گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، جهاد در دوران پیامبر اسلام (ص) هرچند مشکل و سخت بود؛ اما پیچیده نبود زیرا آن حضرت با کفر عیان و آشکار مبارزه می کردند و هنوز حق و باطل با یکدیگر نیامیخته بودند و ریشه های نفاق و دورویی آن چنان ضخیم و عمیق نشده بود.
اما مولا و سرورمان امام علی (ع) در دورانی حکومت را پذیرفتند که بعد از خلافت نابحق سه خلیفه قبلی، ارزش های الهی و اسلامی به کلی در جامعه دگرگون شده بود و عده ای نفاق گونه به اسم اسلام، به اشرافیت و قدرت طلبی روی آورده و به کلی آرمان های صدر اسلام را فراموش کرده بودند.
بنابراین امام علی (ع) که می دانستند مردم طاقت حکومت عدالت او را ندارند قبل از بیعت به مردم فرمود: «مرا رها کنید و دیگری را برگزینید همانا کران تا کران را ابر فتنه پوشیده است.»
در واقع حضرت علی (ع) از اسراری پرده بر می داشتند که سال ها قبل پیامبر اکرم (ص) به ایشان گفته بودند و آن حضرت می فرماید: هنگامی که آیه دوم سوره عنکبوت «احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون، مردم گمان کردند همین که گفتند ایمان آوردیم کفایت می کند و رها می شوند و امتحان نمی شوند» نازل شد از پیامبر (ص) سوال کردم یا رسول الله (ص) فتنه چیست؟ و به چه معناست؟... ایشان فرمودند مثلا تو با دشمنانی که من بر سر تنزیل قرآن جنگیدم، برسر تاویل قرآن می جنگی چون آنها مسلمان شده اند و قرآن را قبول دارند اما آن را به نفع خودشان تأویل می کنند.
امام علی(ع) باید با افرادی چون طلحه و زبیر می جنگیدند، که خود را صحابی پیامبر می دانستند و باید با همچون معاویه نبرد می کردند که کفر را در پس قرآن پنهان می کرد و باید با خوارجی می جنگیدند که در ظاهر عبادت پیشه بودند و پیشانی هایشان از کثرت سجده پینه بسته بود، و اینگونه بود که دوران خلافت امام علی(ع) آبستن انواع فتنه ها بود.
این تاریخ باید سرلوحه امت اسلامی باشد تا در اعصار گوناگون بتواند در فتنه ها و ابتلائات الهی پیروز بیرون آید، چنانچه در زمان خود شاهد بودیم کسانی که به برکت نهضت امام خمینی(ره) علیه طاغوت زمان محمدرضاشاه، در جامعه اسلامی به نام و ننگی رسیده بودند، نتوانستند در مقابل ولایت امام خامنه ای تاب بیاورند و به انواع و اقسام فتنه گری ها روی آوردند که اوج این فتنه ها در انتخابات سال88 بود که آقایان موسوی و کروبی با ادعای واهی تقلب در انتخابات بر چهره حقیقت خاک پاشیدند و بدون ارائه سند و مدرک معتبر و به جای پیگیری مطالبات از مجاری قانونی و رسمی، به راهپیمایی های غیرقانونی روی آوردند و عملا هشت ماه بستری فراهم کردند که مملکت امام زمان(عج) ،عرصه تاخت و تاز منافقان و معاندان قسم خورده اسلام و انقلاب شود.
علیرغم توصیه ها و نصیحت های ناصحانه رهبر معظم انقلاب، مبنی بر پیگیری مطالبات از طرق قانونی، موسوی و کروبی با صدور بیانیه های متعدد خواستار ابطال انتخابات و حضور مردم در خیابان ها شدند.
اوج انحراف این آقایون به حدی رسید که حتی وقتی دشمنان درجه یک اسلام نیز همچون مقامات آمریکا و رژیم صهیونیستی از آنها حمایت کردند باز حاضر به برائت جستن از دشمنان نشدند و به مسیر باطل خود ادامه دادند و همانطور که طلحه و زبیر با بنی امیه علیه حضرت علی(ع) متحد شدند موسوی و کروبی نیز با آمریکا و اسرائیل علیه نظام اسلامی متحد شدند و حتی وقتی روز قدس، آشوبگران از آرمان فلسطین دست کشیدند و در 16آذر عکس امام مظلومان، امام خمینی(ره) را به آتش کشیدند، باز موسوی و کروبی از فتنه گران برائت نجستند و در بیانیه ای این تجمعات را اعتراض حقیقی و واقعی مردم دانستند و باز مشوق آشوبگران شدند تا آنجا که در عاشورای 88، پرچم امام حسین(ع) به آتش کشیده شد و مساجد و محافل عزاداری امام حسین(ع) در آتش کینه و نفاق سوخت و موسوی در بیانیه ای به جای محکومیت اهانت کنندگان به ساحت مقدس اباعبدالله(ع) آنها را ملتی خداجوی خواند!!! تا اوج انحراف و خودخواهی را به اثبات برساند، که بحمدالله خروش میلیونی ملت ایران در 9دی 1388، مُهر پایانی بود بر 8 ماه فتنه گری و آشوب!!! اما جزای فتنه گران چیست و چه حکمی باید در مورد آنها صادر شود؟
برای پاسخ، به قرآن رجوع می کنیم.
* الفِتنهُ اَشَدُ مِنَ القَتل * (بقره 191)
* الفِتنهُ اَکبَرُ مِنَ القَتل* (بقره 217)
و پرواضح جزای جرمی بزرگتر از قتل، جز اعدام نیست.
ارسال نظرات