در سال ۲۰۲۳.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، مأموریت سیارکی آتی سازمان فضایی اروپا در ۲۰۲۳ اجرا می‌شود. در این مأموریت از فناوری خودرو‌های خودران در زمین استفاده می‌شود.
این مأموریت دفاع سیاره‌ای «هرا» (Hera) نام گرفته و طی آن فضاپیمایی به سیارک ۶۵۸۰۳ Didymos با قطر ۷۸۰ متر و قمر کوچک آن (با قطر ۱۶۰ متر) سفر می‌کند.
به طور معمول مأموریت‌های اعماق فضا از زمین کنترل می‌شوند و اطلاعات مسیر‌ها و جهت‌یابی از مقر زمینی برای آن‌ها ارسال می‌شود، اما فضاپیمای «هرا» مجهز به یک سیستم مسیریابی خودکار است و می‌تواند بدون انتظار برای دریافت دستور از زمین مسیر خود را تعیین کند.
«پائولو مارتینو» مهندس ارشد این پروژه در این باره می‌گوید: اگر تصور می‌کنید خودرو‌های خود ران آینده حمل و نقل در زمین هستند، پس «هرا» نیز پیشرو فضاپیما‌های خودران در اعماق فضا است. سیستم مسیریابی خودکار به فضاپیما اجازه می‌دهد به سیارک و قمر آن نزدیک‌تر شود و تصاویر واضح‌تری از سطح آن ثبت کند.
این فضاپیما هم مانند خودروی خودران برای حرکت به اطلاعات حسگرها، دوربین‌ها و لیزر‌های مختلف تکیه می‌کند تا مدلی منسجم از محیط خود بسازد. البته «هرا» در نخستین مأموریت خود به اتوپایلوت متکی نخواهد بود. این مأموریت طوری طراحی شده تا از زمین نیز راهبری شود و تا زمان دسترسی به اهداف مهم خود از سیستم خودران استفاده نمی‌کند.
علاوه بر آن «هرا» بخشی از مأموریت وسیع‌تر «ارزیابی برخورد و انحراف سیارک» (AIDA) است. در این مأموریت یک فضاپیمای ناسا نیز به همین سیارک سفر می‌کند.
مأموریت DART ناسا نیز با هدف برخورد فضاپیما به سمت همین سیارک انجام می‌شود. همچنین دو ماهواره کیوب ست نیز برای ارزیابی سطح سیارک آن را همراهی می‌کنند. هرچند هدف DART برخورد با سیارک است، اما «هرا» دور آن مدار می‌زند و از فاصله‌ای ایمن برخورد را رصد می‌کند. در مرحله بعد با فرود روی سیارک محل برخورد را بررسی و مطالعه می‌کند.
هدف از مأموریت‌ها نمایش استراتژی دفاع سیاره‌ای به نام «انحراف سیارک» است. به بیان دیگر دانشمندان قصد دارند با انجام این مأموریت‌ها تعیین کنند آیا می‌توان با ارسال فضاپیما و برخورد آن به سیارک می‌توان از یک برخورد فاجعه‌آمیز با زمین اجتناب کرد یا خیر.
این مأموریت دفاع سیاره‌ای «هرا» (Hera) نام گرفته و طی آن فضاپیمایی به سیارک ۶۵۸۰۳ Didymos با قطر ۷۸۰ متر و قمر کوچک آن (با قطر ۱۶۰ متر) سفر می‌کند.
به طور معمول مأموریت‌های اعماق فضا از زمین کنترل می‌شوند و اطلاعات مسیر‌ها و جهت‌یابی از مقر زمینی برای آن‌ها ارسال می‌شود، اما فضاپیمای «هرا» مجهز به یک سیستم مسیریابی خودکار است و می‌تواند بدون انتظار برای دریافت دستور از زمین مسیر خود را تعیین کند.
«پائولو مارتینو» مهندس ارشد این پروژه در این باره می‌گوید: اگر تصور می‌کنید خودرو‌های خود ران آینده حمل و نقل در زمین هستند، پس «هرا» نیز پیشرو فضاپیما‌های خودران در اعماق فضا است. سیستم مسیریابی خودکار به فضاپیما اجازه می‌دهد به سیارک و قمر آن نزدیک‌تر شود و تصاویر واضح‌تری از سطح آن ثبت کند.
این فضاپیما هم مانند خودروی خودران برای حرکت به اطلاعات حسگرها، دوربین‌ها و لیزر‌های مختلف تکیه می‌کند تا مدلی منسجم از محیط خود بسازد. البته «هرا» در نخستین مأموریت خود به اتوپایلوت متکی نخواهد بود. این مأموریت طوری طراحی شده تا از زمین نیز راهبری شود و تا زمان دسترسی به اهداف مهم خود از سیستم خودران استفاده نمی‌کند.
علاوه بر آن «هرا» بخشی از مأموریت وسیع‌تر «ارزیابی برخورد و انحراف سیارک» (AIDA) است. در این مأموریت یک فضاپیمای ناسا نیز به همین سیارک سفر می‌کند.
مأموریت DART ناسا نیز با هدف برخورد فضاپیما به سمت همین سیارک انجام می‌شود. همچنین دو ماهواره کیوب ست نیز برای ارزیابی سطح سیارک آن را همراهی می‌کنند. هرچند هدف DART برخورد با سیارک است، اما «هرا» دور آن مدار می‌زند و از فاصله‌ای ایمن برخورد را رصد می‌کند. در مرحله بعد با فرود روی سیارک محل برخورد را بررسی و مطالعه می‌کند.
هدف از مأموریت‌ها نمایش استراتژی دفاع سیاره‌ای به نام «انحراف سیارک» است. به بیان دیگر دانشمندان قصد دارند با انجام این مأموریت‌ها تعیین کنند آیا می‌توان با ارسال فضاپیما و برخورد آن به سیارک می‌توان از یک برخورد فاجعه‌آمیز با زمین اجتناب کرد یا خیر.
ارسال نظرات