گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ همه روزهداران این روزها خود را در جهاد بزرگی میپندارند؛ چراکه رسول خدا(ص) فرمودهاند: «روزهداری در گرما جهاد است.»
17 ساعت روزهداری که معمولاً هشت ساعت از آن در خواب و پنج تا شش ساعت آن در محل کار و زیر کولر گازی سپری میشود کار خیلی مشکلی نیست!
این واجب الهی وقتی عرصه را تنگ میکند که صبح ساعت 8 برای جوشاندن قیر کمر همت ببندی و تا نزدیکیهای افطار در این حرارت طاقتفرسا زکات سلامتی بدن را ادا کنی.
البته مشاغل سخت و طاقتفرسایی که روزهداری را با سختی فراوانی همراه می کند، کم نیست؛ مشاغلی همچون تاکسیرانی، کارگری، پزشکان و پرستاران، آتشنشانان و دستفروشان.
اما «خبرگزاری دانشجو» به پای صحبتهای چند تن از کارگران آسفالتریز نشسته و شرایط روزهداری در این شغل سخت و طاقتفرسا را جویا شده است.
اکبر، کارگر جوان 29 ساله میگوید: من شش ماه پیش ازدواج کردم، ولی متاسفانه از کارخانهای که در آن کار میکردم اخراج شدم و به ناچار شغلی به این سختی را انتخاب کردم.
وی افزود: متاسفانه 10 روز اول ماه رمضان را نتوانستم، روزه بگیرم؛ وقتی حرارت قیر در حال جوش به صورتم میخورد ناخواسته روی زمین میافتادم و حالم بد میشد، به مرجع تقلیدم زنگ زدم و قرار شد تا مدتی یک روز در میان بگیرم تا بدنم خودش را با این شرایط وفق دهد.
این کارگر زحمتکش ادامه میدهد: خوشبختانه این چند روز را موفق شدم، روزه بگیرم، ولی سختی آن را نمیتوانم شرح کنم، گاهی آنقدر تشنه میشوم که احساس میکنم توان پلک زدن هم ندارم، ولی در همان حین مجبورم زمین را قیرپاشی کرده و به کارم ادامه دهم.
او در ادامه ابراز میکند: هر کاری سختی خود را دارد و من نمیتوانم بگویم که روزهداری فقط در این شغل مشکل و طاقتفرساست.
یکی دیگر از کارگرانی که تقریباً مسنتر از بقیه بود، بیان داشت: من بیش از 11 سال است که در این کار هستم؛ روزهداری در این شغل سخت است و در تابستان سختتر.
محمدعلی با لهجه شیرین آذری میگوید: خدا همیشه پشت و پناه من بوده و خوشبختانه تا کنون حتی یک روزه قضا هم ندارم، ولی بسیاری از همکارانمان هستند که توان روزهداری را ندارند که البته من به آنان حق میدهم، گرما و بوع تند و نامطبوع گازوئیل در حین کار غیر قابل توصیف است.
وی که دوستانش او را مش ممدعلی صدا میزدند دست خود را رو به آسمان گرفت و گفت: الله اروشلیقین قدرتینی منن آلماسین. «خدا قدرت روزهداری را از من نگیرد.»
البته یکی دیگر از کارگرانی که حاضر نشد خود را معرفی کند، گفت: روزه واجبی است بین من و خدای خودم؛ من وقتی سر کار میآیم توان روزهداری را ندارم، البته روزهای تعطیل را روزه میگیرم و اگر بخواهم همه ماه رمضان را روزه بگیرم باید خانهنشین شوم و چون نانآور خانواده ام، این کار شدنی نیست.
وی افزود: من میدانم خدا شرایط من را میبیند و میداند که نمیتوانم با این حرارت غیرقابل تحمل بیشتر از نصف روز را روزه باشم؛ من سالهای گذشته که شغل دیگری داشتم مرتب روزههایم را میگرفتم.
ان شاءالله خداوند توان روزه داری را در این فشار کاری و هوای گرم به همه کارگران زحمتکش عنایت کند.
.
.
.
من ديگه صحبتي ندارم.