اخیرا؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، موسسه ملی سلامت موفق به توسعه واکسن احتمالی برای مقابله با کووید ۱۹ شده‌است، واکسنی که در آن از فناوری نوآورانه مبتنی بر نانوآنتی‌بادی موسوم به Tito استفاده می‌شود.
این پروژه، که توسط صندوق ملی توسعه نوآوری‌های علمی، فنی و فناورانه (Fondecyt) پشتیبانی شده، از فناوری نانوآنتی‌بادی برای تولید نوعی آنتی‌بادی موجود در بدن شتر استفاده کرده است، آنتی‌بادی‌هایی که برای مقابله با ویروس کرونا مناسب هستند. پیش از این، از این نوع آنتی‌بادی روی مدل‌های حیوانی نظیر همستر استفاده شده‌است. این فناوری نانوآنتی‌بادی قبلا در موسسه ملی سلامت پیاده‌سازی شده بود.
به گفته این متخصصان، در این تحقیقات، ویروس کرونا که در محیط کشت ایجاد و سپس غیرفعال شده روی Tito قرار داده خواهد شد.
بایلون، از محققان این پروژه می‌گوید: «بعد از استفاده از این نانوذرات، Tito موجب بروز پاسخ ایمنی در بدن می‌شود و این پاسخ مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و هر بار که نتیجه خوبی به‌دست آید، نمونه‌ای از لنفوسیت‌ها از بدن جداسازی شده و برای رمزگشایی ژنتیکی آنتی‌بادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از دیگر روش‌های زیست‌شناسی مولکولی این ژن‌ها کلونی شده و کتابخانه ژنتیکی ایجاد می‌شود.
علاوه‌بر این، این گروه تحقیقاتی نانوآنتی‌بادی‌هایی را که به‌صورت اختصاصی‌تر به پروتئین S ویروس مربوط هستند را انتخاب می‌کنند، پروتئین‌هایی که به ویروس امکان اتصال به سلول‌های میزبان و عفونی‌سازی آن را می‌دهد.
وی می‌افزاید: «در این صورت، ما اثر آنتی‌بادی‌های نانو را برای درمان عفونت ویروسی در محیط کشت و روی همستر‌ها ارزیابی خواهیم کرد. اگر آن‌ها بتوانند عفونت را به‌طور موثر خنثی کنند، می‌توان از آنتی‌بادی‌های نانو در کارآزمایی بالینی استفاده کرد که بخشی از این تحقیق نیست. با کارآزمایی بالینی می‌توان اثر واکسن روی انسان‌ها را بررسی کرد.»
این پروژه، که توسط صندوق ملی توسعه نوآوری‌های علمی، فنی و فناورانه (Fondecyt) پشتیبانی شده، از فناوری نانوآنتی‌بادی برای تولید نوعی آنتی‌بادی موجود در بدن شتر استفاده کرده است، آنتی‌بادی‌هایی که برای مقابله با ویروس کرونا مناسب هستند. پیش از این، از این نوع آنتی‌بادی روی مدل‌های حیوانی نظیر همستر استفاده شده‌است. این فناوری نانوآنتی‌بادی قبلا در موسسه ملی سلامت پیاده‌سازی شده بود.
به گفته این متخصصان، در این تحقیقات، ویروس کرونا که در محیط کشت ایجاد و سپس غیرفعال شده روی Tito قرار داده خواهد شد.
بایلون، از محققان این پروژه می‌گوید: «بعد از استفاده از این نانوذرات، Tito موجب بروز پاسخ ایمنی در بدن می‌شود و این پاسخ مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و هر بار که نتیجه خوبی به‌دست آید، نمونه‌ای از لنفوسیت‌ها از بدن جداسازی شده و برای رمزگشایی ژنتیکی آنتی‌بادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از دیگر روش‌های زیست‌شناسی مولکولی این ژن‌ها کلونی شده و کتابخانه ژنتیکی ایجاد می‌شود.
علاوه‌بر این، این گروه تحقیقاتی نانوآنتی‌بادی‌هایی را که به‌صورت اختصاصی‌تر به پروتئین S ویروس مربوط هستند را انتخاب می‌کنند، پروتئین‌هایی که به ویروس امکان اتصال به سلول‌های میزبان و عفونی‌سازی آن را می‌دهد.
وی می‌افزاید: «در این صورت، ما اثر آنتی‌بادی‌های نانو را برای درمان عفونت ویروسی در محیط کشت و روی همستر‌ها ارزیابی خواهیم کرد. اگر آن‌ها بتوانند عفونت را به‌طور موثر خنثی کنند، می‌توان از آنتی‌بادی‌های نانو در کارآزمایی بالینی استفاده کرد که بخشی از این تحقیق نیست. با کارآزمایی بالینی می‌توان اثر واکسن روی انسان‌ها را بررسی کرد.»
ارسال نظرات