یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سارا عاقلی*؛ آنچه می‌خواهم اینجا بگویم صحبت‌های دانشجویان یا اظهار نظر‌های رئیس دستگاه قضا نیست، چون محتوای کامل این جلسه خیلی زودتر از یادداشت در پایگاه‌های خبری منتشر شد.
اینکه ما گفتیم دستگاه قضا حق ندارد با تیغِ امنیت، تن نحیفِ آزادی‌های مشروع مانند حق اعتراض و تجمع را زخمی کند و از مصادیقش به اعتراضات کارگری اشاره کردیم که پس از اجرای سیاست‌های خصوصی سازی و با در نظر نگرفتن منافع قشر کارگر، حق اعتراض دارد...
اینکه پیشگیری از وقوع جرم و کاهش پرونده‌های ورودی یک حرف کلی است و برای اجرایی شدندش ق. قضاییه باید بتواند الگوی ارتکاب جرم در موارد مشابه را استخراج و برای از بین بردن کانون ایجاد جرم و فساد تلاش کند...
اینکه رئیسی قول شفافیت آرای قضات را داد یا به افزایش حضور بانوان اشاره کرد، اینکه گفت: شورای حفاظت از اموال بیت المال را فعال می‌کند، قول بال حمایتی برای افشاگران فساد را داد، از پیگیری جدی برای پرونده خصوصی سازی گفت، از اینکه اگر صلاحیت یک قاضی از دست رفت، حق وکالت را هم از دست می‌دهد و.
این‌ها و ده‌ها مسئله دیگر که در جلسه چهارشنبه رئیسی با دانشجویان مطرح شد؛ خیلی مهم نیست!
چون آنچه اهمیت ویژه دارد محتوای این جلسه نیست؛ وجود چنین جلسه‌ای است که به وسیله‌ی آن بتوان دغدغه‌های انباشته شده را مطرح کرد و بابتش از رئیس القضات سرخط‌های مهم خبری دریافت کرد و بر اساس آن مطالبه‌گری از قوه قضاییه را ادامه داد.
چنین جلسه‌ای کمک می‌کند بجای مطالبه‌گری قبیله‌ای، اهل مطالبه‌گری مدنی باشیم، و وقتی قرار است یک بار در سال با رهبر انقلاب دیدار داشته باشیم مجبور نشویم به صدر تا ذیلِ نهاد‌های جمهوری اسلامی بپردازیم یا در واقع نوک بزنیم!
چنین جلساتی کمک می‌کند تا مطالبه از هر نهاد را به همان نهاد بگوییم؛ نه به بزرگترش!
چنین جلسه‌ای حتی می‌تواند مفیدتر هم باشد به شرط آنکه ما هم به عنوان قشر دانشجو نگاه‌های صفر و صدی و احساسی را کنار بگذاریم و بپذیریم که قرار نیست با یک جلسه دو ساعته تمام مشکلات دستگاه قضا حل شود، قرار هم نیست از ابراهیم رئیسی، یک بت به نام ابراهیم بت شکن درست کنیم و با کوچکترین نارضایتی، بتِ دست ساز را نابود کنیم و ناامید شویم!
اینکه ما گفتیم دستگاه قضا حق ندارد با تیغِ امنیت، تن نحیفِ آزادی‌های مشروع مانند حق اعتراض و تجمع را زخمی کند و از مصادیقش به اعتراضات کارگری اشاره کردیم که پس از اجرای سیاست‌های خصوصی سازی و با در نظر نگرفتن منافع قشر کارگر، حق اعتراض دارد...
اینکه پیشگیری از وقوع جرم و کاهش پرونده‌های ورودی یک حرف کلی است و برای اجرایی شدندش ق. قضاییه باید بتواند الگوی ارتکاب جرم در موارد مشابه را استخراج و برای از بین بردن کانون ایجاد جرم و فساد تلاش کند...
اینکه رئیسی قول شفافیت آرای قضات را داد یا به افزایش حضور بانوان اشاره کرد، اینکه گفت: شورای حفاظت از اموال بیت المال را فعال می‌کند، قول بال حمایتی برای افشاگران فساد را داد، از پیگیری جدی برای پرونده خصوصی سازی گفت، از اینکه اگر صلاحیت یک قاضی از دست رفت، حق وکالت را هم از دست می‌دهد و.
این‌ها و ده‌ها مسئله دیگر که در جلسه چهارشنبه رئیسی با دانشجویان مطرح شد؛ خیلی مهم نیست!
چون آنچه اهمیت ویژه دارد محتوای این جلسه نیست؛ وجود چنین جلسه‌ای است که به وسیله‌ی آن بتوان دغدغه‌های انباشته شده را مطرح کرد و بابتش از رئیس القضات سرخط‌های مهم خبری دریافت کرد و بر اساس آن مطالبه‌گری از قوه قضاییه را ادامه داد.
چنین جلسه‌ای کمک می‌کند بجای مطالبه‌گری قبیله‌ای، اهل مطالبه‌گری مدنی باشیم، و وقتی قرار است یک بار در سال با رهبر انقلاب دیدار داشته باشیم مجبور نشویم به صدر تا ذیلِ نهاد‌های جمهوری اسلامی بپردازیم یا در واقع نوک بزنیم!
چنین جلساتی کمک می‌کند تا مطالبه از هر نهاد را به همان نهاد بگوییم؛ نه به بزرگترش!
چنین جلسه‌ای حتی می‌تواند مفیدتر هم باشد به شرط آنکه ما هم به عنوان قشر دانشجو نگاه‌های صفر و صدی و احساسی را کنار بگذاریم و بپذیریم که قرار نیست با یک جلسه دو ساعته تمام مشکلات دستگاه قضا حل شود، قرار هم نیست از ابراهیم رئیسی، یک بت به نام ابراهیم بت شکن درست کنیم و با کوچکترین نارضایتی، بتِ دست ساز را نابود کنیم و ناامید شویم!
شور انقلابی ما در ارتباط با مسئولین صبر انقلابی هم لازم دارد؛ و باز این تعدد و تنوع جلسات دانشجویان با رئیس دستگاه قضا است که از طول جلسه مهمتر است به همین خاطر اگر جلسه‌ی ۲ ساعته‌ی دانشجویان با ابراهیم رئیسی تکرار شود و جای میزبان و مهمان تغییر کند می‌توان آن را از جلسه‌ی ۸ ساعته با آملی لاریجانی مفیدتر دانست؛ و مهمتر آنکه جلسه رئیس قوه قضائیه با دانشجویان، محدود به یک طیف فکری نبود تا شاید سایر قوا به یاد بیاورند که رئیس یک جمهور هستند با تمام تنوع و کثرتش؛ نه رئیس یک طیف فکری.
کارویژه جنبش دانشجویی تازه پس از چنین جلسه‌ای آغاز می‌شود تا با مانور بر مسائل مطرح شده؛ مانع فراموشی آن شود؛ و ما هنوز امیدواریم پاسخگویی و رفتار مدنیِ یک نهاد انتصابی؛ آقایان را در نهاد‌های انتخابی به فکر وا دارد که آن‌ها هم اندکی مشیِ مردمی پیشه کنند.
*سارا عاقلی- دبیر سیاسی اتحادیه دفتر تحکیم وحدت
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات