نشست خط سوم با موضوع نقد و بررسی مسائل زنان و خانواده به همت بسیج دانشجویی دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت بسیج دانشجویی جلسه دوم از سری جلسات «خط سوم» با محور پرسش و پاسخ دانشجویی در حوزه مسائل زنان و خانواده با حضور معصومه پاپینژاد عضو لیست عدالتخواه و نیره قوی کاندیدای انتخابات دوره یازدهم مجلس در پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران ( دانشکده مکانیک) برگزار شد.
معصومه پاپینژاد در ابتدای بحث مطالبی را در خصوص وحدت مطرح کرد و گفت: در خصوص بحث آموزش های مهارتی، با یک سری چالش های سیستم اداری از نزدیک مواجه بودم که فکر می کنم این چالش های اداری را میشود از طریق قانون گذاری خوب و از طرفی نظارت خوب حل کرد. منظور از آموزش، بیشتر اصلاح آموزش های مهارتی و اصلاح آموزش و پرورش است.
وی افزود: در سیستم آموزشی ما انگار همیشه یک جوری است که زمینه را برای اتفاق افتادن یک جرمی فراهم می کنیم و بعد بازخواست می کنیم.
پاپینژاد ادامه داد: تریبون در حوزه زنان در کشور ما معمولا دست دو قشر است، یکی از این اقشار وقتی به مسائل زنان ورود پیدا می کنند، مسائلی را مطرح میکنند که ریشهاش در این است که اسلام به زن ظلم کرده و دوما مطالبات زردی را برای زن قائل می شوند. وقتی این ایجاد می شود، ذهن شما از مطالبات واقعی زنان پراکنده می شود.
وی درباره برنامههای خود برای مجلس تاکید کرد: ما ۱۰ برنامه داریم که در حوزه های مختلف مشخص کردیم که فکر می کنم کلیدی ترین بحثی که با آن مواجه هستیم و ریشه مشکلات کشور را میتواند حل کند، بحث اصلاح قانون انتخابات است. چون اگر قانون انتخابات اصلاح شود و شکل انتخاب کسانی که به مجلس ورود پیدا میکنند یا کسی که رئیس جمهور میشود تغییر کند، شکل اداره کشور هم عوض میشود.
پاپینژاد تصریح کرد: خودم هم ۵ طرح را مدنظر دارم. اولین بحث که بین خیلی از نامزدها در زمینه زنان مشترک است، اصلاح و بازنگری قوانین زنان و خانواده است. به طور خاص، نظارت بر اجرای قانون تسهیل ازدواج در مجلس قانون تولید می کنیم و قوه مجریه خودش اجرا میکند، این نظارت که وظیفه مجلس است اتفاق نمیافتد.
وی با اشاره به طرح کم کردن ساعت کاری بانوان و دورکاری تاکید کرد: اگر بتونیم به شکلی عمل کنیم که بانوان شاغل حضور بیشتری در خانواده داشته باشند، باعث میشود که آسیب های اجتماعی کمتر بشود.
پاپینژاد گفت: بحث دوم، "آموزش های مهارتی" است که زمانی که از دانشگاه فارغ التحصیل میشوید، به طور عمده، دانشجو تازه متوجه می شود که هیچ مهارتی ندارد، اگرچه اقداماتی در این زمینه انجام شده اما چون نظام واحدی در این قضیه نبوده و قانونهای بسیاری در این زمینه انجام نشده، این میشود که دانشجو مهارت خاصی ندارد و به بیکاری وی منجر میشود.
وی تصریح کرد: یک بحث هم سنجش صلاحیتهای حرفهای است که از چند نظر قابل بررسی است. یکی اینکه قانونی داشته باشیم که بتوانیم برای کسانی که اشتغال به کار دارند، مدرک حرفهای صادر کنیم. از طرفی هم بتوانیم هم ترازی بین مدارک فنی حرفهای و یا آموزشهای مهارتی با مدارک دانشگاهی داشته باشیم که این بعدا بتواند در اشلهای حقوقی برایشان موثر باشد.
پاپینژاد ادامه داد: بحث بعدی هم بحث آیین نامه داخلی مجلس است. یکی از دلایلی که موجب ایجاد یک نارضایتی عمومی شده این آوار شدن قوانین و دستورالعملهای مختلف است. یک نماینده مجلس کارهای زیادی دارد که باید در آیین نامه مجلس اولویت بندی بشود. خروجی نشان داده که مجلس ما چابک نیست، یک دفعه میبینیم که قوانینی وضع می شود که برای اجتماع خیلی مهم نیست یا قوانینی وضع میشود که پیش از آن قوانین دیگری که نقیض آن است تصویب شده.
وی افزود: اصلی ترین وظایف مجلس قانون گذاری و نظارت بر قوانین است که ما در این دو چالش داریم. در قسمت قانون گذاری، قانون های ما کارآمد نیست. البته نه همه آنها اما این یک چالش است در بخش دوم که مهمتر است نظارت بر اجراست.
پاپینژاد اظهار داشت: قوانین مختلف وضع شده اما انگار بعد از آن یک حالت رهاشدگی دارد. مجلس باید نظارت بکند که چرا این قانون اجرا نشده، آن وقت فکر میکنند که آن قانون بد بوده، و سپس یک قانون دیگر وضع می کنند.
پاپینژاد در بخش دیگری از سخنانش در نقد مجلس بیان کرد: در خصوص زنان خانهدار مهم ترین بحثی که هست بحث بیمه زنان خانهدار است. برای حمایت از این بحث چقدر دولت باید حمایت میکرده.
وی افزود: درخصوص زنان سرپرست خانوار که یکی از بحثهای آسیب اجتماعی ما است، در این بخش قانونهای حمایتی درمانی داریم. یعنی پیش گیریمان کمتر است. بخش آموزش مهارتی میتواند بخش سوانح کار را کاهش دهد. وقتی که طرف یک ذره مهارت پیدا میکند، سوانح کاری کاهش پیدا میکند، بعد بیمه بیکاری کمتر میشود، بیمه از کار افتادگی کمتر میشود.
پاپینژاد گفت: یک نماینده مجلس درست است باید بگوید من تخصصم در حوزه زنان است اما وقتی شما نماینده می شوی می روی در مجلس، باید نسبت به همه قوانین نظر بدهی اگر چه باز هم اینجا بستگی دارد به انتخاب ما که کسی باشد که تیمهای کارشناسی داشته باشد یا کسی باشد که تیمهای کارشناسی نداشته باشد، تحلیل درستی داشته باشد یا نه؟ که بعد یک دفعه میبینیم که یک نماینده که راجع به برجام یا راجع به FATF که میخواهد صحبت کند، به راحتی میگوید که من راجع به آن اطلاعی ندارم. پس شما برای چه به مجلس آمدهای؟
وی ادامه داد: بله، شما در کمیسیون مثلا فرهنگی یا کمیسیون آموزشی هستید، ولی قرار است درباره این موضوع صحبت کنید، قرار است رای بدهید. در این باره حداقل باید بروید و بخوانید. یک آدم معمولی بیشتر از شما اطلاع دارد.
پاپینژاد تاکید کرد: در خصوص زنان سرپرست خانوار هم همین است، یعنی باید کارهایی انجام شود از جمله آموزش های مهارتی در قسمت طلاق، بحث مشاوره ها و بحث آموزش و پرورش. ما مهارت های زندگی براساس سبک زندگی اسلامی را اگر در مدارس قوی بکنیم، چه دختر و چه پسر ما برای ازدواج صحیح آماده می شود.
وی افزود: اما به طور مثال بحثی که در مجلس داشتیم چه بود؟ آمدند ازدواج صغار را گفتند. گفتند: "در اسلام چرا این را نوشتهاند؟ قوانین چرا این را میگویند؟ ما باید بیاییم سن ازدواج را ببریم بالا." سوال ما این است که حالا که سن بلوغ آمده پایین، سن ازدواج را هم که شما دارید می برید بالا، یک گپی اینجا داریم. این را می خواهید چه کار کنید؟ و این جاست که آدم شک می کند، به کسانی که این قوانین را میبرند و برای جامعه بُلد می کنند. انگار می خواهند کاری بکنند که فساد در جامعه زیاد بشود، که اگرچه همین ها هم ضمانت اجرا دارند یا نه؟
پاپینژاد اضافه کرد: من به خاطر دغدغه به این رشته مطالعه زنان ورود پیدا کردم. وقتی شما میروید و مطالعه میکنید و ریزتر میشوید، میبینید که ما از قانون اساسیمان تا قوانینی که بعد از آن وضع شده است، در حمایت از آنان قانون زیاد داریم. اگر قوانین اسلام را نگاه بکنیم، متوجه میشویم که طرف دار زنان بوده است. حالا چه اتفاقی افتاده که جامعه برعکس شده است؟
وی اظهار داشت: ما قانون کم نداریم، چه از نظر قوانین شرعی و چه از نظر قوانین وضع شده. ولی اتفاقی که دارد می افتد این است که این قوانین به خوبی اجرا نمیشوند و به همین خاطر است که ما با این چالش ها مواجهیم.
وی در بخش دیگری در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان درباره قوانین متعدد تصویب شده در مجلس که اجرا نشدهاند گفت: قانون معمولا مقطعی است. قانون اساسی را نمیتوان به راحتی عوض کرد. اما قوانین مدنی، آییننامهها و قوانین مجلس به راحتی قابل تغییر و تعمیر و بروزرسانی است.
قوی ادامه داد: بعضی از این قوانین از اول خلاء داشت ولی مجلس ما همیشه درگیر جناح و گروه بوده و نگذاشتند آن قوانین کامل بشود. درباره قانون تسهیل ازدواج، معاونت امور زنان ریاست جمهوری یک بودجه دارد در آن طرح ولی هیچ کس نظارت نکرد. چون یک، خودشان دغدغه نداشتند، در دوره آقای خاتمی دو نظر سنجی از زنان ایرانی انجام شد که می گفت زنان ایرانی اولین خواستهشان اشتغال است نه ازدواج. لذا بودجه هم اول به اشتغال و اوقات فراغت و استیفای حقوق سیاسی رسید بعد ازدواج.
وی گفت: دوم، نظارت اصل ۸۸ و ۸۹ مجلس هم نبود. در این دوره متاسفانه مجلس و دولت با هم پاسکاری داشتند. یکی اختصاص بودجه نداد و دیگری هم وزیر را صدا نکرد که سوال بکند. سوم، دیگر مراکز هم بودجه داشتند. طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده که اخیرا تصویب شده، بخش بزرگش بروز رسانی قانون ازدواج است. امیدوارم این بار هم مجلس تقنین را انجام بدهد -اگر نیاز است- هم نظارت. اگر در این ده سال انجام میشد، حداقل یک میلیون جوان ازدواج کرده بودند.
پاپی نژاد در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان درباره نقش نمایندههای زن در مجلس در گذشته گفت: بحث اول این است که ما چه کسی را انتخاب کنیم. خوب ما میآییم این لیست را تکرار می کنیم و این لیستی که تکرار میکنیم نماینده بانوان می رود در تریبون مجلس که در راس امور کشور است یک استدلال آبکی می آورد که ما به عنوان یک زن ازآن استدلال خجالت می کشیم. آیا شان زن این است؟ زنی که ما می خواهیم ورود پیدا کند در عرصه های قانون گذاری و مشکلات کشور را حل کند این است؟
وی افزود: این بر می گردد به این که قانون انتخابات ما درست نیست. طوری نیست که مردم بر اساس شناخت رای بدهند. اساسش بر ناآگاهی است. حالا یا یک آقایی میآید و میگوید تکرار کنید و یک آقایی میگوید وحدت کنید. به هر حال نتیجهاش رای دادن به یک لیستی است که شما شناختی ندارید.
پاپی نژاد ادامه داد: متاسفانه در جامعه ما آدمهایی که خودشان شخصیت داشته باشند برای تحلیل مسائل روز نه تنها در احزاب بلکه در مجلس و سیستمهای دولتی هم جایی برای ارتقا ندارند. بیشتر سیستم به سمت این است که چه کسی بله قربان گو است. این بله قربان گو ها بالا میروند. ما باید دست به دست هم بدهیم و این مشکل را حل کنیم. بگردید همین ساعات باقی مانده به کسانی رای دهید که بعدا نخواهیم بگوییم چرا صدای ما نبودند.
نیره قوی کاندیدای انتخابات دوره یازدهم مجلس هم در ادامه در تشریح اولویتهایش گفت: نگاه من این است که هر فردی که می خواهد در هر حوزهای از مجلس کار بکند در هر قالبی، چه اقتصاد، چه فرهنگی، چه کمیسیون های مختلف، باید نگاهی چهار و بلکه پنج ضلعی داشته باشد.
وی ادامه داد: یک، باید نیازها مثلا در حوزه زنان و خانواده را به خوبی بشناسد. دو، باید ظرفیت ها را بشناسد. یعنی بداند اصل ۲۱ قانون اساسی درمورد زنان چه می گوید که امام به شهید مطهری تایید میکند که برود و بنویسد. این اصل می گوید که نظام جمهوری اسلامی موظف است رشد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی زنان را فراهم کند. خود قانون و اسناد بالادست را بشناسد. اولین کار نمایندگان خانم باید این باشد که فراکسیون را کنار گذاشته و آن را تبدیل به کمیسیون بکنند. اگر این اتفاق بیفتد، آن نیازها و ظرفیت ها میتوانند ضلع سوم را شکل بدهند.
قوی ادامه داد: سوم باید طرح بنویسد. برای نوشتن قانون باید فقه بداند، حقوق بداند، انقلاب را و اهداف و مبانی آن را بشناسد. اندیشه امام و رهبری را بشناسد. عرصه بین المللی را به خوبی بشناسد؛ چون چالشها از آنجاست. یک نماینده مجلس باید بتواند بنویسد، یعنی علمش را داشته باشد.
وی افزود: چهارم اینکه باید توان رشد داشته باشد. مراکز زنان را بشناسد. بداند که بودجه تسهیل ازدواج دانشجویی که ده سال است قانون آن تصویب شده کجا گیر کرده است. نماینده باید توان رایزنی با مراکز مختلف را داشته باشد که بتواند نیازها را با توجه به ظرفیت های ضلع اول و دوم طرح کند و لایحه بدهد.
قوی اضافه کرد: پنجم، باید توان دفاع کردن هنگام تصویب یک لایحه را داشته باشد. باید توان داشته باشیم که این پنج ضلع به سمت یک هدف حرکت کنند.