به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، صنعت هوانوردی به‌طورجدی در قرن بیستم شکل گرفته است. در جنگ جهانی اول و دوم و همچنین جنگ سرد، ابرقدرت‌هایی همچون آمریکا و شوروی تمامی منابع و قدرت خود را صرف تولید پیشرفته‌ترین سلاح‌ها و ادوات نظامی کردند. جنگنده‌ها بخش مهمی از قدرت نظامی و دفاعی کشور‌های مختلف را تشکیل می‌دهد و به همین خاطر در چند دهه اخیر شاهد پیشرفتهای قابل‌توجهی در زمینه تولید جت‌های جنگنده بوده‌ایم. پیش از این درباره جنگنده‌های مشهور آمریکایی مقالات زیادی منتشر کرده‌ایم و حالا نوبت به آشنایی با پیشرفته‌ترین جنگنده‌های روسی می‌رسد.
پیشرفته‌ترین جنگنده‌های روسی
میگ ۲۹
توسعه میگ ۲۹ از دهه ۶۰ میلادی و به عنوان جانشین میگ ۲۱ شروع شد. هدف اصلی از تولید میگ ۲۹ دفاع از شوروی در برابر جنگنده‌های نسل چهارم آمریکا بود. با وجود اینکه جنگنده موردبحث در سال ۱۹۸۳ و حدود هفت سال پس از F-۱۵ و چهار سال پس از F-۱۶ معرفی شده بود، اما از نظر فنی در رده پایین‌تری نسبت به رقبای خود قرار می‌گرفت. متریال ساده و نبود سیستم‌های پیشرفته همچون پرواز با سیم باعث شدند میگ ۲۹ قدیمی‌تر از جدیدترین جنگنده‌های آمریکایی به نظر برسد، اما همچنان خطر جدی برای خلبان‌های آمریکایی بود. صنعت هوانوردی شوروی از نبود رادار‌های مدرن رنج می‌برد و به همین خاطر خلبان‌ها در قفل کردن روی اهداف زمینی با مشکل مواجه بودند. میگ ۲۹ به این مشکل غلبه نمود و از رادار دوپلر NIIR No۱۹ استفاده کرد. این رادار نه تنها اهداف را روی زمین می‌شناخت بلکه آنها را از فاصله ۱۰۰ کیلومتری نیز تشخیص می‌داد. دو پیشرانه توربوفن RD-۳۳ می‌توانستند سرعت میگ ۲۹ را به ماخ ۲.۳ برسانند.
میگ ۳۱
روسیه در سال ۱۹۷۵ توسعه میگ ۳۱ را شروع کرد. این جنگنده قابلیت‌های بسیار بیشتری نسبت به میگ ۲۵ داشت و در سال ۱۹۸۲ وارد ارتش روسیه شد. درحالی‌که میگ ۲۵ دارای یک خلبان بود، اما میگ ۳۱ از دو خدمه بهره می‌برد و طراحی بال‌های آن نیز بهبود یافته بود. به منظور بهبود توانایی‌های داگ فایت و مانور پذیری، رادار اسکنر جدیدی با نام زاسلون A روی میگ ۳۱ نصب شد. این رادار می‌توانست ۱۰ هدف را رهگیری کرده و در یک‌لحظه با ۴ نمونه از آنها درگیر شود. میگ ۳۱ با سرعت ماخ ۲.۸ خود جزو سریع‌ترین جنگنده‌های دنیاست و به تعداد بیش از ۵۰۰ فروند تولید شده است.
سوخو ۳۵
سوخو ۳۵ تا زمان رونمایی در سال ۲۰۰۷ به عنوان نسخه تکامل یافته از جنگنده‌های نسل چهارم روسیه شناخته می‌شده است. استفاده از متریال پیشرفته‌تر در ساختار سوخو ۳۵ باعث شده این جنگنده مزیت‌های فنی بالایی داشته باشد. نقاط اتصال برای ۱۲ سلاح مختلف باعث می‌شود این جنگنده برای اهداف متخاصم خود مرگبار باشد و سیستم‌های اویونیک و راداری پیشرفته نیز آن را به خطری جدی برای دشمنان بدل کرده‌اند. دو پیشرانه ۴۱F-۱S توربوفن سوخو ۳۵ نیز شعاع پروازی حدود ۱۵۸۰ کیلومتری را فراهم می‌سازند. قیمت هر فروند از جنگنده سوخو ۳۵ به حدود ۴۵ میلیون دلار می‌رسد و در مقایسه با F-۳۵ آمریکا با قیمت حدود ۱۲۲ میلیون دلار بسیار ارزان‌تر است.
میگ ۳۵
روس‌ها از این جنگنده به عنوان محصول نسل پنجمی یاد می‌کنند. میگ ۳۵ به عنوان رقیب F-۳۵ رونمایی شده و دارای تکنولوژی هدایت نیروی پیشران است تا توانایی‌های بالایی داشته باشد. میگ ۳۵ علاوه بر این دارای سیستم‌های اویونیک و راداری پیشرفتهای بوده و اولین جنگنده روسی با رادار فعال الکترونیکی محسوب می‌شود. همچنین دو پیشرانه RD-۳۳MKB باعث دستیابی به حداکثر سرعت حدود ۲۴۱۴ کیلومتر در ساعت می‌شوند. میگ ۳۵ در نمایشگاه هوایی هند در سال ۲۰۰۷ رونمایی شد و روس‌ها امید داشتند هند را به سرمایه‌گذاری روی آن ترغیب کنند، اما این‌طور نشد و با اینکه جنگنده موردبحث در روی کاغذ توانایی‌های احساس‌برانگیزی داشت، اما در برابر رقبای بین‌المللی همچون یورو فایتر تایفون، F-۱۶، رافال و… عملکرد ضعیف‌تری را نشان داد. هیچ کشور خارجی قرارداد خرید این جنگنده را امضا نکرده و یکی از دلایل آن را می‌توان تأثیر محدود در جنگ اوکراین دانست. به نظر می‌رسد این پروژه پایانی زودرس داشته باشد.
سوخو ۵۷
طراحی یک جنگنده کاملاً جدید چندین دهه طول می‌کشد و روسیه نیز نیاز به کار روی سوخو ۵۷ را در سال ۱۹۷۹ احساس کرد. سرانجام این جنگنده اولین تست پروازی خود را در ژانویه ۲۰۱۰ انجام داد و ده سال بعد به‌صورت رسمی معرفی شد. روسیه ادعا می‌کند سوخو ۵۷ جنگنده‌ای نسل پنجمی است که می‌تواند در حد و اندازه‌های F-۲۲ رپتور ظاهر شود. یکی از دلایلی که باعث می‌شود سوخو ۵۷ جنگنده‌ای نسل پنجمی باشد تکنولوژی پنهان‌کاری آن است. متریال کامپوزیتی پیشرفته باعث شده‌اند تشخیص جنگنده یاد شده توسط رادار‌ها دشوار باشد. استفاده از هدایت نیروی پیشران نیز روی قابلیت مانور آن تأثیر به سزایی داشته است. با حداکثر سرعت ماخ ۲ و حمل انواع سلاح‌ها، سوخو ۵۷ جزو پیشرفته‌ترین جنگنده‌های روسی خواهد بود. هزینه توسعه هر فروند سوخو ۵۷ بین ۳۴ تا ۵۵ میلیون دلار تخمین زده می‌شود و باور اینکه بتواند با F-۲۲ رپتور ۳۵۰ میلیون دلاری رقابت کند کمی سخت است. روس‌ها می‌خواهند تا سال ۲۰۲۸ تعداد ۷۶ فروند از سوخو ۵۷ را در ناوگان خود داشته باشند.
ارسال نظرات