راضیه ایزدی، یکی از دانشجویان حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در بیرجند، طرح مسئله وحدت حوزه و دانشگاه در سال 59 را از آثار انقلاب فرهنگی دانست و گفت: نامگذاری این روز با عنوان وحدت حوزه و دانشگاه در حقیقت سمبلی برای یک حرکت، پیوند و نهضتی فرهنگی در راستای رشد، تعالی، بالندگی و توسعه همه جانبه کشور و امت اسلامی و امت انقلابی ایران است.
وی افزود: بیتردید وحدت این دو نهاد در راستای تعلیم و تربیت، با توجه به هجوم همه جانبه دشمنان انقلاب اسلامی به علم و فرهنگ کشور، مسئله حیاتی و اجتناب ناپذیر است که تنها و تنها به قلم و قدم دانشجو و طلبه میسر خواهد شد.
این دانشجوی حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان با بیان اینکه قبل از انقلاب تلاش های بسیاری برای منزوی کردن روحانیت و از سوی دیگر غربی کردن کشور و نهادهای فرهنگی و آموزشی، به ویژه دانشگاه ها، صورت گرفت، ادامه داد: اما با پیروزی انقلاب و در سایه رهبری امام رحمه الله دوقشر روحانی و دانشجو با درک موقعیت حساس و مهم خود همواره نقش خود را در انقلاب حفظ کردند و پیشاپیش سایر اقشار برای ایفای مسئولیت های خویش وارد عمل شده اند.
ایزدی خاطرنشان کرد: حوزه و دانشگاه دو پایگاه فکری و فرهنگی جامعه هستند و وحدت و همکاری این دو پایگاه در مقابل هجوم ارزش های غربی، ضروری است.
وی با اشاره به اینکه اتخاذ شیوه های مشترک آموزشی و پژوهشی یکی از زمینه های همکاری این دو نهاد است، گفت: تبادل اطلاعات، تشکیل شبکه های مشترک پژوهشی ـ اطلاع رسانی، مبادله استاد و مدرس و نیز ایجاد ارتباط سیاسی ـ فرهنگی می تواند سهم بسزایی در همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه داشته باشد.
دانشجوی حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان در پایان گفت: همکاری های علمی حوزه و دانشگاه باید بیشتر شود؛ چراکه پس از گذشت بیش از سه دهه که برای تحقق این اندیشه امام راحل، کار زیادی صورت گرفته، هنوز این وحدت به طور کامل محقق نشده است.