مشکلات صنعت هوانوردی با خرید هواپیما حل نمی‌شود

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رسول پورتیمور مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعت هواپیمایی سخنرانی خود پیش از خطبه‌های نمازجمعه قیام دشت گفت: اینکه مجموعه صنعت هوانوردی با مشکلات دست و پنجه نرم میکند حرف صحیحی است اما اینکه تنها راه کار خرید هواپیما باشد، خیر!

متن کامل سخنان پور تیمور به این شرح است:

بسم االله الرحمن الرحیم
 
با عرض سلام و ادب و احترام خدمت شما  سروران و نماز گزاران -مردم شهید پرور و همیشه در صحنه شهرستان قیامدشت. در ابتدا جا دارد از طرف جنبش دانشجویی تشکر کنم از مسئولین محترم ستاد نمازجمعه ، که با پیروی از فرمایش مقام معظم رهبری ، فرصتی را فراهم کردند تا ما دانشجویان بتوانیم با بیان نقطه نظرات خود، ارتباطی مستقیم و مستمر با مردم برقرار کنیم و تشکر ویژه از امام جمعه محترم شهرستان قیام دشت که این تریبون را در اختیار حقیر قرار دادند.

در روزهای گذشته کشور شاهد مصیبت  درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی بود که به حق ایشان یکی از اشخاص و چهره های مهم و تاثیرگذار در تمام دوران انقلاب  بودند، چه ایام مبارزات در رژیم ستم شاهی وچه  روزهای پر فراز و نشیب بعد از انقلاب.

که در روز دفن ایشان نیز مردم مومن و انقلابی ایران به پاس قدردانی از زحمات آن یاردیرین امام و رهبری، با حضور متحد و یکدل خود موجب شدند تا باردیگر دشمن بداند که این مردم همچون همیشه  پای بند به ارزش ها واصول انقلاب اسلامی خود هستند.

از نکات مهم و ارزشمند این مراسم میتوان به حضور رهبرمعظم انقلاب در مراسم تشیع و قرائت نماز میت توسط ایشان اشاره نمود، آنجایی که رهبر انقلاب رسم رفاقت را به نحوه احسنت اجرا کرد و با تذکر دادن به تمامی مردم حاضر درمراسم پیرامون قرائت نماز ، موجبات غفران و رحمت آیت الله هاشمی را فراهم کردند.

از دیگر نکات میتوان این آیه شریفه را یاد آور شد: "کل نفس ذائقه الموت" همه ما روزی باید این دنیافانی را وداع گفته و رهسپار آخرت شویم، نکته ای که رهبر انقلاب خطاب به مسئولان کشوری یادآور شدند که درنهایت این پست و مقام را باید گذاشته و با توشه اعمالمان راهی دادگاه عدل الهی شویم، اینکه در دوران مسئولیتمان چقدر رضایت خدا و مردم هدف کار قرار گرفته است. اینکه از فرصت ها و سرمایه هایی در تحت نظرمان پدید می آمدند چگونه استفاده کردیم، همه و همه مورد پرسش قرار می گیرد.

میتوانیم این تذکر را به برخی مسئولان و مدیران که در زمره نجومی بگیران و اختلاس کنندگان هستند بدهیم که دیر یا زود نوبت ما نیز میشود. آیا آماده سفر آخرت هستیم؟ چگونه میتوانیم وارد قیامت شویم درحالی که بواسطه دست دراز کردن به بیت المال مسلمین، حق چند ده میلیون انسان را برگردن داریم؟ چگونه میخواهیم با کوله باری از تضیع حق مردم، از پل صراط رد شویم؟

از مواردی که مسئولان کشور باید به آن متعهد باشند، دغدغه مندی نسبت به استفاده صحیح از بیت المال و توجه به طرح های توسعه ای مخصوصا توسعه ی متوازن و همگون در صنایع است. که از صنایع مطرح در روزهای اخیر میتوان به صنعت هوانوردی اشاره نمود.

از مواردی که در برجام طرف غربی به آن متعهد شده بود، برطرف کردن مشکلات موجود در بحث خرید هواپیما میان طرفین ایرانی و کارخانه های هواپیما سازی بود که بر طبق آن قراردادهایی نیز میان شرکت ایران ایر و دوشرکت ایرباس و بوئینگ به امضا رسید.

در روز گذشته شاهد ورود نخستین فروند از مجموعه هواپیما های مذکور بودیم که اگر توفیق داشته باشم نکاتی را پیرامون این خرید به سمع و نظرتان خواهم رساند.

در ابتدای امر باید این نکته را بازگو کنم که هوانوردی فقط خریدن هواپیما نیست. توسعه در هوانوردی نیازمند داشتن یک برنامه هدفمند و قوی  درباره تمام بخش های درگیر در این صنعت می باشد. از خریدن هواپیما گرفته تا  تهیه ملزمات ضروری صنعت، در بخش زیرساخت آن.

اما آنچه که در این ایام در صنعت هوانوردی شاهد آن هستیم این است برویم و تعدادی هواپیما بخریم! اینکه مجموعه صنعت هوانوردی با مشکلات دست و پنجه نرم میکند حرف صحیحی است اما اینکه تنها راه کار خرید هواپیما باشد، خیر!

بنظرم بزرگواران در وزارت راه بیاییند و به توصیه های ریاست جمهور منتخب جامعه عمل بپوشانند وبطور کاملا شفاف بیاییند و بگویند که در هوانوردی دنبال چه هستند؟ پایین آوردن سن ناوگان یا توسعه صنعت؟ اشتغال زایی یا ارائه سرویس های بهتر؟ رقابت با شرکت های منطقه یا ویترین کردن صنعت هوانوردی برای مجموعه دولت؟

شاید تمامی پرسش های فوق در ادامه به هم متصل گردند اما هرکدام در اجرا دارای اولویت بندی های متفاوت هستند،
اگر هدف اشتغال زایی باشد، چه بسیار صنایع در کشور که اگر هزینه خرید1 فروند هواپیما در آن صنعت تزریق شود، موجب اشتغال زایی چندهزار نفر گردد.

 حتی اگر هدف اشتغال زایی صرفا در صنعت هوانوردی باشد، باز هم پیرامون ایجاد اشتغال نمیتوان صرفا ایرباس خرید! اگر هدف اشتغال باشد میتوان با تهیه لوازم مورد نیاز و حتی وارد کردن تکنولوژی های روز، و بهره گیری از توان صنایع داخلی و بازطراحی پروژه های قبلی همچون ایران140 و توسعه آن، به رقم اشتغال بیشتری دست یافت!

اگر هم هدف رقابت با شرکت های منطقه ای باشد بازهم بصرف خرید هواپیما نمیتوان با شرکت هایی که در حوزه خاورمیانه فعالیت دارند رقابت نمود! شما ببینید همه جای دنیا شرکت های هواپیما میروند و هواپیما می خرند، ولی در همه ی دنیا هم شاهد ورشکستی شرکت های هواپیمایی هستیم!

آنچه که موجب توسعه و رقابت میشود داشتند یک برنامه منسجم و هدفمند هست، نمی توان شرکتی را با چند هزار نیروی مازاد اداره کرد و سودای رقابت با غول های هوانوردی داشت!

هم اکنون شرکت های دولتی با داشتن نیروهایی چندین برابر نیاز خود صرفا با اتکا به بیت المال اداره می شوند، تازه گفته می شود که با خرید هواپیما میتوان استخدام جدید فراهم کرد!

بزرگواران وزارت راه بیاییند و با اصل شفافیت بگویند منابع مالی این خرید از کجا فراهم شده؟ 

اگر این خرید با برداشت پول نقد از صندوق توسعه انجام شده، برطبق کدام سند بالادستی سازمان برنامه بودجه این اختیار را به شرکت ایران ایر داده است؟ آیا در کشور مشکلات مهم تری وجود نداشت؟ با کدام منطق میتوان هواپیما خرید درحالی که آمار بیکاری جامعه درحال بالا رفتن است؟ با کدام منطق میتوان هواپیما خرید درحالی که اکثر صنایع داخلی درحال نابودی اند؟

نمی توان از توسعه هوانوردی صحبت کرد درحالی که دربخش های زیرساختی با فاصله ی قابل توجه ی از سایرکشور ها عقب هستیم! برای نمونه عرض کنم شبکه ی مبادله ی پیام که برای ارتباطات هوانوردی در کشور موجود است، در این لحظه فقط در کشور ما و چند کشور دیگر فعال می باشد و اکثرا با سیستم های نوین جایگزین کردند که متاسفانه این بخش از صنعت نیز مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است!

البته  خریدن هواپیما محاسنی نیز دارد مخصوصا خرید هواپیماهایی که دارای تکنولوژی ها بروزتر نسبت به سایر هواپیما های موجود باشند، وارد شدن یک هواپیما به همراه خود بخشی از دانش روز را خواهد آورد. دانش هایی در زمینه تعمیر و نگه داری هواپیما ها که  به حق بخش تعمیرو نگه داری در صنعت هوانوردی بیشترین بار را در دوران تحریم ها بردوش داشت.

از دیگر محاسن ناوگان جوان تر میتوان به بالاتر بودن راندمان هواپیماهای امروزی اشاره کرد و یا اینکه استفاده از ناوگان به روزتر خود موجب جذب مسافر و در نتیجه درآمد زایی بیشتر میشود.

نکته ی دیگری که میتوان راجع به برجام و هوانوردی به ان اشاره نمود این است که برجام را صرفا برای خرید هواپیما پذیرفتیم یا اینکه یکی از موارد تعهد غرب مسئله فروش هواپیما بود؟

اگر تنها هدف برجام خرید هواپیما بود که وای برما! تاریخ درباره ما قضاوت میکند، مردمی که با توان بومی خود به دانش هسته ای دست یافتند اما آن را با خرید هواپیما معامله کردند! چرا؟ چونکه روحیه "ما نمی توانیم" در سرتاسر صنعت هوانوردی ما گسترده است! 

اگر تنها هدف خرید هواپیما نبود پس چرا دوستان در تلاش اند تا عملکرد ضعیف برجام در بحث هایی نظیر بانکی را پشت خرید ایرباس پنهان کنند؟

مگر قرار نبود برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم، درخت برجام میوه های سیب و گلابی بدهد؟ پس چه شد؟ چگونه است که میایند و با افتخار کنار ایرباس عکس میگیرند و آن را میوه برجام میدانند ولی از سویی دیگر آمار بیکاری درحال افزایش است!

مردمی که با بیکاری دست و پنجه نرم میکنند مگر سفر می روند که ما برایشان هواپیما میخریم؟

برجامی که ماحصل آن در بحث اقتصادی تقریبا هیچ بود! برجامی که به واسطه آن نه تنها اشتغال زایی انجام شد، بلکه نرخ بیکاری از روز اجرای برجام تا امروز افزایش یافت!

یادمان نرود در شب توافق برجام عده ای سرمست از بازشدن درباغ سبز، به خیابان آمدند و به پایکوبی پرداختند، بنظرشما آن مردم برای اینکه میتوانستند هواپیما بخرند خوشحال بودند یا سودای حل مشکلات اقتصادی داشتند؟!

یادمان نرود برجام را به حدی باور داشتند که قرار بود مشکل کم آبی کشور را نیز حل کند، اما حالا چه شد؟

یک زمان تمام مشکلات موجود در کشور را به تحریم های غرب ارتباط دادند و گفتند برای حل مشکلات باید رفع تحریم شویم، رفتند و توافق کردند که تحریم ها  برود کنار، حال که نزدیک 1سال از اجرای برجام میگذرد مشکلات اقتصادی و معیشتی هنوز  با پرجا هستند، یا اینکه تحریم ها بی اثر نشدند که اگر چنین باشد باید به حال خود گریست! اینکه ایران تعهدات خودش را انجام داده ولی هنوز تحریم ها برقرار اند! ویا اینکه تحریم ،مهره اثرگذاری برای مشکلات اقتصادی و بیکاری نبوده که در این صورت هم باید پرسید که اگر امروز به این نتیجه رسیدیم که با رفع تحریم هم نمیتوان به شکوفایی و اشتغال زایی رسید، پس چرا در زمانی با طرح اینکه مشکلات اقتصاد از تحریم سرچشمه می گیرد، به مردم این باور را القا کردیم که برای حل مشکلات باید توافق کنیم!

سخن پایانی بنده این است که هیچ صنعتی من جمله صنعت هوانوردی از سیاسی کاری سود نمی برد! اینکه بیاییم و با بسیج کردن همه اموال و منابع بریم یک یا چند هواپیما بخریم و با آن عکس یادگاری بگیریم شاید در کوتاه مدت همچون یک مسکن درد صنعت هوانوردی را درمان کند اما بدون شک مشکلات از جایی دیگر سرباز میزند.

امید است که بزرگواران در دولت نگاه ویترینی خود را به هوانوری کنار گذاشته و با داشتن نقشه راه و برنامه ای منسجم موجبات شکوفایی این صنعت را فراهم نمایند.

در پایان نیز ضمن تشکر از شما سروران گرامی که به حرف های حقیر توجه نمودید، صمیمانه ترین تشکرها و قدر دانی ها  را خدمت مسئولین محترم ستاد نمازجمعه شهرستان قیامدشت و امام جمعه گرامی این شهرستان عرض می نمایم. که با در اختیارگذاشتن این تریبون برای نسل جوان انقلاب ، موجب تعامل بهتر مردم با جنبش دانشجویی شدند.

 
والسلام علیکم و الرحمه الله و برکاته