تک تیرانداز؛ یک دوئل سینمایی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدمهدی انتظار؛ همانطور که خود کارگردان فیلم؛ علی غفاری اذعان داشت، داستان زندگی شهید عبدالرسول زرین تمام ویژگی های دراماتیک یک فیلم سینمایی را داراست . بعلاوه ویژگی های یک قهرمان به تمام معنا .

تولید و ساخت فیلم سینمایی تک تیر انداز برای سینمای ایران ، لازم و ضروری بود . اگر ساخته نمی شد باید تعجب می کردیم . داستان زندگی شهید زرین هم مانند داستان زندگی حاج قاسم پر از سوژه های دراماتیک و سینمایی است . چرا که او مانند سردار سلیمانی یک شخصیت بین المللی است و اگر تا به حال بین مردم ما ناشناخته مانده علتش غفلت سینمای ماست . البته هنوز ده ها بلکه صدها سوژه بکر ، دست نخورده و ناب دیگر در تاریخ پرافتخار ایران اسلامی موجود است که همچنان مورد غفلت واقع شده است.

همین الان ، همچنانی که تک تیرانداز در جشنواره فجر در حال اکران است اگر از مردم بپرسید برترین تک تیرانداز جهان کیست به احتمال بالا نام "کریس کایل" ؛ تک تیرانداز کودک کش آمریکایی را از زبان ۶۰ درصد آنها خواهید شنید . کریس کایلی که تنها ۱۶۰ شلیک موفق داشته و اهدافش هم بیشتر زنان و کودکان عراقی بوده اند. این مسئله یک درد بزرگ است چرا که به اذعان سایت های معتبر بین المللی ، عبد الرسول زرین با ۳۰۰۰ شلیک و ۷۰۰ شلیک موفق که اهدافش افسران ارشد بعثی بوده ، برترین تک تیرانداز جهان است.

هالیوود یک فیلم خوش ساخت با نام امریکن اسنایپر تولید کرده که فروش بسیاری هم داشته. در این فیلم کریس کایل ، این آدمکش بالفطره و شیطانی ارتش آمریکا به عنوان یک فرشته و ناجی ملت ها و برترین تک تیرانداز جهان معرفی شده . حال آنکه برترین تک تیرانداز ، مردی از کهن سرزمین ایران است .

سینمای ما در شناساندن فرزندان این مرز و بوم به فرزندانمان کوتاهی کرده . سینما فیلم های زیادی را به قهرمان های این سرزمین بدهکار است . ما سینمای قهرمان محور نداریم . قهرمان هایی که می توانستند شور خودباوری را در بین آحاد مردم ایجاد کنند . اما نداریم . بخش بزرگی از درد ما در جنگ نرم این است که خودباوری نداریم . یکی از اصلی ترین راه های ایجاد و تقویت خودباوری تمسک به اسطوره هاست . بعضی اسطوره ها افسانه ای هستند . برخی واقعی . با معرفی اسطوره ها در قالب ادبیات و سینما گام بزرگی در ایجاد و تقویت خودباوری و اعتماد به نفس برداشته می شود.

هالیوود اسطوره ندارد . هالیوود از نداشتن قهرمان به معنای واقعی کلمه رنج می برد بنابراین به اسطوره سازی روی آورده اما او با همین قهرمان های خیالی اش امپراطوری رسانه ای جهان را به دست گرفته . حال، ما اسطوره واقعی داریم اما تا بحال طوری عمل کردیم که انگار سینمای ما در حوزه های استراتژیک اینچنینی فلج است . بخش بزرگی از درد ما در حوزه جنگ نرم این است که ما اسطوره و قهرمان داریم اما هر روز در کوچه و بازار تصویر و برند شخصیت های پوشالی هالیوود را بر در و دیوار یا در دستان کودکان سرزمینمان می بینیم .

هالیوود با تولید فیلم امریکن اسنایپر ، یک قاتل بالفطره را جای یک فرشته به جهان معرفی کرده . یعنی بعد از تولید این فیلم، هروقت در اینترنت سرچ می کردید برترین تک تیرانداز جهان ، تصاویر یا بخشهایی از فیلم امریکن اسنایپر برای شما نمایش داده می شد . ما تا قبل از این نتوانسته بودیم این فرشته خودمان را به جهانیان نه بلکه حداقل به خودمان معرفی کنیم . حالا اگر روزی فرزندمان از ما بپرسد برترین تک تیرانداز جهان کیست با افتخار می گوییم برو فیلم تک تیرانداز را نگاه کن.

تک تیرانداز شاید از لحاظ تکنیکی به پای فیلم پر زرق و برق امریکن اسنایپر نرسد و اشکالات فنی زیادی داشته باشد اما حرف برای گفتن دارد. اینکه شخصیت پردازی فیلم کاملا درست و دقیق انجام شده کاملا ملموس است . داستان، یک داستان جذاب و بدون اغراق بلکه واقعی است.

سوسپانس یا تعلیق در فیلم کاملا احساس می شود . از شخصیت های مختلف به درستی بازی گرفته شده تا شما با لذت به تماشای دوئل های نفس گیر بنشینید . از این رو تک تیرانداز را می توان یک دوئل سینمایی به عنوان جوابیه ای در مقابل ساخت فیلم امریکن اسنایپر شمرد .

محمدمهدی انتظار - مسئول رسانه و روابط عمومی بسیج دانشجویی دانشگاه مذاهب اسلامی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.