روزی وزیر نباشد از بین این اتاق فکر فردی را برای وزارت نیرو انتخاب می‌کنند، ولی الان چنین چیزی را نداریم.

 

وی افزود: سیاست وقتی در سطح کلان اشتباه باشد موجب ایجاد روند کند و تورم زا می‌شود. برای مثال ما این همه شرکت‌های دولتی در زمینه کشاورزی و دام داریم؛ اما باید دید وظایفشان چیست و چرا انجام وظیفه نمی‌کنند و از طرفی خصوصی سازی را رانتی می‌کنید و با آشنایان انجام می‌دهید کار را خراب می‌کنید. برای مثال برخی بدون هیچ تخصصی به خاطر ارز۴۲۰۰ تومانی وارد ورادات دانه می‌شوند. برای مثال فردی وارد کننده مرغ و تخم مرغ بود و یک میلیارد ارز گرفته بود، ولی چیزی وارد نکرده بود و وقتی که ما اهلیت آن را تایید نکردیم شروع به اذیت و آزار ما کردند.

دبیر اسبق انجمن روغن کشی گفت: اگر عدالت علی در کشور است، باید با همه افراد یکسان و در شرایط مساوی در کشور برخورد شود. اعتقاد من این است که سیاست‌های کلان ایراد دارد. اینگونه نیست که من یک پارامتر و شاخص خاصی را برای این موضوع بگویم. چطور امکان دارد این همه ثروت را از کشور برخی خارج کنند و سپس بیایند و به راحتی بگویند فلانی اینقدر از کشور برد؟

 

قسمتی ادامه داد: ما نتوانستیم سیستمی را ارائه دهیم که تاجر با ارز ۴۲۰۰ تومان وقتی کنجاله وارد می‌کند با قیمت ۱۵ هزار تومان در بازار نفروشد. این همه نیروی انسانی جوان و خوشفکر در کشور داریم که می‌توانند کار‌های ما را کانالیزه و سیستماتیک کنند، اما این کارها را انجام نمی دهیم و نتیجه اش می‌شود این چیزی که امروز در کوچه و بازار می‌بینیم.

 

وی تصریح کرد: مشخص است که چقدر کارخانه روغن داریم و داشته هایمان چطور است و نباید اجازه بدهیم هرطور که می‌خواهند خارج از سیستم رفتار کنند. اگر این ارز به تجار داده شده نباید تخم مرغ به ۳۸ هزار تومان برسد و روغن گران شود. همه این موضوعات راه حل دارد؛ منتها باید دست اهلش باشد. نا اهلان در این زمینه بومی شده اند؛ برای مثال ما تاجر داشته ایم که عدس وارد و برنج وارد می‌کرده است، ولی الان وارد دانه روغن شده است حالا در اینکه با این ارز واردات داشته یا نه هم خودش جای سوال است.

 

وی افزود: سوال اینجاست که چطور شرکت خصوصی در واردات برخی اوقات ارزانتر حساب می‌کند، ولی برای مثال در امور دامی خریدشان بی حساب و کتاب است و قیمت‌ها را بالا می‌برند و سوال ما اینجاست که چرا اینقدر بی نظارت و بدون کنترل هستند که این اتفاقات بیافتد. وقتی بخش دولتی محدودیت ایجاد می‌کند رقابت از بین می‌رود. تبعیض بین بخش خصوصی و دولتی اصلا خوب نیست و باید این چرخه فعالیت و رقابت را در بخش خصوصی هم فعال کرد.

قسمتی اظهار کرد: درباره کمبود روغن باید گفت که یک بخش‌هایی به برنامه ریزی ربط دارد. در یک مقطعی ورود ارز محدود بود و صادراتی که داشتند نتوانسته بود بازگشت داشته باشد و دولت‌هایی به ما بدهکار بودند و همین موضوع موجب کمبود روغن شد. اما برخی اوقات بی انصافی‌هایی داشته ایم برای مثال فردی ارز برزیل گرفته است و وارداتش از برزیل نبوده و سوال اینجاست که چرا به این موضوعات نظارت نمی‌شود و کسی این موضوعات را مدیریت نمی‌کند.

 

دبیر اسبق روغن کشی تصریح کرد: درباره تراریخته نیز باید بگویم که برخی برنامه ریزی کردند و دیدند که قشر محدودی که ثروتمند هستند و ارگانیک خودشان را استفاده می‌کنند و بیش از 90 درصد از مردم از تراریخته استفاده می‌کنند. این موضوع ممکن است در تغییر ژنتیک موثر باشد؛ اما در واقع چاره‌ای نیست؛ چرا که جمعیت دنیا بالاست و باید تولیدات ماشینی افزایش پیدا کند.