گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فردین کریمی؛ پس از مشخص شدن احراز صلاحیت ها توسط شورای نگهبان و مشخص شدن نامزدهای تایید صلاحیت شده، یکی از مهم ترین بحث ها چگونگی مواجهه جریان انقلابی کشور با ابراهیم رئیسی و سعید جلیلی است. از یک طرف ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس موفق قوه قضائیه با دعوت همه جانبه اقشار مختلف مردم و جریان های مختلف سیاسی و مردمی کشور مواجه است و از طرف دیگر سعید جلیلی به عنوان شخصی که در هشت سال گذشته با بیش از صد سفر استانی و جلسات با بخش های اقتصادی، فرهنگی، هنری و... اشراف دقیقی بر چالش های اساسی کشور دارد و در طی این هشت سال راه حل های منطقی و قابل اجرایی تدوین کرده است وارد عرصه انتخابات شده است. از همین رو برخی از جریان های دلسوز در کشور میان طرفداری و حمایت از این دو کاندید انقلابی و اصلح دچار دوگانگی شده اند، اما چگونه باید از این دوگانگی رد شد؟
نکته اول آن است که هر دو این افراد متعلق به جریان اصیل انقلابی به معنای واقعی کلمه هستند و هر فردی از هر کدام یک از این دو حمایت کند و برای رای آوری آن تلاش کند باید بداند که راه درستی را انتخاب کرده و باید در این راه پرقدرت قدم بردارد. نکته دوم آن که هر کدام یک از این دو دارای نقاط قوت جدی هستند که برای تشخیص میان این دو باید به این نقاط قوت به صورت دقیق نظر داشت. مهم ترین نقطه قوت ابراهیم رئیسی توانمندی اجماع سازی نیروهای انقلابی کشور و اعتماد عمومی مردم و اقشار مختلف جامعه به ایشان است. همچنین مهم ترین نقطه قوت سعید جلیلی مشرف بودن بر مسائل و مشکلات جامعه و ارائه ی پاسخ های دقیقی برای حل این مسائل می باشد.
این بدان معنا نیست که ابراهیم رئیسی مشکلات را نمی داند یا پاسخ های دقیقی برای مسائل ندارد، اما سعید جلیلی به واسطه ی عدم تمرکز در مسئولیت های دولتی در هشت سال گذشته، مانند هیئت دولت یا مجلس شورای اسلامی از فرصت بیشتری برای رصد مسائل و مشکلات مختلف جامعه داشته و قاعدتا برای یافتن پاسخ های اساسی فرصت بیشتری در اختیار داشته است. نکته سوم آن که امروز تمام نمادهای فساد و ناکارآمدی گذشته و گرگ صفتان و تحریم کنندگان ملت ایران بر آن شده اند تا مردم را از انتخابات نا امید کنند و مشارکت را با چالش اساسی مواجه کنند که البته جریان های انقلابی اصیل باید به این موضوع پر اهمیت نگاهی دقیق داشته باشند. با توجه به آن که ابراهیم رئیسی توانسته است به واسطه عملکرد موفق خود در قوه قضائیه و منش مردمی و جهادی خود اعتماد عمومی جامعه را به سمت خود بکشاند برگ برنده ای است که هم می تواند با تشکیل دولت انقلابی از ظرفیت افرادی چون سعید جلیلی و برنامه های دقیق آن بهره ببرد.
و هم می تواند تبلیغات و حربه های عدم مشارکت دشمنان مردم ایران را ناکام بگذارد. از این رو حضور ابراهیم رئیسی و ماندن آن در صحنه ی انتخابات یک ضرورت است و جریان های دلسوز انقلابی و جوانانی که در دو راهی ابراهیم رئیسی یا سعید جلیلی قرار گرفته اند باید در جریان باشند که بر اساس «چون که صد آمد نود هم پیش ماست» با تشکیل دولت انقلابی توسط ابراهیم رئیسی یقینا برنامه های سعید جلیلی قابل طرح و اجراست و میان پاسخ های این دو شخص تناقض یا تفاوتی وجود ندارد و یقینا افزایش سرمایه ی اجتماعی ابراهیم رئیسی در شرایط کنونی یکی از اساسی ترین وظایف تمامی جریان های اصیل مردمی و انقلابی است.
فردین کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تهران.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.