به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از اصفهان، ابراهیم اصغرزاده، از فعالین اصلاحطلب عصر امروز در برنامه نقش جنبش دانشجویی در جریان اصلاحات در تالار صدر دانشگاه اصفهان گفت: دانشگاه نهادی است که همه آن را تا حدودی میشناسیم و از نقش آن در تاریخ تحولات ایران دارای تحلیل و ارزیابی هستیم.
وی افزود: قبل از انقلاب دانشگاهها به عنوان یک مرجع و جنبشهای دانشجویی در دانشگاهها نیز مرجع اجتماعی به حساب میآمدند. اما بعد از انقلاب بنا به دلایلی که این دلایل بر شما پوشیده نیست و بویژه بعد از انقلاب فرهنگی محیط دانشگاهی دچار یک گسست از گذشته خودش شد.
این فعال اصلاحطلب بیان داشت: ولی گسست اصلی در سالهای بین ۸۴ تا ۹۲ که دولت آقای احمدی نژاد دست به یک انقلاب فرهنگی دوم زد و در حقیقت پروژهای را به عنوان سیاست زدایی از محیط دانشگاه مطرح کرد، اتفاق افتاد. که یک گسست بسیار جدی در دانشگاهها رخ داد، بسیاری از انجمنهای اسلامی تعطیل شدند، اساتیدی ممنوع التدریس شدند و دانشجویانی از تحصیل محروم شدند.
سیاست همسان سازی احمدی نژاد و گسست در جنبش دانشجویی
اصغرزاده در ادامه تصریح کرد: سیاست زدایی دولت آقای احمدی نژاد دانشگاهها را به ویرانهای تبدیل کرد و نیروهای حزب الهی، بسیج و گروههای انقلابی را در مقابل جامعه دانشگاهی قرار داد. یعنی به گونهای رفتار کرد که اگر کسانی در دانشگاه علاقهمند بودند شعارهای بسیج گونه را دنبال کنند، به ناچار در موقعیت قطبی در مقابل دانشجویان و دانشگاهیان قرار گرفتند و بعد با فشاری که روی محیطهای دانشگاهی ایجاد کرد و بالا بردن هزینه فعالیتهای سیاسی، دست به یکسری سیاست زدایی زد.
وی افزود: انجمنهای اسلامی تعطیل شدند، کمیته انضباطی نقش بسیار قدرتمندی پیدا کرد در این شکل که دانشجویان را تحت کنترل قرار بدهد و تعداد زیادی از دانشجویان ستارهدار و محروم از تحصیل شدند. محرومیت از تحصیل قبل از اینکه دانشجو را بخواهد مجازات کند؛ خانواده و جامعه را مجازات میکند که متاسفانه در هشت سال سیاستهای دولت گذشته فعالیتهای سیاسی و علمی دانشگاه زیر سوال رفت و حتی بخشی از علوم انسانی نیز دچار دگردیسی شد.
این فعال اصلاح طلب گفت: همان اتفاقی که در سطح جامعه میافتاد قرار بود در سطح دانشگاه هم رخ بدهد، یعنی اگر دوست داشتند در جامعه همه مردم کشور یک شکل و یک فرم باشند اینها هم به لحاظ سیاستهایشان سعی کردند در داخل دانشگاه شرایطی را ایجاد کنند که دانشجویان همگی یک شکل شوند. و هدف این پروژه یکسان سازی این بود که دانشجویان راجع به همه مسائل مختلف فکری، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی یک جور فکر بکنند.
اصغر زاده اضافه کرد: انگار که آقای احمدی نژاد مدل نمونه جمهوری اسلامی است و هر آن کسی که در دانشگاه درس میخواند و تدریس میکند باید شکل و فکر و نوع نگاهش به اطراف دقیقا در همان چارچوب باشد و همه بشوند شبیه ایده آلی که رئیس دولت در آن زمینه دارد.
وی افزود: آقای احمدی نژاد سمبل یک انسان تراز واقعی انقلاب و جمهوری اسلامی بود در صورتی که خیلی از نیروهای انقلابی که انقلاب یا جنبش دانشجویی را تجربه کرده بودند اساسا میدانستند خیلی از ارزشها و معیارهایی که در انقلاب مطرح بوده، چیزهایی نیست که این افراد میگویند. قرار نبوده حتی در انقلاب که دانشگاههای ما تبدیل به پادگان بشود قرار نبود یک نظم پادگانی حاکم بر جامعه دانشگاهی شود و دانشجویان یک طور فکر کنند و یک طور بیندیشند و نظرشان نسبت به حکومت یکسان باشد.
دبیر سابق حزب همبستگی با اشاره به بحث تفکیک جنسیتی در دانشگاه اظهارداشت: حتی علی رغم نظرات صاحب نظران و رهبر فقید انقلاب که معتقد بودند دانشگاهها نباید دچار تفکیک جنسیتی بشوند یا از آن سیاست زدایی شود و یا نسلهای قبلی که در دانشگاه حضور داشتند و به طور کلی قبول داشتند که محیط دانشگاه باید محیط متکثر و زنده ای باشد، ولی متاسفانه در این دوره به دنبال ایده جداکردن جنسیتی و تحت فشار قرار دادن آن بخشهایی از محیط دانشگاهی بودند که اینها متفاوت با گروههای طرفدار حکومت در دانشگاه میاندیشیدند.
نهاد رهبری در همه چیز حق وتو دارد
اصعرزاده با اشاره به فعالیت برخی نهادهای انقلابی در دانشگاه بیان داشت: من مخالفتی با حضور بسیج یا نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ندارم، ولی هرکدام از اینها باید یک معیار و یک متر مشخصی داشته باشد.
جنبش دانشجویی توان تغییر نظام را ندارد
وی اضافه کرد: خوب اگر دانشگاه به این روز و وضع و حال بیفتد وضع مملکت دیگر مشخص است. شما ناچارا تن میدهید به این که بخشی از جنبشهای جوانان و جنبشهای دانشجویی بازی خود را در سطح خیابان ببرند در صورتی که جنبشهای دانشجویی در تجربیات از ۱۸ تیر ۷۸ به این رسیده بود که نمیتواند بار سنگین تغییر نظام را روی شانه خود بگذارد.
راه مبارزه با این نظام تشکیل حزب است
این فعال اصلاح طلب گفت: به هرحال این نظام یک نظام برخواسته از انقلاب هست و نظامی است مردمی و اگر هر کسی میخواهد با آن مبارزه کند راهش تشکیل حزب است و تشکیل کارهایی است که به لحاظ سیاسی حرفهای محسوب میشود. یا باید به عنوان اپورسیون به خارج کشور برود یا اگر داخل کشور است بر اساس نظم و نصب پیش بینی شده وارد یک سیاست ورزی در داخل شود.
دبیر سابق حزب همبستگی اظهارداشت: جنبش دانشجویی بعد از ۱۸ تیر سال ۷۸ که آن اتفاق سنگین افتاد به این نتیجه رسید نباید وارد کارهایی شود که هزینه سنگین دارد. این هزینه سنگین باعث میشد قاعده جنبش دانشگاهی کاهش یابد و محیط دانشگاهی برای شان تنگ می شود و خیلیها دچار مشکل میشوند.
سه نظریه راجع به تفکرات جنبش دانشجویی اصلاح طلب
اصغر زاده ادامه داد: بنابراین بعد از این قضیه دیدم در دانشگاهها و فعالین دانشگاهی و سیاسی این بحث به وجود آمد که دانشجویان میآیند و فعالیت سیاسی خیلی آرامی را انجام میدهند و عدهای هم گفتند نه راه سیاست ورزی بسته است و ما سیاست قهر را در پیش میگیریم و بعضیها هم در این توهم بودند که میشود حکومت را منحل کرد، حتی بحثهایی را هم مثل برقراری یک رفراندوم برای اینکه حکومت و قانون اساسی را تغییر دهند انجام دادند.
وی افزود: اما قاطبه دانشجویان آن گروهی هستند که معتقدند میتوانند فعالیت منطقی سیاسی داشته باشند و به دنبال براندازی بودن در برابر نظامی که قانون دارد و برآمده از رای مردم است منطقی نیست. مبارزه خیابانی منجر به فرسایش نیروهای سیاسی میشود.
دبیر سابق حزب همبستگی با اشاره به حوادث سال ۸۸ گفت: به همین دلیل بعد از اتفاقات سال ۸۸ جنبش دانشجویی که به نوعی خودش را توسعه داده بود در خیابان دچار مشکل شد و بخشی از این تقصیر متوجه افرادی است که فضا را برای فعالیت جنبش دانشجویی محدود کرده اند.
این فعال اصلاح طلب ادامه داد: وقتی که اتفاقات سال هشتاد و هشت به خیابان کشیده شد، جنبش دانشجویی دچار سه مشکل شد. اول اینکه رهبری مناسبی نداشت و نتوانست اداره کند بنابراین مواجه بودید با اینکه هر گروه دانشجویی از طریق فضای مجازی با یک گروهی پیوند میخورد.
وی افزود: همچنین به لحاظ تئوریک دچار یک خلا نظری شده بود و به لحاظ عملی متاسفانه به خاطر همین فعالیت گروههای کنترلی در دانشگاه تشکیلاتش را از دست داده بود. به همین دلیل نیروی دانشجویی در طول سال های ۸۸ تا ۹۲ هزینه بسیاری داده است. که البته در کل هزینهها و زندانیهای دانشجویی به مراتب از همه گروههای اجتماعی بیش تر است.
خودمان هم نمی دانستیم روحانی رای می آورد
اصغرزاده با گریز به انتخابات ۹۲ و نقش دانشجویان در این انتخابات گفت: برآمدن دولت آقای روحانی که به نظر من باید نقش زیرکانه دوباره جنبش دانشجویی را در آن دید و من نقش زیادی را برای دانشگاهها قائل هستم. علی الظاهر بخشی از نیروهای معترض به سمت تحریم رفته بودند در انتخابات ۹۲ و بعضی از نیروها هم به دلیل اینکه فکر میکردند شخصیت دیگه ای باید میآمد وارد انتخابات نشدند.
دبیر سابق حزب همبستگی گفت: اما انتخابات به گونه ای پیش رفت که بعد از نیامدن رئیس دولت اصلاحات و رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی، اقای عارف و روحانی در صحنه ماندند. با کنار رفتن آقای عارف، آقای روحانی کاندیدای مشخص جبهه طرفدار تغییر شد.
وی ادامه داد: جبهه خیلی جبهه روشنی نبود و خودمان هم نمی دانستیم چه اتفاقی می افتد به خصوص اینکه نتایج نظرسنجی ها تا یک هفته قبل از انتخابات نشان می داد که آقای روحانی و آقای عارف در رده پنجم و ششم هستند. هیچکدام اقبال این را نداشتند که به عنوان یک شخصیت برجسته بیایند و بخش عمده ای از نیروهای تحول خواه جامعه را نمایندگی کنند.
این فعال اصلاح طلب تاکید کرد: ولی در یک هفته اتفاقی که افتاد و به خصوص بخش هایی از جنبش دانشجویی که به گروه های مختلف این پیام را رساندند که اگر وارد بازی نشوید امکان دارد وضع بدتر از دوره قبل بشود و این نگرانی از اینکه وضع چه خواهد شد و نگرانی از امد افرادی مثل اقای جلیلی و افراد دیگری که ممکن است وضع بدتر شود و ما به سمت شرایط جنگی می رویم باعث پاسخ بخشی از جامعه به این دیالوگ شد.
تغییرات در سیات داخلی و خارجی همگام باشد
اصغرزاده در ادامه به روند تغییر و تحولات دولت یازدهم اشاره کرد و گفت: رئیس دولت یازدهم باید در مدیریت و سازمانهای اداری کشور که از سوی استانداریها و فرمانداریها انجام میشود قویتری عمل کند اما تا به امروز عملکرد حجتالاسلام روحانی ضعیف بوده است.
وی با ابراز خوشحالی فراوان از تغییر و تحولات روی داده در روزهای اخیر در بدنه مدیریت استانی اصفهان خاطرنشان کرد: حضور نیروهای اصلاحطلب در این مدیریتها نوید بخش آغاز تغییر و تحولات است.
دبیر سابق حزب همبستگی گفت: ما شدیدا معتقدیم سیاست داخلی و خارجی دولت یازدهم باید در یک توازن باشند چرا که با یکدیگر پیوند دارند اگر در سیاست داخلی مشکلی داشته باشیم و چه بسا ضعیف عملکرده باشیم حتی اگر در سیاسیت خارجه پیروز شویم نمیتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم.
باید با دنیا از در آشتی درآییم
اصغرزاده با اشاره به انتقادات برخی از گروهها و مجموعهها نسبت به روند مذاکرات هستهای گفت: سیاست دولت یازدهم و شخص حسن روحانی بر حاکمیت یگانه و بر وحدت با رهبری است، کسانی که دلواپس مذاکرات هستند در حقیقت دلواپس موفقیت روحانیاند.
وی عنوان کرد: معتقدیم که جامعه ایرانی باید به این نگاه خصمانه و ماجراجویانه که دنیا نسبت به ایران دارد خاتمه دهد، باید با دنیا از در آشتی درآییم، ما از کاروان حرکت دنیا عقب ماندهایم.
این فعال اصلاحطلب به اقدامات دولت اصلاحات اشاره و عنوان کرد: در دولت اصلاحات ما نیز مرتکب اشتباهاتی چون تثبیت نکردن دستاوردهای انتخاباتی خود شدیم، برای فراهم کردن زمینههای سطوح انتخاباتی باید سازمان اداری کشور و اخص استانداریها در دولت یازدهم اصلاح شود.
وی خطاب به دولت یازدهم و شخص رئیس جمهور گفت: تثبیت دستاوردهای انتخاباتی وظیفه دولتمردان و اخص رئیس جمهور است و برای دفاع از سرمایههای اجتماعی تکلیف روشن است.
از تسخیر لانه جاسوی پشیمان نیستم
این فعال اصلاحطلب در پاسخ به سئوالی مبنی براینکه آیا از اشغال سفارت آمریکا در سال ۵۸ خود پشیمان نیستید و فکر نمیکنید اشتباه کردهاید، عنوان کرد: برای پاسخ به این مسئله که آیا اشغال سفارت آمریکا در سال ۵۸ کار اشتباه و یا صحیحی بود، باید اشغال سفارت آمریکا را در محدوده زمانی سال ۵۸ دید و بررسی کرد.
وی بیان کرد: اشغال سفارت آمریکا در سال ۵۸ دارای نقاط قوت و ضعفی است و پیامدهای مثبت و منفی دارد ولی از عملکرد خود در قالب دانشجویان پیرو خط امام در سال 58 راضیام و معتقدم اشتباه نکردهام.
اصغرزاده در پایان گفت: من اعتراف میکنم که اشتباه بزرگی که در طول زندگی کردهام این است که به جای مبارزه با استبداد با مستبد مبارزه کردیم توصیه میکنم به هر قیمتی از آزادی دفاع کنید و اگر از آزادی دفاع کردید به تحقق عدالت کمک شده است.
متاسفم!!!!
عجب آدمايه جوساز و موج هاي الکي ايجاد کنند اين هاااا
پس اصفهاين هاي عزيز کجابودند که جوابش را ندادند!!!؟؟؟