پارسانیا در نشست بررسی سند توسعه پایدار یونسکو:
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام پارسانیا، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در نشست بررسی سند توسعه پایدار یونسکو که توسط موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار شد، گفت: بسیاری از اسناد یونسکو الزام آور نیست و کسی هم به دنبال این نیست که چرا این اسناد اجرا شده و یا اجرا نشده اند و در واقع آنها پیگیر نیستند.
وی افزود: بیش از آنکه مشکل متوجه اسناد سازمان ملل و در واقع آژانس های زیرمجموعه آن باشد، مشکل ما داخلی است. برخی ها می خواهند به بهانه این اسناد جای پایی را پیدا کنند تا بگویند موظفیم که باید این سندها را اجرا کنیم؛ در واقع مشکل ما هم در داخل شدیدتر است.
پارسانیا با اشاره به اینکه در سند آموزش 2030 کشورهایی که دغدغه های آموزشی داشته اند، آن ها را مطرح و براساس آنها شاخصه هایی تعریف شده است، اضافه کرد: ما در کشورمان به جای اینکه گروهی را مشخص کنیم و مشکلات موجود در کشورمان را گزارش دهیم، آمده ایم سند 2030 را به عنوان کانون برنامه ریزی اقدام و عمل آموزش جمهوری اسلامی قرار دادیم و بعد خواسته ایم که اسناد داخلی در حاشیه این سند قرار بگیرند؛ به گونه ای که حتی کار را به جایی برسانند که مراجع هم فتاوای خود را با این اسناد هماهنگ کنند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه عده ای نسبت به سندهای تولید شده در کشورمان احساس رقابت می کنند و به همین دلیل تلاش آنها این است تا فرصتی پیدا کنند تا این سندهای بومی را کنار بگذارند، اضافه کرد: علاوه بر سند آموزشی 2030 ده سند مشابه دیگر نیز یا نوشته شده و یا در حال رخ دادن هستند؛ بنابراین در مقابل چارچوب های اقدام و عملی که در حال تهیه شدن هستند، باید سیاست های داخلی کشورمان به عنوان اصل قرار بگیرد. به عنوان نمونه در مورد سند آموزشی 2030 سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را داشته ایم و یا اینکه بخش قابل توجهی از این سیاست ها در نقشه مهندسی فرهنگی کشور قرار دارند.
وی با اشاره به اینکه نقشه مهندسی کشور نقشه مختص مهندسی فرهنگ کشور نیست، افزود: در واقع این نقشه از زاویه فرهنگی به مسائل مختلف از جمله جمعیت، سلامت، اشتغال و خیلی دیگر از مسائل نگاه می کند. در واقع سیاست های فرهنگی که در حوزه هایی که غیر از فرهنگ هستند، باید براساس این نقشه تهیه شوند.
پارسانیا از نقشه مهندسی فرهنگی کشور به عنوان یک سند افتخارآمیز نام برد و افزود: قاعدتا باید چارچوب های اقدام و عمل ما در ذیل هر کدام از حوزه ها ذیل نقشه مهندسی فرهنگی کشور باشند، اما شاهدیم که سندهایی مانند سند آموزش 2030 و سند توسعه پایدار 2030 از مسیرهای دیگر به ما تحمیل می شود؛ البته نمی توان گفت این اسناد به ما تحمیل شده اند؛ چون سند آموزش 2030 تحمیلی نبود و ما خودمان داوطلبانه آن را پذیرفتیم و احتمالا می خواستند این سندها را در رقابت با نقشه مهندسی فرهنگی کشور جلو ببرند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: قبل از اینکه مشکل متوجه سند توسعه پایدار 2030 و یا سند آموزشی 2030 باشد، مشکل متوجه خطای استراتژیکی است که در حوزه برنامه ریزی در داخل کشورمان رخ داده است. در واقع به جای اینکه سندهای بین المللی یک تهدید و در برخی جاها به عنوان فرصت برای اجرای سیاست های بومی کشورمان لحاظ شود، آمده ایم سیاست های بومی را به عنوان یک فرصت و یا تهدید برای سیاست های بین المللی لحاظ کردیم. ما در خط فرمان این اسناد بین المللی شروع به اقدام و عمل کرده ایم.
وی با بیان اینکه هیچ ساز و کاری برای تعیین تحفظ ها در هیچ حوزه ای نداریم یعنی این حرف در هیچ کجای اسناد نیامده، تصریح کرد: بخش قابل توجهی از تحفظ ها مربوط به تحفظ های دینی است که باید مجموعه هایی بیایند و این تحفظ ها را تهیه و ارائه کنند؛ مثلا واتی کان در مورد سند 2030، تعداد 26 صفحه از تحفظ های خود را ابلاغ کرده؛ اگر چه از طرف مسیحیان به علت آنکه این تحفظ ها محافظه کارانه خوانده شده اند، مورد انتقاد قرار گرفته اند . با این حال باید بگوییم واتی کان حق تحفظ های خود را مشخص کرده ،اما ما هیچ کاری نکرده ایم.
پارسانیا یادآور شد: 20 سال است کنوانسیون حقوق کودک را امضا کرده ایم، اما هنوز موارد تحفظ خود را مشخص نکردیم. تازه در شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی کارهایی در این زمینه صورت گرفته و ما هم در قم آمده ایم متخصصین فقه وحقوق را به کار گرفته ایم که کارهایی در این زمینه انجام می دهند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: سوئد در یک مورد به ما تذکر داده بود؛ مبنی براینکه تحفظ هایی که ایران به اجمال ارائه می کند؛ در واقع لاتحفظ است و فایده ای ندارد. در هر حال ما باید در بخش تحفظ ها ساز و کاری ایجاد کنیم.
وی با بیان اینکه در سطح بین المللی تعهد سیاست گذارانه می دهند و جمهوری اسلامی را در آن سطح به گروگان می گذارند و در واقع این تعهدها به عنوان ابزاری برای فشار در داخل مورد استفاده قرار می گیرند، افزود: این هم یکی از مواردی است که مورد غفلت قرار گرفته و ساز و کاری برای آن تعیین نشده است. سوال این است که مجمع تشخیص مصلحت نظام کجا آمده و مدعی شده که تعهدات سیاست گذارانه باید در داخل کشور هماهنگ شود. در واقع این یک خلا جدی است که باید سند آموزشی 2030 را به عنوان یک حادثه خوب و میمون در جهت مشخص شدن این خلا بدانیم. در هر حال باید این مشکل را حل کنیم؛ بعید می دانم که مجمع تشخیص مصلحت خودش را درگیر با این مسئله بداند.
ارسال نظرات