چاه کمبود معلم!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- امیر حسین حسینی اینانلو؛* طبق آخرین اخبار، وزارت آموزش و پرورش حدود ۱۰۰هزار معلم نیاز دارد و طبق معمول قرار است این بحران را با سه روش بسیار کارآمد شما بخوانید ناکارآمد معلم‌های حق التدریسی، نیرو‌های بازنشسته و خرید خدمت مدیریت کند و این درحالی است که با یک حساب سرانگشتی می‌توان تعداد دانش‌آموزان و معلمان مورد نیاز را از ۷ سال قبل پیش بینی کرد.

استفاده از مُسِّکِن‌های موقتی (مثل همین برنامه دولت) زمانی معقول است که برای حل ریشه‌ای مشکل برنامه‌ای طرح شده باشد؛ ولی بلاتغییر ماندن ورودی دانشگاه‌های فرهنگیان و تربیت دبیر که قرار است نیروی موردنیاز آموزش و پرورش را تربیت کنند و این خلأ چندین ساله را پر کند نشانه بی‌تدبیری دولت است.

بی برنامه بودن در آموزش و پرورش به سیر باطلی منتهی شده که این سازمان را به پرتگاه خصوصی سازی سوق می‌دهد؛ که البته باتوجه به روش دولت فعلی و وزیر می‌توان دریافت که نابود کردن عدالت آموزشی و خارج کردن عنان آموزش و پرورش از دست نظام با چماق خصوصی سازی یکی از نسخه‌های خطرناک این طبیب غرب زده است.

شاید هزینه‌های انتخاباتی باید از جیبی که با مرگ عدالت آموزشی پر می‌شود پرداخت شود. به هر حال نیاز کشور به معلم متعهد با معلم‌هایی که تربیت نشده اند محقق نخواهد شد. باعث تاسف است که چندی قبل نیز در همین چاه کمبود معلم (متخصص) افتاده بودیم.