نقد شورای عالی انقلاب فرهنگی در گام نخست گفت‌و‌گو‌های انتقادی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو از مرکز رسانه و روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی، مشروح این گزارش به شرح ذیل است:

بسمه تعالی

گزارش به مردم (۲)

(پاسخ به چند پرسش)

۱) «خانه ملی گفت‌و‌گو»، تکرار کرسی‌های مناظره و آزاد اندیشی نخواهد بود. سه شیوه تبادل افکار برای تقویت عقل جمعی و ترویج فرهنگ مناظره از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی در پاسخ به نامه مقام معظم رهبری در دهه فجر ۱۳۸۱ قانونمند و مصوب شد و گرچه همواره ناتمام و قابل تکامل خواهد بود، اما در ۲۰ سال گذشته، هزاران نشست گفتگوی آزاد و مناظره در سطح کشور به ویژه دانشگاه‌ها را سامان داد که دستاوردی بی‌سابقه در تاریخ کشور محسوب می‌شود.

چند نقطه خلائ گفت‌و‌گو، اما پر نشده، مانده است که مأموریت خانه گفت‌و‌گو بیشتر معطوف به آنهاست.

در اندیشه میز‌های گفتگوئی هستیم کارآمدتر، معطوف‌تر به نتیجه، عملگرایانه‌تر، نقطه زن، غیرتبلیغاتی، دوستانه، اما نتیجه‌بخش در برخی معضلات ملی و محلی میان نهاد‌های حاکمیتی با یکدیگر و با افکار عمومی، علاوه بر آن، برای مخالفان نظام جمهوری اسلامی نیز آنجا که استدلال را، بجای گزینه‌هایی، چون تهمت و توهین و تهدید روی میز بگذارند، میزی تدارک دیده‌ایم با صندلی‌های راحت، منزه از خشونت کلامی، اما در حضور گوش‌هایی که کلمات را خوب می‌شناسند و ذهن‌هایی که منطق خوانده‌اند.

از مسئولین کشور نیز خواهیم خواست با حذف مکررات و کلیات و مقدمات و حاشیه‌ها و مستند به اندیشکده‌هایی که از منابع ملی کشور تغذیه شده، اما محصولات آنها کمتر به چشم آمده، مطالبات اقشار را به بحث‌هایی فیصله بخش بگذارند.

این چشم‌اندازی است که خانه گفت‌و‌گو بدان می‌اندیشد.

«خانه ملی گفتگوی آزاد»، «خانه» است، نه جبهه‌ای برای نبرد آبرو‌ها و تحریف ایده‌ها و تحقیر این و آن.

و «ملی» است، غیر متعهد به اشخاص و احزاب.

و «آزاد» است از هفت دولت، اما نه از اخلاق و منطق و نه رها از قانون و مصالح ملی.

و روش آن، گفت‌و‌گو است، اما نه گفت‌و‌گو برای گفت‌و‌گو، بی‌هدف و کم نتیجه، بهانه اظهار فضل‌ها، خودنمایی، توجیه‌گری؛ و در واقع، گسترش فرهنگ گفت‌و‌گو، هدف ما نیست، بلکه نتیجه کار ماست. مناظره، هدف نیست، وسیله‌ای برای کمک به حل مسائل کشور است.

خانه گفت‌و‌گو، «ان‌جی‌او» نیست، یک نهاد حاکمیتی فرهنگی برای تسهیل پرسش و پاسخ‌های روشنگر میان نهاد‌های حاکمیتی با یکدیگر و با افکار عمومی به نحوی است که مشکلات ملی آسان‌تر و سریع‌تر به سوی حل نهایی رود.

این خانه، یک سازمان دولتی با دیوان‌سالاری جدید نیست، بودجه ویژه‌ای در اختیار ندارد و برای میزگردها، دستمزدی به کسی نمی‌پردازد، اما در عالی‌ترین سطح به تصویب قانون رسیده و نمایندگان سران محترم سه قوه در آن مشارکت مستقیم دارند و بر خلاف بداندیشان که به دنبال ابهام و اغتشاش به هر بهانه‌ای و در هر موضوعی هستند، روسای سه قوه کشور در جلسه مشترک با خانه گفت‌و‌گو، تصریح کردند که مشتاق شنیدن انتقاد‌ها و اعتراض‌های قانونی و تقویت همدلی و مشارکت حداکثری هستند.

۲. از کجا آغاز کنیم؟ از خود.

ابتدا ذهن خود را به سوی منتقدان به شورای عالی انقلاب فرهنگی خواهیم گشود و مخالفان خانه گفت‌و‌گو را نیز به گفت‌و‌گو فرا می‌خوانیم. نخستین دور نقد و پاسخگویی را از خود آغاز کرده‌ایم و در سلسله گزارش‌های بعدی، مفاد گفت‌و‌گو‌های انتقادی درون سازمانی شورا را شفاف با افکار عمومی در میان خواهیم نهاد، سپس باب گفت‌و‌گو با دیگران را خواهیم گشود.

از همکاران خود در همه ستاد‌ها و شورا‌های اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی پرسیده‌ایم:

الف) پنج اولویت اصلی کشور در حوزه مأموریت شما کدام‌هاست؟

ب) براساس شرح وظائف مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی.

کارنامه گذشته شما، برنامه سال آینده شما و مهمتر از این دو، به ویژه موانع و چالش‌هایی که میان کارکرد شما با شرح وظائف شما فاصله انداخته است، با مردم درمیان بگذارید.

خانه گفت‌و‌گو بزودی نخستین کار خود را شامل گفت‌و‌گو‌های انتقادی درون سازمانی «شورای عالی انقلاب فرهنگی» تقدیم افکار عمومی می‌کند. شورای عالی انقلاب فرهنگی، انتقادپذیری را از خود آغاز کرده است و نخستین میز‌های گفتگوی انتقادی با ستاد‌ها و شورا‌های اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال برگزاری است. آنچه در نشست‌ها با شورای تحول علوم انسانی، شورای دانشگاه اسلامی، شورای فرهنگ عمومی، شورای هنر، شورای حوزوی، هیئت کرسی‌های آزاد اندیشی و مناظره و نظریه پردازی، ستاد علم و فناوری، ستاد فرهنگی اجتماعی، ستاد سلامت و مرکز رصد و برنامه‌ریزی شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌گذرد، در گزارش‌های بعدی، منتشر خواهیم کرد.

خانه ملی گفتگوی آزاد

سی‌ام بهمن ۱۴۰۳