گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی*؛ 11 ماه از نعمتهای خداوند استفاده کردیم، روزی حداقل سه وعده و شاید هم بیشتر، اینها حداقلها بود، برخی مان هم کل روز را در حال خوردن بودیم، هر لحظه و هردم و هرچه که خواستیم از نعمات الهی استفاده کردیم.
شاید 11 ماه یادمان رفت که وقتی طعامی را از روی سیری میخوریم، ان حق فقیری بوده است که امشب را باید گرسنه بخوابد، شبها دیدیم که کنار سطحهای زباله گشتن یعنی چه؟ این از سر سیری نیست؛ اما بیتوجه گذشتیم و جمله معروف «کمیته امداد که هست به اینها کمک کند، به ما چه ربطی دارد» باز هم تکرار شد و ما به فقط به فکر خودمان بودیم.
و حالا بعد از 11 ماه دوباره بوی مهمانی خدا رسید، دوباره سفره الهی پهن شد و امروز اولین روز ماه مبارک رمضان است و خداوند سفر مهمانی خود را بر روی مهمانان کشوده است، برایش فرقی نمیکند فقیر باشی یا غنی، او همه را به یک نگاه میبیند و شاید فقرایی که ما از آنها دوری میکنیم به او نزیکتر باشند... از کجا معلوم...
ماه مبارک رمضان فرصت بسیار خوبی است برای خودسازی و تزکیه درون، برای اینکه ما هم از مولایمان علی(ع) یاد بگیریم که چطور به فقرا کمک کنیم، یاد بگیریم از کریم اهل بیت امام حسن(ع) که فرمودند: «بخشش و خیر واقعی آن است که بدون سئوال و درخواست باشد» و یاد بگیریم که باید به فکر فقرا و نیازمندان هم باشیم، قبل از اینکه آنها به ما مراجعه کنند.
یادمان نرود که روزه گرفتن تنها چند ساعت گرسنگی کشیدن نیست، فقرا را فراموش نکنیم...
مهدی برزگری، فعال دانشجویی دانشگاه پیام نور بیرجند
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.