وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-فاطمه علیزادنیا؛*«سبحان الذی سخر لنا هذا و ما کنا له مقرنین»پاک و منزه است خدایی که این را مسخر ما گردانید و گرنه ما هرگز قادر برآن نبودیم... آیه ۳۱ سوره زخرف
بامداد روز چهارشنبه سوم اردیبهشت ماه خبری غیر رسمی در رسانه‌های جهان دست بدست میشد. چند ساعت بعد، اما همه میدانستند که ایران موفق به پرتاب اولین ماهواره نظامی خود به فضا شده است و ماهواره در ۵۲۴ کیلومتری زمین بخوبی در مدار قرار گرفته است.
ماهواره نور از چند جهت نقطه آغازین یک دوران کاملا جدید است. پرتاب این ماهواره آغاز استفاده نظامی ایران ازفضاست که مهمترین خاصیت آن رسیدن به سطحی کاملا جدید و بیسابقه از اشراف اطلاعاتی بر فضا‌های اختصاصی واشتراکی ایران است. به بیان دیگر ایران در طی ادامه این مسیر میتواند شکل گیری یک تهدید موشکی را از همان لحظهآغاز سوخت گیری موشک‌های متخاصم در هرکجای جهان که باشد تشخیص دهد و تحولات میدانی را به دور از سانسور طرف‌های فروشنده اطلاعات نظامی بررسی و تحلیل کند. این امر توان دفاعی و موشکی ایران را در حراست از آسمان خود به اصطلاح فضاپایه میکند. یعنی ایران با این ماهواره در زمره معدود کشور‌هایی قرار گرفت که دارای سیستم هشداردهنده فضایی هستند.
نکته دیگر، اما این است که ایران در مسیر استفاده نظامی از فضا میتواند فضا‌های حیاتی دشمن در دوردست (استراتژی دست بلند) و تهدیدات برد بلند را بصورت ویژه رصد کند و با تهیه نقشه‌های هوایی از تحرکات سالانه دشمن متوجه شود که طرح عملیاتی دشمن در زمین مورد نبرد ایذایی است یا خیر.
اما دسترسی نظامی به فضا مفهوم هدایت و ناوبری در زمینه موشک‌های بالستیک میان برد و بلند برد ایران را بطوراساسی متحول میکند. این یعنی موشک بالستیک شلیک شده از پایگاه دشمن حتی اگر بتواند از پس پدافند‌های پیشگیرانه ایران جان سالم به در ببرد با ورود به فضا در دم منهدم خواهد شد. به بیان دیگر اگر برنامه موشکی ایران با این سیستم ناوبری جدید ترکیب شود، انهدام اهداف در فضا به مجموعه توانمندی‌های ایران اضافه خواهد شد یعنی در افق آینده میتوان امید داشت که همگام سازی همه یگان‌های عملیاتی در جنگ‌های لایه‌ای و هیبریدی انجام بپذیرد. به مفهوم ساده‌تر یعنی زین پس میتوانیم رفتار یک جنگنده در آسمان را با تانک‌ها و نفربر‌های روی زمین هماهنگ کنیم بگونه‌ای که با تلفیق و اشتراک گذاری دقیق اطلاعات با یکدیگر، در کوتاهترین زمان ممکن بهترین تصمیم در باب رزم زمینی و هوایی و دریایی از اتاق فرماندهی اعلام شود.
اما نکته‌ای که در جریان پرتاب ماهواره بر نور از چشم بسیاری از ما مغفول مانده است، ماهواره بر قاصد بود که اولین موشک سه مرحله‌ای ایرانی محسوب میشود و با اندکی تغییرات پتانسیل تبدیل شدن به یک موشک بالستیک هایپرسونیک با برد بالای ۴۵۵۵ کیلومتر است. شاید به همین دلیل بود که با وجود ماهواره بر‌هایی که میتوانستند این ماهواره را در مدار قرار دهند، سپاه از این موشک رونمایی کرد که اقتدار و بازدارنذگی خود را به رخ دشمنان بکشد.
در شرایطی که موشک‌های خریداری شده عربستان سعودی توانایی اصابت به اهدافی در حوزه آسیای شرقی و حتی ژاپن را دارد، ایران باید برای حفظ توازن قدرت موشکی در منظقه کاری انجام میداد تا علاوه بر دلگرمی دوستان، به دشمنان هم این گرا را بدهد که سپاه از این به بعد از آسمان به زمین نگاه میکند.
نکته دیگری که گمان قدرت نمایی و به رخ کشیدن صنعت دفاعی ایران را در پرتاب این ماهواره تقویت میکند، استفاده ازلانچر متحرک برای پرتاب ماهواره بر است که معمولا این عمل در پرتابه‌های فضایی مرسوم نیست.
برای مثال در پرتاب‌های قبلی که از لانچر ثابت پایگاه انجام میشد، از چند هفته قبل فعالیت پایگاه توسط جاسوسان هوایی دشمن رصد و رهگیری میشد، اما این پرتاب غافلگیرانه باعث شد این پیام به دشمنان مخابره شود که ایران در هر زمان و در هر مکانی قابلیت شلیک موشک‌های قاره پیما به دشمن متخاصم را دارد.
شاید بهترین تعبیر برای این دستاورد بزرگ بومی را الی براون کارشناس مسائل خاورمیانه رژیم صهیونیستی داشته باشدکه گفته بود دوران راکت‌ها را فراموش کنید. از امروز موشک‌های ایران مثل ماشینی که با جی پی اس حرکت میکند، دقیق خواهند بود.