ایران جایگاه سوم «تولید کیت ضد درد» در جهان را کسب کرد

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، محققان ایرانی موفق به تولید نوعی کیت ضد درد و ترمیم کننده بافت شدند. ایران با تلاش این محققان در جایگاه سوم تولید این محصول پس از آمریکا و آلمان قرار گرفت. این کیت با نام «اتوکین پی آر پی» با هزینه‌ای بسیار کمتر از نمونه‌های خارجی در داخل تولید می‌شود تا همگان قادر به استفاده از آن باشند. این کیت به صورت کاملا بومی توسط متخصصان ایرانی شرکت دانش بنیان نوآوران سلامت ارژنگ تولید شده است.

محمد حسین ارژنگیان مدیر عامل این شرکت دانش بنیان درباره تولید این محصول بیان کرد: اتوکین تراپی برای درمان بیماری‌های مفصلی کاربرد دارد. این تکنیک درمانی دارای اثر ضد درد و تسکین بالایی است. فرآیند التهابی مزمن را متوقف می‌کند و از طول عمر درمانی بالایی برخودار است. در اکثر بیماران به ویژه آرتروز مفصل زانو و لگن بسیار موثر است. تولید این کیت منحصر به دو کشور آمریکا و آلمان بود، اما با تلاش محققان کشورمان، ایران جایگاه سوم تولید این محصول در جهان را به خود اختصاص داد.

وی به مزیت‌های این محصول نسبت به نمونه خارجی اشاره کرد و گفت: استفاده از لوله‌های شیشه‌ای صیقلی به جای سرنگ پلاستیکی در فرآیند خونگیری، انکوباسیون و استحصال فرآورده آزادسازی سیتوکین‌های خون را سرعت می‌بخشد و معایب وجود میکروپلاستیک را که نمونه‌های خارجی با آن درگیرند را از بین برده است.

ارژنگیان ادامه داد: همچنین همراه سازی متد پی آر پی در کنار اتوکین تراپی نیز دارای مزیت‌هایی است. بازسازی مفاصل در کنار کاهش درد به دلیل تزریق پلاسمای غنی از پلاکت در مرحله نهایی درمان در این روش رخ می‌دهد. در حالیکه نمونه وارداتی صرفا درد را کاهش می‌دهد. همچنین هزینه پایین رقابتی کیت اتوکین در کنار اثربخشی بالای آن مزیت رقابتی برای محصول ایجاد کرده است.

وی در بخش بعدی درباره پی آر پی نیز توضیحاتی ارائه داد و ابراز کرد: پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی چیزی نیست جز حجمی از پلاسمای خود فرد که غلظت پلاکت آن بالاتر از حد پایه است. این فراورده طی یک فرآیند جداسازی از خون تازه و لخته نشده تهیه می‌شود. به علت غنی بودن پی آر پی از پلاکت‌های حاوی فاکتور‌های رشد و کارایی آن‌ها در بهبودی بافت‌های آسیب دیده استفاده از پلاکت‌ها در ترمیم بافت‌های آسیب دیده و بهبود روند‌های درمانی گوناگون متداول شده است.