جلوگیری از تحلیل عضلانی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، در حالی که بسیاری از ما انسان‌ها نگران تجمع پروتئین‌ها درون مغز با بالا رفتن سن و احتمال بروز بیماری آلزایمر یا انواع دیگری از بیماری‌های مغزی عصبی هستیم، از این موضوع آگاه نیستیم که احتمال تجمع برخی پروتئین‌ها در عضلات ما هم وجود دارد که در سنین بالا می‌تواند موجب تحلیل عضلانی شوند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی به تازگی نوعی از سلول‌های مغزی را یافتند که به از بین رفتن این پیچیدگی‌ها در بدن کرم‌ها و موش-ها کمک کرده و عمر آن‌ها را طولانی‌تر می‌کنند. این کشف به ساخت دارو‌هایی کمک می‌کند که قادرند سلامت عضلانی را به همراه داشته باشند و طول عمر انسان را افزایش دهند.
آن‌ها دریافتند که چهار سلول گلیال در مغز کرم‌ها واکنش استرسی را در سلول‌های کل بدن تحت کنترل می‌گیرد و در نتیجه طول عمر کرم‌ها را تا ۷۵ درصد بالا می‌برد. سلول‌های گلیال اغلب سلول‌های پشتیبان برای سلول‌های نورون‌های عصبی‌ای هستند که کار‌های مغزی از قبیل یادگیری و حافظه را بر عهده دارند.
محققان معتقدند نورون‌های عصبی به تنظیم واکنش‌های استرسی در سلول‌های محیطی کمک می‌کنند، اگرچه عملکرد آن‌ها با سلول-های گلیال متفاوت است، ولی تا ۲۵ درصد عمر کرم‌ها را افزایش می‌دهند. در موش‌ها، تقویت تنظیمات عصبی عمر آن‌ها را تا حدود ۱۰ درصد بالا می‌برند.
این دو نتیجه در کنار هم تصویری از عملکرد دوطرفه مغز را برای سالم نگه داشتن سلول‌های بدن نشان می‌دهد. زمانی همانند حمله باکتری‌ها یا ویروس‌ها به بدن، که مغز شرایط پراسترسی را حس می‌کند، زیرمجموعه‌ای از نورون‌ها سیگنال‌های الکتریکی را به سلول-های محیطی ارسال می‌کند تا در واکنش به استرس ایجاد شده وارد عمل شوند و کار‌هایی از جمله از بین بردن پیچیدگی‌ها، تقویت تولید پروتئین و تحرک چربی‌های ذخیره را انجام دهند.
اما از آنجایی که سیگنال‌های الکتریکی تنها واکنش‌های کوتاه مدت تولید می‌کنند، سلول‌های گلیال وارد عمل شده و هورمونی با ماندگاری طولانی‌تر ترشح و ارسال می‌کنند که تا وقتی ناشناس بماند، اثر دراز مدت و ضد استرسی خود را دارد. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که اگر این واکنشژها در مغز فعال شوند، با اندام‌های پیرامونی مرتبط شده و با کاهش سن که به طور طبیعی رخ می‌دهد از کل اورگانیسم‌های بدن محافظت می‌کنند. این فرآیند دوباره سوخت و ساز را برقرار و از بدن در برابر نابودی پروتئین‌ها محافظت می‌کند.
محققان بر این باورند که سلول‌های گلیال همانطور که در بدن موش‌ها تأثیر داشته‌اند می‌تواند اثر مشابهی را هم روی بدن انسان‌ها بگذارند. این باور، ممکن است منجر به تولید دارو‌هایی شود که بتوانند با تحلیل عضلانی و چاقی مقابله کرده و طول عمر افراد را افزایش دهد.
ارسال نظرات