اگه وقت داشتی سری هم به این جا بزن، شهدا منتظرن!

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از اصفهان، به خاطر ندارم اولین روزی را که بعد از حضور در دانشگاه به یادمان شهدای گمنام رفتم؛ اما به خوبی به یاد می‌آورم نشریه‌ای که نشانی از شهدا را می‌شد در آن جستجوکرد. هنگامی که شروع به خواندن مطالب نشریات کردم ناگهان چشمم به عکسی که در پشت یکی از نشریات جا خوش کرده بود افتاد، از عکس بر می‌آمد که سازه‌ای شبیه .... در آن مربوط به یک مکان خاص باشد. در بالای عکس هم نوشته بود «اگه وقت داشتی یه سر به این جا بزن شهدا منتظرن !!!»، فهمیدم مکانی که در عکس پشت نشریه نمایان است حرم شهدای دانشگاه می‌باشد. باورش برایم مشکل بود حرم شهدا و چنین مکانی!؟!؟

روز بعد به حرم شهدا دانشگاه رفتم، مزار پنج شهید گمنامی که همگی جوان بودند و نام پدرشان روح الله، پنج شهیدی که با لبیک گفتن به ندای خمینی کبیر و با سربند «یا زهرا» هایشان همچون مادرشان حضرت فاطمه (س) بی نام و نشان آرام آرمیده بودند، پنج شهیدی که خون خود را با ایثار تمام تقدیم به ملت همیشه پاینده ایران کردند، تا ایرانی با آسایش و امنیت کامل زندگی کند، پنج شهیدی که با شهادتشان تکلیف بر گردن من دانشجو و هر فرد دیگری نهادند تا همیشه یاد و نام و راه آن‌ها را که پیروی از ولایت و ولی فقیه بود زنده نگه داشته شود.

اما حال با دیدن آن یادمان تاسف برانگیز، غم و غصه‌ام از غربت شهدا در دل فزونی یافت و با خود درباره آن سازه نیمه‌کاره که هر چند ماه یکبار عده‌ای برای تکمیل کردنش می‌آمدند و بعد از گذشت چند روز دوباره پروژه تعطیل می‌شد؛ برای تسلای خود می‌گفتم مسئولین می‌خواهند بهترین بارگاه را برای بهترین انسان‌های روی زمین بسازند، آنانی که از خدا خواستند تا حتی نامی از آنها هم در جایی نباشد، شاید هم درست بود نمی‌دانم و قضاوت هم نمی‌کنم؛ اما نیک می‌دانم که ارزش آن مردان بزرگ به بارگاه نیست. ارزششان به غیرت و شجاعت و همتشان است که با اقتدا به مولایشان نامشان را برتارک تاریخ ثبت کردند.

هرچه بیشتر می‌اندیشیدم وظیفه خود را در قبال آنان بیشتر احساس می‌کردم، اما آیا به گفته‌ این حرف از امام خامنه‌ای که فرمودند «زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست» عمل کرده‌ایم؟! آیا خواسته شهدا که پیروی از فرمایشات رهبری بود را انجام داده‌ایم؟! و چندین سوال دیگر که  هر فرد با دیدن این صحنه‌ حرم شهدا به ذهنش خطور می‌کند.

همین روزها و در اواخر سال ۱۳۹۳ خورشیدی، دانشجویان دانشگاه اصفهان صحنه‌هایی خوشحال کننده در اطراف حرم شهدای گمنام دانشگاه مشاهده می‌کنند و خبرها گویای این است که مسئولین دانشگاه به فکر ساماندهی حرم شهدا با همکاری شهرداری اصفهان افتاده‌اند. خدا را شاکریم که مسئولین دانشگاه وجود حرم شهدا در دانشگاه را به خاطر آورده‌اند، اما دوست داریم در خاطرمان این تاریخ(نیمه دوم سال تحصیلی ۹۳-۹۴)هک شود که شروع با فرجامی بوده است از طرف مسئولین. که دیگر شاهد توقف این پروژه نباشیم و در نهایت حرم شهدا به فضایی زیبا که لیاقت شهدا را داشته باشد تبدیل شود.

 و کلام آخر: یک دهان خواهم به پهنای فلک                     تا بگویم وصف تو رشک ملک

فرستنده: محسن انالویی

انتشار یادداشت دانشجویان به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالان دانشجویی است.