اگر مسلمانان متحد شوند جهان را فتح می‌کنند/ در پرتو ولایت است که عدل در جامعه ایجاد می شود

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدحسین رجبی‌دوانی استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ درجمع استادان دفتر هم اندیشی دفتر نهاد نمایندگی دانشگاه علوم پزشکی همدان با بیان اینکه منکرین ولایت علی (ع) خود اقرار دارند به اینکه تنها مصداق آیه ولایت علی (ع) است گفت:آنها می گویند از کجا معلوم می شود که علی (ع)باید ولی اول باشد و چهارم نباشد؟پاسخ این است از آنجاییکه خداوند در این آیه بعد از خود و پیغمبرش خصوصیت همین خلیفه چهارم را مطرح می کند.

وی با اشاره به دستاورد ولایت برای جامعه اظهار داشت:خداوند در آیه بعدی می فرماید:«و من یتول الله و رسوله ...فان حزب الله هم الغالبون»یعنی در پرتو ولایت مردم امت حزب الله می شوند و خداوند وعده داده امت حزب الله همیشه پیروز است.

رجبی دوانی در ادامه افزود:صرف امت اسلام بودن ارزش نیست چرا که وهابی ها،سلفی ها ،تکفیری ها و فرقه های منحرف هم در امت اسلام هستند  .

استاد دانشگاه با بیان اینکه اگر مسلمانها ید واحده می شدند جهان را فتح کرده و باعث نجات آن می شدند تصریح کرد: با نگاهی به تاریخ می بینیم که غیر از پیروزی های اولیه صدر اسلام،مسلمانان شکست های سنگینی به خود دیدند ،جنگ های صلیبی ،قتل عام عظیم مسلمانان ،جنایات مسیحیان در اندلس  حمله مغول های وحشی بت پرست همه نمونه ی کشتار مسلمانان است حتی هنوز هم دراسپانیا سالروز کشتار و آتش زدن مسلمانان را جشن می گیرند.

وی افزود:اگر مسلمانان امت حزب الله می شدند این بلا بر سرشان نمی آمد چرا که حزب الله در پرتو ولایت معنا پیدا می کند .

وی با بیان شئون ولایت اظهار داشت:مرجعیت دینی ،یکی از شئون ولایت است کسی که جای خدا و پیغمبر را می گیرد بایدآیین و تعالیم آن حضرت را به درستی به مردم برساند تا دچار انحراف نشوند.

رجبی دوانی با بیان اینکه مرجعیت دین همان ولایت است گفت:تبیین و تفسیر آیات متشابه قرآن و مسائل مستحدثه و جدید به عهده مرجعیت است.

استاد دانشگاه در ادامه افزود : آنان که بعد از پیامبر بر جایگاه خلافت تکیه زدندبا برداشت های غلط و تفاسیر نابجا باعث انحراف دین خدا شدند.

مسائلی چون طواف نساء و نماز طواف نساء وحی علی الصلات را از اذان و اقامه حذف کردند وبا توجه به اینکه اجتهاد در مقابل نص کفر و باطل است در مقابل نص اجتهاد کردند.

وی حفظ وحدت جامعه،حکومت و مدیریت جامعه  و ایجاد عدل را از شئون دیگر ولایت دانست و گفت:در پرتو ولایت ست که عدل در جامعه ایجاد می شود  ،در طول تاریخ ظلم های زیادی به نام اسلام روا داشته شده و اول مظلوم علی ابن ابیطالب و حضرت زهرا (س) بوده اند.

وی افزود:از شئون دیگر ولایت این است که برای رشد و تعالی فرد فرد جامعه تلاش کند.بهترین حکومت ه فقط به دنبال ایجاد امنیت و رفاه و ثروت هستند اما اینکه زمینه ای ایجاد شود که تک تک افراد به سوی بهشت رهنمون شوند و سعادت دنیا و آخرتشان تأمین شود وظیفه ی ولایت است.

استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ با اشاره به اینکه امام حسین(ع)در روز عاشورا میدانست پایان کارش شهادت است بیان داشت:ایشان با این وجود باز به دنبال نجات افراد و جامعه بودند،نتیجه از قبل مقدر شده بود و وقتی امام مردم را به سوی خود دعوت می کرد این نتیجه را تغییر نمی داد اما امام می خواست مردم از این اشقیا جدا شوند و نجات پیدا کنند وسعادتمند شوند.

وی در ادامه افزود:مسلما وقتی امام حسین (ع) هنگام شهادت از دشمنان آب خواست یا ندای هل من ناصر ینصرنی سر داد در آن لحظات وقتی عزیزانش لب تشنه جان باخته بودند،آب از گلویشان پایین نمی رفت اما می خواست به این وسیله راهی برای نجات و سعادت انسانها باز کند.

رجبی دوانی با بیان اینکه حضرت علی (ع)نیز از کشتن دشمنانش در جنگها خشنود نبود گفت:ایشان سعی می کرد تا جای ممکن خونی ریخته نشود و از این بابت رنج می برد اما وقتی معاویه سرکشی نمود و راضی نشد به صورت مسالمت آمیز کنار برود و عده ای را تحت حاکمیت خود درآورده بود لذا امام وظیفه داشت این افراد را نجات بدهد از این رو با آنها می جنگید.

پژوهشگر تاریخ افزود: روش امام علی (ع) این بود که ابتدا به استدلال و احتجاج می پرداخت اگر نتیجه نمی گرفت حتی در آغاز جنگ نیز به یارانش می گفت:چه کسی آماده ست این قرآن را از من بگیرد و دشمن را به قرآن و عمل به آن دعوت کند  و هیچگاه خود جنگ را آغاز نمی کرد.

وی افزود: در هرسه جنگ دشمن حامل قرآن را تیر باران کرد و قرآن پاره پاره شد با توجه به اینکه رهبر جامعه بود و اختیار انجام هر کاری را داشت اما از آنجا که صاحب ولایت بود می خواست جلو خونریزی را بگیرد  و در جنگ نهروان 2/3 خوارج را نجات داد و حدود 8000 نفر از آنها جدا شده و توبه کردند.

رجبی دوانی گفت: ولایت ناجی فرد و جامعه است و مسلمانان ضرر بسیاری کردند که 250 سال با وجود حضور امام در میانشان بهره لازم را نبردند.عید فطر و قربان عید های بزرگ مسلمین هستند اما خداوند از غدیر به عنوان عید الله الاکبر تعبیر میکند ،غدیر عید خداست چرا که بنا بود بشر در پرتو غدیر خلیفه الله بشود.

وی با اشاره به اینکه وصی و خلیفه هر دو به معنی جانشین هستند اما وصی جانشین بلافصل و بدون واسطه است گفت:علی (ع)جانشین بلافصل پیامبر (ص) بودند و در همه امور حق تصرف داشتند،زمانیکه علی (ع)مشغول کفن و دفن پیامبر(ص)بودند خبر رسید که خلافت پیغمبر را ر سقیفه بنی ساعده بردند،حضرت آیات اول سوره عنکبوت را تلاوت کرد که می فرماید:«آیا مردم گمان می کنند همین که گفتند ایمان آوردیم رها می شوند و ما آنها را امتحان نمی کنیم؟همه امتهایی که پیش از شما بودند نیز مورد امتحان قرار گرفتند تا صدق و کذب ایمان آنها آشکار شود.

وی گفت:مهاجر و انصارهمان کسانی بودند که خداوند در مقام تکریم انها می فرماید:«رضی الله عنهم و رضوا عنه» اما همه سوابقشان به باد رفت و چنان کار را خراب کردند که مورد لعن قرار گرفتند.

استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ افزود: خانه نشین کردن حضرت علی (ع) فقط یک انحراف در مسائل سیاسی نبود بلکه در اعتقادات نیز انحراف پیش آمد و ارزشها عوض شد. در زمان پیامبر (ص)مردم برای نیل به یکی ازاحدی الحسنیین به جنگ می رفتند یعنی یا شهید شوند یا پیروز،اما عمر برای تشویق مردم به جنگ با ایران گفت:گنج های خسروان ایران در انتظار شماست!

وی افزود:بعد از پیامبر (ص)دو دستگی ایجاد شد و پیمان برادری از میان رفت حتی در زمان عثمان مسلمانان با سابقه بزم شبانه می گرفتند و مدینه که ام القری بود تبدیل به مرکز صادرات کنیزکان آوازه خوان شده بود.

پژوهشگر تاریخ با بیان اینکه علی (ع) بعد از 25 سال سختی بسیاری کشید تا جامعه را به جامعه ی زمان پیمغبر (ص)برگرداندو برای همین علاوه بر اینکه می خواست با پیمان شکنانی که به بصره حمله کرده بودند مقابله کند،به کوفه رفت و آنجا را مرکز خلافت قرار داد و خود ایشان در نامه ای که برای مردم کوفه نوشت فرموده بود:مدینه دیگر مدینه دوران پیامبر نیست و خوبانش هجرت کرده اند و این شهر حول محور تباهی و فساد می چرخد.

استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ گفت:وقتی حضرت علی (ع) بعد 25 سال آنهم با خواست مردم آمد ،وقتی می خواست عدالت را در جامعه برقرار کند و جلو رانت خواری و امتیازاتی را که به عده ای داده شده بود را بگیرد در مقابل او ایستادند و 3فتنه بزرگ به او تحمیل کردند و به دلیل اینکه منافعشان در حکومت علی (ع)تأمین نمی شد از ایشان اطاعت نکردند در حالیکه لازمه ی ولایت ،اطاعت است.

رجبی دوانی گفت: دنیا طلبان نمی توانستند ببینند علی (ع) عدالت را در جامعه برقرار کرده ست و کسی که اطاعت نشود در مقام رهبری نیز نمی تواند کاری انجام دهد.لذا حضرت علی (ع)برای اکثریت که سنی بودند بعد از خود جانشین تعیین نکرد ولی به شیعیان گفت که امام دوم آنها امام حسن (ع) است.وقتی امام حسن به خلافت رسید همین که اکثریت دیدند ایشان هم می خواهد مانند پدرش با معاویه برخورد کند ایشان را هم کنار گذاشتند.

استاد دانشگاه  افزود:وقتی امام حسن (ع) به مردم گفت:اگر رضای خدا و مرگ با عزت می طلبید به جنگ با معاویه بروید و اگر دنیا و لذات آن را می خواهید با او صلح کنید،مردم صراحتا گفتند دنیارا می خواهیم .

رجبی دوانی افزود: زمانیکه یزید روی کار آمدحکومتش هم برخلاف عرف بود هم شرع و هم برخلاف اخلاق ،از آنجاییکه شرع اجازه نمی دهد ناصالح بر مردم حکومت کند  چرا که یزید علنا شراب می خورد و اهل فسق و فجور بود و با سگ و بوزینه بازی می کرد حکومتش خلاف شرع بود ،عرف هم نمی پسندید کسی فرزندش را به عنوان جانشین بعد از خود حاکم کند و از لحاظ اخلاقی نیز برخلاف پیمان نامه ی صلح معاویه و امام حسن (ع) بود چرا که معاویه تعهد داده بود بعد از خود جانشین تعیین نکند،لذا مقابله با او یک وظیفه همگانی بود.

 وی با اشاره به اینکه دلیل قیام امام حسین اینطور که گفته می شود بیعیت با یزید یا دعوت کوفیان از ایشان نبود،چرا که اگر یزید هم با امام حسین کار نداشت امام با ایشان کار داشت ،یزید معتقد بود پیامبر واسطه فیض خدا بود ولی خلیفه جانشین خدا روی زمین است،لذا امام حسین (ع)باید در مقابل او می ایستاد .

رجبی دوانی گفت: از زمانیکه غدیر نادیده گرفته شد اصل اسلام در خطر افتاد و اگر امام حسین (ع)آنروز در مقابل یزید نمی ایستاد اسلام کلا نابود می شد،وقتی حضرت زینب بعد از عاشورا سخنرانی کرد خطاب به امام حسین (ع)فرمود:ای کسی که روز دوشنبه مورد غارت قرار گرفت با توجه به اینکه عاشورا در روز جمعه اتفاق افتاد ،منظور ایشان این بود که از همان روز دوشنبه ای که در سقیفه ،غدیر کنار گذاشته شد واقعه کربلا همان موقع کلید خورد و آنروز روزی بود که ولایت کنار گذاشته شد و اگر امام حسین (ع)با قیام تاریخ ساز خود وارد عمل نشده بود خیانت به غدیر باعث محو اسلام می شد

 وی با تاکیدبر اینکه می گوییم اسلام نابود می شد یک شعار نیست و سند دارد  گفت:زمانیکه درخلافت غصب ابو سفیان نزد علی (ع) آمد و گفت اجازه بده حق شما را بگیرم،این در حالی بود که ابوسفیان دین نداشت و از ترس جانش مسلمان شده بود و از آنجاییکه پسر او و پدر و برادر زنش بدست علی (ع)کشته شده بودند کینه ایشان را در دل داشت و می خواست به این بهانه اسلام را نابود کند،لذا امام (ع)نپذیرفت و فرمود:اگر من 40 مرد با اراده داشتم از احقاق حق خود عقب نمی ایستادم.

استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ افزود: پسر مغیره بن شعبه ثقفی از سیاستمداران فاسد و دوستان صمیمی معاویه از قول پدرش نقل کرده است که پدرم گفت:تا به امروز نمی دانستم معاویه اینقدر پست و فاسد است چرا که می گوید:وقتی ابو بکر و عمر و عثمان مردند نامشان نیز با آنها دفن شد اما این مرد(پیامبر اکرم (ص))سالهاست که بعد از رحلتش روزی 5نوبت در مأذنه ها به رسالت او شهادت داده می شود و تا اسم او را زیر پای خود دفن نکنم دست بر نخواهم داشت.

امام حسن (ع)با صلح تلخ اما هوشمندانه ی خود جلو معاویه را گرفت اما وقتی یزید بر سر کار آمد قرار بود کار را تمام کند لذا امام حسین (ع)با شهادتش مانع شد و نقشه ی دشمن را نقش برآب کرد.