به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گروهی از دانشگاه کوئینزلند با موفقیت از تخمک‌ها و اسپرم‌های برداشت شده از کانگورو‌های خاکستری شرقی (Macropus giganteus) یک جنین ایجاد کردند؛ اما این کار به دلیل خطر انقراض خود این گونه انجام نشد. تعداد این حیوانات در واقع به میلیون‌ها مورد می‌رسد و آنها بازماندگان ماهری هستند. با این حال، بسیاری از خویشاوندان کیسه‌دار آنها چندان خوش شانس نیستند و به دلیل از دست دادن زیستگاه، توسعه جاده‌ها، استرس گرمایی و گونه‌های مهاجم، با نبردی سخت برای بقا رو‌به‌رو هستند. بنابراین، این موضوع دانشمندان را وادار کرد تا کمی بیشتر «خلاق» شوند.
به نقل از نیواطلس، آندرس گامبینی (Andres Gambini)، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: استرالیا میزبان بیشترین تنوع جانوران کیسه‌دار در این سیاره است، اما بالاترین نرخ انقراض پستانداران را نیز دارد. هدف نهایی ما حمایت از حفظ گونه‌های کیسه‌دار در حال انقراض مانند کوالا، شیاطین تاسمانی، وامبات‌های بینی مودار شمالی و صاریغ‌های لیدبیتر است.
در حالی که کیسه‌داران در قاره آمریکا و پاپوآ گینه نو نیز یافت می‌شوند، حدود ۲۰۰ گونه از آنها بومی قاره استرالیا هستند. این قاره دارای بالاترین نرخ انقراض پستانداران در جهان است و حدود ۳۵ درصد از تنوع زیستی منحصر‌به‌فرد خود را از دهه ۱۵۰۰ از دست داده است؛ و حیوانات نمادین این کشور همچون کوالاها، وامبات‌ها و کانگورو‌ها همگی کیسه دار هستند.
در فرآیند لقاح آزمایشگاهی تجربی، جنین‌هایی مشاهده شد که با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) تولید می‌شدند. این یک روش ظریف است که یک اسپرم را مستقیما به یک تخمک بالغ تزریق می‌کند. در حالی که این روش ممکن است برای پستانداران روشی خاص به نظر نرسد؛ اما کیسه‌داران در کل مورد متفاوتی هستند.
گامبینی می‌گوید: از آنجایی که کانگورو‌های خاکستری شرقی بیش از حد فراوان هستند، ما تخمک‌ها و اسپرم‌های آنها را برای استفاده به عنوان مدلی برای تطبیق فناوری‌های جنینی که پیش از این برای حیوانات اهلی و انسان استفاده می‌شد، جمع‌آوری کردیم. دسترسی به بافت‌های کیسه‌دار چالش برانگیز است؛ زیرا آنها نسبت به حیوانات اهلی کمتر مورد مطالعه قرار می‌گیرند، علی‌رغم اینکه نماد جدایی‌ناپذیری از تنوع زیستی در استرالیا هستند.
ما اکنون در حال اصلاح روش‌هایی برای جمع‌آوری، کشت و نگهداری تخم‌ها و اسپرم‌های کیسه‌داران با توسعه روش‌های نگهداری هستیم. هدف ما محافظت از مواد ژنتیکی این حیوانات منحصر‌به‌فرد و گرانبها برای استفاده در آینده است تا از حفاظت آنها اطمینان حاصل شود.
در طبیعت، فرزندان کیسه‌داران، نارس به دنیا می‌آیند و در کیسه مادر به زندگی خود ادامه می‌دهند و در آن جا رشد می‌کنند. این باعث می‌شود این حیوانات کوچک، آسیب‌پذیر شوند، زیرا به گونه بزرگسالی که از آنها پرستاری می‌کند وابسته هستند. استفاده از لقاح آزمایشگاهی برای تولید جنینی که به طور ایده‌آل به دانشمندان اجازه می‌دهد از جمعیت گونه‌های در خطر انقراض محافظت کنند.
گامبینی می‌گوید: در حالی که ارائه یک جدول زمانی دقیق، با همکاری پایدار، بودجه و پیشرفت‌های فنی مستمر دشوار است، ما امیدواریم که تولد یک کیسه‌دار از طریق لقاح آزمایشگاهی طی یک دهه به واقعیت تبدیل شود. این موفقیت با جنین‌های کانگورو عمیقا رضایت‌بخش بوده است و نشان‌دهنده اوج سال‌ها آموزش، تحقیق و همکاری است؛ بنابراین اگرچه ممکن است این یک پرش کوچک برای کانگورو‌ها باشد؛ اما یک جهش بالقوه غول‌پیکر برای سایر کیسه‌داران در آستانه انقراض محسوب می‌شود.
ارسال نظرات