اختصاصی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، چهار نفر بودند. چهار دانشجو. چهار مسئول سیاسی بسیج دانشجویی چهار دانشگاه تهران. با یک ماشین، راه افتادند سمت شوش. سمت کارخانه‌ای که انبار باروتِ اعتراضات کارگری شده بود. سمت «کارخانه کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه».
دانشجوها رفتند کنار کارگران. بدون امکانات، بدون ابزار. بدون قدرت. اما رفتند و کنار کارگران ایستادند، صدایشان شدند و کمک‌شان کردند. چنین کاری، حتما جسارت می‌خواست. حتما شجاعت می‌خواست. رفتن کنار کارگرانی که مسئولین دولتی می‌خواستند با برچسب‌های امنیتی مطالبات‌شان را دور بزنند، حتما کار بزرگی بود. حتما «آتش به اختیار» بود و بدون فرمانِ نهاد بالادستی. و نتیجه‌ی چنین اقدامی، تحسین رهبر انقلاب است. تحسینی که یکم خرداد، در جمع دانشجویانِ حاضر در حسینیه امام خمینی(ره) نثار این چهار نفر و تمام دانشجویانی شد که پیگیر مساله هفت‌تپه بودند.
مستندی که در ادامه می‌بینید، یک روایت کوتاه از همین ماجراست. یک روایت کوتاه اما جامع از هرآن‌چه در هفت‌تپه گذشت. از هر آن‌چه تحسین رهبر را در پی داشت. تماشا کنید:
ارسال نظرات