مسئول نهاد رهبری دانشگاه خواجه نصیر گفت: برگزاری همایش و کارگاهها و کارهای تبلیغاتی هر چند ترویج و تشویق به ازدواج میکند، اما به تنهایی برای سوق دادن جوان دانشجو به سمت ازدواج کافی نیست.
حجت السلام میرمحمدی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو پیرامون مسئله ازدواج دانشجویی و این که در حال حاضر در دانشگاهها این امر رو به رشد است یا خیر گفت: متاسفانه همان طور که میدانید در سنوات اخیر سبک زندگیها کمی تغییر پیدا کرده و از آن طرف آداب و رسوم غلطی که در جامعه از قدیمتر بوده است رونق پیدا کرده و در نتیجه به دلیل وجود بحران اقتصادی و تهاجم فرهنگی، همه این عوامل دست به دست هم داده تا در فرایند ازدواج جامعه و کشور رو به افول برود و این امر از جامعه دانشگاهی مستثنی نمیباشد.
وی افزود: همان طور که میدانید در دفتر نهاد رهبری دانشگاه واحد ازدواج داریم، اما طبق آمار و آنچه که میبینیم متاسفانه مسئله ازدواج دانشجویی به دلیل پیچیدگی مسائل اقتصادی، بالا رفتن سطح توقعات افراد و خانوادهها نسبت نسبت به قبل کمتر شده است و این موضوع به خودی خود تهدیدی برای جامعه و کشور میباشد. اگر شما دهه اول انقلاب را با این نسل مقایسه کنید میبینید که آمار سن ازدواج در آن زمان تا سی سال بوده است، اما امروز ۳۵ تا ۴۰ سال شده است و متاسفانه این مسئله خوشایندی برای جامعه تلقی نمیشود.
مسئول نهاد رهبری دانشگاه خواجه نصیر افزود: دانشگاه یک پازلی از جامعه است و مجمعی از جوانانی است که از سراسر کشور در یک مجموعه دور هم جمع میشوند و به تحصیل میپردازند، در واقع یک عصارهای از جامعه دور هم جمع میشوند، اما برای اینکه به مسئله ازدواج در دانشجویان و چه در جوانان رونق داده شود یک سری ابزار و لوازمی لازم است و این ابزار و زیرساختها باید تامین شود تا جوان به سمت ازدواج سوق داده شود و برگزاری همایش و کارگاهها و کارهای تبلیغاتی هر چند ترویج و تشویق به ازدواج میکند، اما به تنهایی برای سوق دادن جوان دانشجو به سمت ازدواج کافی نیست. اگر آن طرف موضوع را نگاه کنیم میبینیم که دانشجویی که میخواهد ازدواج کند باید زیرساختهایی از قبل برایش فراهم باشد مسائل مالی اش تامین باشد، خانوادهها کمک کنند همان گونه که در روایات داریم افرادی که مورد رحمت الهی هستند یکی از موارد آن شامل افرادی میشود که در بحث ازدواج به دیگران کمک میکنند و تاکید میشود به خانوادهها که یک مقداری به ازدواج فرزندانشان توجه کنند و این گونه نباشد که هر چه بادا باد اگر شد شد اگر نشد هم نشد و از این موضوع غافل نباشند چرا که این غفلت نوعی تهدید برای فرزندان محسوب میشود و جوانی که ازدواج نکند و به زندگی وارد نشود برای خودش و جامعه نوعی تهدید محسوب میشود. باز هم زمانی که ازدواج میکند باید توجه داشته باشند که به قناعت و سازگاری بپردازد اینها مسائلی است که متاسفانه در جامعه به فراموشی سپرده میشود و عوامل متعدد بسیار دیگری در این امر دخیل هستند.