گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، لیلا زمانی؛ انرژی هسته ای! حق مسلمی که چند سالی است به بهانه قدم گذاشتن در مسیر صلح جهانی از جامعه ایران سلب شده است. با این هم کاری نداریم که همان تروریست‌های مجهز به بمب اتم، داعیان استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای هستند.
آنها را که هرکار کنیم، به ساز خودشان می رقصند؛ اما مسئله اینجاست که ما چرا گاها مست موسیقی راک آمریکایی میشویم و بی هیچ مقاومتی، در این رقص ننگین، همراهیشان میکنیم؟! البته پاسخ، آنقدر هم دور از ذهن نیست...
چه توقع است از دولتی که در پاسخ به تحریم های ظالمانه شیطان بزرگ، به سمت نماینده آمریکا، خودکار پرت می کند؟! حالا زبانشان باز شده که جمهوری خواهان کلا به دنبال ایجاد تنش بین المللی هستند و مذاکرات با آنها بی فایده است. پس نتیجه چه میشود؟ برویم با دموکرات ها مذاکره کنیم...
حال سوال اینجاست که مگر همان زمان نمی‌دانستید که نمیشود پای میز مذاکره با فیل رفت؟ و سوال عجیب تر اینکه وقتی امیدی به همدلی فیل نیست، می خواهید دست به دامان الاغ آمریکایی شوید؟ البته که نیاز به روحیه ای انقلابیست تا تفاوت میان اینها را درک کند.
یکی دو ماه قبل، بعد از ترور بی‌شرمانه شهید فخری زاده، مجلس شورای اسلامی قانونی تحت عنوان قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریمها را تصویب کرد که در آن مهلتی داده شده بود تا کشورهای متعاهد ۴+١ به اجرای کامل تعهدات خود برگردند. در غیر این صورت، ایران وظیفه ای برای اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی نخواهد داشت.
حال اینکه ریاست محترم جمهور، قرار است دستورالعمل اجرایی این قانون را هم مثل بسیاری از قوانین دیگر بپیچاند یا نه، خدا عالم است. فعلا که خبری از پاستور نرسیده است و سازمان انرژی اتمی تنها اقدامات اولیه را از سر گرفته است.
با این حال، جو رسانه ای از سمت همان ها که میدانید، دارد به سمتی میرود که انگار چاره کار تمام این بحرانها، مذاکره با دموکراتها و التماس برای لغو تحریم هاست.
تکلیفشان هم مشخص نیست!! اگر این همکاری با کاخ سفید باشد، آن را زیست بین المللی مینامند و اگر نامه ای با کاخ کرملین رد و بدل شود، فریاد وا حسرتا سر میدهند که ایران، مستعمره ی روسیه شده است. یا با توسل به شعار "نه غربی، نه شرقی" تمام مسئله را زیر سوال میبرند؛ بی آنکه به مبنای این شعار واقف باشند.
وقاحت کاخ سفید هم تا آنجا پیش رفته که میخواهد برای ایران شروط جدید تعیین کند تا اگر ما به آنها متهعد بودیم، شاید روزی خورشید از غرب طلوع کند و آمریکا تحریمها را بردارد.
اما رهبر معظم انقلاب آب پاکی را روی دست منافقان داخلی و دشمنان خارجی ریختند و فرمودند: «آن طرفی که حق دارد شرط معین کند، ایران است. چون جمهوری اسلامی به همه تعهدات عمل کرد. ما حق داریم برای ادامه برجام شرط بگذاریم و این شرط را گذاشتیم و گفتیم و هیچ‌کس هم از آن عدول نخواهد کرد. اگر می‌خواهند ایران به تعهدات برجامی برگردد آمریکا بایستی تحریمها را کلا در عمل لغو کند و ما بعد راستی‌آزمایی کنیم و ببینیم که درست تحریمها لغو شده، آن‌وقت به تعهدات برجامی برمی‌گردیم.»
لیلا زمانی - کارشناسی حقوق دانشگاه حکیم سبزواری
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.