به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، رحیم پور ازغدی ظهر امروز در گردهمایی بزرگ دانشجویان بسیجی خراسان رضوی در دانشگاه آزاد مشهد به بیان ویژگیهای امام حسین(ع) پرداخت که شروع آن به شرح زیر میباشد:
حضرت حجت(عج) در بیان ویژگیهای امام حسین(ع) در فرازهای از زیارتنامه امام حسین(ع) فرمودند: امام حسین(ع) رابطه خدا با خلق را احیا کرد و همچنین مناسبات اقتصادی و اجتماعی را در دنیا احیاء کرد، نماز و زکات را نمیتوان از هم جدا کرد و در جامعه اسلامی شیعی رابطه نماز و زکات را نباید فراموش کرد، جامعهای که اهل نماز است، شکاف و طبقات اجتماعی در آن وجود ندارد و امام حسین(ع) راضی به جدایی صلاة و زکات نیست.
شهادت میدهم که تو نسبت به موقعیتهای اجتماعی بیتفاوت نبودی، بلکه نسبت به حقکشی، پایمال شدن حقوق بشر، ضد ارزشها و ضد باورها و بیعدالتیها اعتراض کردی و پرچم مبارزه را برداشتی، شهادت میدهم که تو ای حسین در سراسر زندگی خود خدا محور بودی و یک گام برخلاف رضای خدا بر نداشتی، همه زندگیت سراسر خداوند بود.
امام حسین(ع) خدا را در حاشیه زندگی خود قرار نداد و در مرکز زندگی خود قرار داد، مراقب بود و گردنکشی میکرد که ببیند که حق کجاست تا آنجا حاضر شود فقط به منافع خود فکر نمی کرد از خدا شرم داشت، سنتهای الهی را پایهگذاری کرد و مسیر درست را انتخاب کرد.
شهادت میدهم امام حسین(ع) با ضُعفا بود. ایشان در آخرین سفر حج خود در سال 60 هجری خطاب به مومنین، علماء، متدین و مردم عادی گفت: وقتی حق فقراء ضایع میشود، میایستید و نگاه میکنید، اما زمانی که تصور میکنید حق خودتان به خطر افتاده است، فریاد را سر میدهید و گاهی نیز کمک میکنید که حق فقرا ضایع شود. چون منافع شما نیست، من مثل شما نیستم و در برابر تضیع حق مردم سکوت نمیکنم.
شهادت میدهم که دنبال فتنه نبودی، شعله فتنهها را خاموش کردی، شما فقط به یک چیز دعوت کردید و آن رشد بشریت بود تا بشریت ساقط نشود، شما راهها و مسیر را برای خلق شفافسازی کردید، در راه خدا فقط حرف نزدید بلکه با تمام ظرفیت جهاد کردید، هر چه داشتید کف دست خود گرفتید، مطیع خدا و تابع جدش بودید، تعالیم خدا را درست آموختید، وصیتی که برادرت حسن کرد با سرعت انجام دادی، هدفت در دنیا این نبود که به ثروت اندوزی بپردازی، بلکه میخواستی پایگاه و ستون دین را برافراشته نگه داری. کوبنده مستبدین بودی.
شهادت میدهم با دیکتاتورها درگیر شدی . از کنارشان رد نشدی و آنها را دور نزدی، بلکه آنها را کوبیدی، خودت را ندیدی، خیرخواه امت بودی، در گرداب خون و شهادت شیرجه زدی و در اقیانوس خون شنا کردی و فرمودید: هزینهمیدهم برای دین. در گردابهای مرگ و شهادت شناگر خوبی بودی.
پیکارگر بودی با کسانی که اهل فسق بودند، تو فقط شمشیر نکشیدی بلکه حرف زدی و منطقت را گفتی، همه استدلالها را مطرح کردی. شهادت میدهم که عاشق اسلام، مسلمین و مردم بودی از سر لطف به خلق کمک کردی. شهادت میدهم که دو هدف داشتی دفاع از اسلام و دفاع از مسلمین از سر محبت به مردم فداکاری کردی، حق را شناختی و بیتفاوت نماندی، حتی بچه 6 ماهه خود را در صحنه کربلا حاضر کردی.
شهادت میدهم که اهل مقاومت بودی. از پا در نیامدی و پای حرفت محکم ایستادی. در آزمونهای سخت صابر بودی، یک هدف داشتی و آن این بود که مرزهای دین و حقیقت را مشخص کنی، با تمام وجود از حریم دین دفاع کردی.
حلقه زدی اطراف هدایت و به خلق کمک کردی. نسبت به عدالت بیتفاوت نبودی، حقوق مردم و عدالت را بسط دادی، دین و مکتبت را نجات دادی، امام زمان (عج) فرمودند: کسانی هستند که با دین مبارزه می کنند و تو با آنها مبارزه کردی و آبرویشان را بردی، تو حق طبقات پایین را از طبقات بالا گرفتی و اقدام کردی برای گرفتن حق آنها.
شهادت میدهم تو ای حسین در داوری و حکمکردن ضعیف و قوی را یکی دیدی. کنار ضعفا ایستادی. تو بهار یتیمان بودی، یتیم آسیبپذیرتر در جامعه است، کودکی است که نه پشتوانه مادی دارد نه عاطفی و تو پشتوانه او بودی.
یتیم آسیبپذیرترین فرد در جامعه اسلامی است و شهادت میدهم تو اجازه ندادی که یتمیان در زمستان اجتماعی زندگی کنند، پناهگاه تودهها بودی، اجازه ندادی اسلام ذلیل و تحقیر شود و اسلام الهی را تو بیان کردی.
در زمان جنگ کسانی بودند که در ظاهر خود را مذهبی نشان میدادند اکثرشان جلو نمیآمدند و فقط دعای موفقیت را میخواندند و فقط بخش کوچکی از ملت شریف ایران به جلو آمدند و جنگیدند و زمانی که پیروزیها را دیدند و ملاحظه کردند که اوضاع آرامتر شده است، آنگاه کسانی که فقط حفظ ظاهر می کردند، جلو آمدند.
کسانی که میگویند روز عاشورا، روز عشق است و امام حسین(ع) همه را از هر طیف قبول میکنند اشتباه میکنند، البته امام حسین(ع) همه را قبول میکنند؛ اما این به آن معنا نیست که در جامعه مردم با هم فرق ندارند، کسانی که در جبهه چهار شهید دادند با کسانی که عقب ایستادند تفاوت دارد، حتی شهداء هم با هم تفاوت دارند.
در زمان معاویه زن یکی از مسئولان حکومتی بسیار زیبا بود. یزید که این زن را در مراسمهای مختلف دیده بود، به پدرش گفت: زن فلانی را میخواهم، معاویه شخصی را نزد آن فرد فرستاد و گفت: حاضرم دخترم را به تو بدهم و حکومتی در یک سرزمین، اما تو زنداری، مگر اینکه همسرت را طلاق دهی.
آن مرد چون دید داماد خلیفه میشود و منافع زیادی کسب میکند، زنش را طلاق داد. این نماینده در راه برگشت در مدینه با امام حسین(ع) روبرو شد، امام حسین(ع) میدانست او از نزدیکان معاویه است از او ماجرا را پرسید، آن فرد ماجرا را تعریف کرد و امام حسین(ع) گفت: آن زن را برای من هم خواستگاری کن.
آن مرد نزد همسر مطلقه آن مسئول رفت و گفت: شما دو نفر خواستگار دارید یزید و حسین، زن امام حسین(ع) را انتخاب کرد و به عقد ایشان درآمد، امام حسین(ع) حتی نمیگذارند که همسر فردی را برای یزید ببرند و در مراقبت از حقوق جنسی و خانوادگی افراد جامعه تلاش میکنند.
یک روز آن مرد که دیده بود که وعدههای معاویه صحت نداشت و همسرش نیز در کنارش دیگر نبود، یادش آمد که امانتی را به همسر سابقش داده، هنگامی که در خانه امام حسین(ع) برای گرفتن آن امانت رفت امام حسین(ع) فرمودند: همسرت را ببر و دیگر او را به خاطر مال دنیا طلاق مده.
معاویه خیلی ظاهر را حفظ می کرد و هدایای زیادی برای امام حسین(ع) میفرستاد که حتی امام حسین(ع) اجازه نداد که این هدایا را از روی شتر پایین بیاورند و در خانه ایشان پیاده کنند.
در طول تاریخ اسم انقلابی زیاد داریم که از طرق مختلف دشمنان ما میخواستند آنها را با وعدههای به سوی خود جلب کنند.
روزی فرد نیازمندی از امام حسین(ع) طلب کمک کرد، ایشان سریع فرمودند برادر از تو میخواهم اینجا و همهجا چهره خود را از ذلت تقاضا کردن حفظ کن و از تو میخواهم هر چه میخواهی تقاضایت را در یک برگه بنویس، این امر نشان میدهد که در جامعه حسینی هیچ گاه نباید به خاطر نیاز ناله زد.
از سه تن هیچ چیز مخواه: آدم بیدین، آدم پست و آدم بیشخصیت.