بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر در بیانیه‌ای:
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر با توجه به مشکلات نیروگاهی کشور و قرارداد با شرکت یونیت ترکیه بیانیه ای به شرح زیر نوشت:
امروزه استفاده از نیروگاه سیکل ترکیبی به متداول ترین روش برای تولید برق در جهان مبدل شده است. با توجه به موفقیت های چشمگیر ایران در زمینه ساخت و بهره برداری از نیروگاه های سیکل ترکیبی ازیک سو و شکستن انحصار کمپانی های بزرگ توربین سازی در جهان همچون زیمنس جنرال الکتریک وجان براون از سوی دیگر و همچنین بازار گسترده ایران در جنوب غرب اسیا و شمال افریقا و اسیای میانه برای احداث نیروگاه ضرورت توسعه صنعت نیروگاه سازی و پیشرفت فناوری ساخت توربین های گازی به عنوان مهم ترین و تاثیرگذار ترین بخش در صنعت نیروگاه سازی احساس می شود، با این حال اقدام عجیب وزارت نیرو با عقد قرار داد ساخت 5000 مگاوات برق نیروگاهی (سیکل ترکیبی ) به ارزش 3 میلیارد دلار با شرکت ترکیه ای unit international خسارت بزرگی بر پیکره صنعت نیروگاه سازی وارد کرده و باعث نابودی شرکت های داخلی می شود.
با توجه به برنامه 5 ساله ششم توسعه ایران می بایست سالانه حدود5200 مگاوات برق بر ظرفیت تولیدی ایران اضافه شود . با توجه به حجم قرار داد منعقد شده که 5000 مگاوات برق می بایست توسط این شرکت تولید شود که واگذاری این مقدار برق نیروگاهی در جهان به یک شرکت کم سابقه می باشد و نکته حائزاهمیت این جاست که این قرارداد بدونه مناقصه واگذار شده است. نقش پررنگ باندهای قدرت و ثروت در کنار زدن شرکت های پرتوان داخلی و کسب منافع کلان در پی قرارداد با شرکتی معلوم الحال ، این قرارداد را از سایر قراردادهای مرسوم درجهان متمایز میکند.
دلیل این موضوع نیز از سوی وزارت نیرو نبود رغبت و عدم توان شرکت های داخلی بیان شده است که با تحقیقات صورت گرفته عدم توانایی شرکت های داخلی ناشی از بدهی وزارت نیرو به این شرکت ها بوده، این بدهی حدود12000 میلیارد تومان می باشد و این در حالی است که این شرکت ها در صورت پرداخت معوقات خود از وزارت نیرو اماده همکاری با وزارت نیرو در جهت احداث نیروگاه می باشند. این نکته حائز اهمیت می باشد که شرکت های داخلی فعالیت های گسترده در منطقه شمال افریقا و خاورمیانه جهت ساخت نیروگاه های سیکل ترکیبی در کشور های عراق سوریه اردن سریلانکا و.... داشته اند.
با تحقیقات صورت گرفته از سایت رسمی شرکت unit این شرکت در عمر 42 ساله خود به طور کل تجربه شرکت در ساخت 3230 مگاوات برق نیروگاهی را داشته که تمام ان در ایران بوده است(رودشور منتظرقائم شهید رجایی فارس و شریعتی) و با توجه به تحقیقات این شرکت صرفا پیمانکار بوده و مراحل ساخت پروژه را به شرکت ها ی بزرگ همچون زیمنس و جان بروان واگذار کرده است. حال سوالی که مطرح می شود این است اگر وزارت نیرو تمایل داشته از امکانات خارجی استفاده کند، چرا مستقیما با کمپانی های بزرگ قرارداد منعقد نکرده است؟ و یا اگر نیاز به جذب سرمایه های خارجی است، چرا احداث نیروگاه توسط شرکت داخلی وبا سرمایه های خارجی صورت نمی گیرد(همانند احداث نیروگاه جنوب اصفهان که توسط پیمانکار ایرانی و با سرمایه گذاری خارجی صورت گرفته است)؟
از دیگر مفاد این قرارداد تضمین مالی این قرارداد توسط وزارت اقتصاد است؛ یعنی اگر وزارت نیرو که هم اکنون توان پرداخت بدهی های شرکت های داخلی را ندارد نتواند بدهی این شرکت را بدهد، دولت ایران موظف خواهد بود این بدهی را در اسرع وقت پرداخت کند . حتی باید ان بدهی را از خزانه ملی پرداخت نماید که این امکان برای شرکت های داخلی فراهم نبوده است و بدهی ان ها فقط بر عهده وزارت نیرو می باشد (لازم به ذکر است وزارت نیرو و شرکت های تابع به دلیل اتخاذ سیاست های غلط اقتصادی در استانه ورشکستگی هستند) و همچنین با اتخاذ این سیاست بدهی های شرکت های داخلی در اولویت دوم پرداخت توسط وزارت نیرو قرار می گیرد که موجب ورشکستگی تدریجی این شرکت ها می شود. عدم رعایت مساوات در این قراردادها و قراردادهای پیشین وزارت با شرکت های داخلی ، در حالی که بایستی در راستای اقتصاد مقاومتی اولویت خود را در اختیار دادن تمامی منابع و امکانات جهت تقویت توان داخلی قرار دهند، حکایت از عدم پایبندی به مبانی نظام ، دلباختگی به بیگانه و رجحان منافع شخصی بر منافع ملی دارد.
همچنین در این قرارداد ابهاماتی در خصوص صادرات برق بعد از اتمام مدت 6 ساله وجود دارد که در صورت اعطای مجوز صادرات به این شرکت که این امکان تا به حال برای هیچ شرکت داخلی فراهم نبوده و با توجه به صادرات گاز به کشور ترکیه ( بخش قابل توجه ای از ان صرف تهیه برق می شود)صاردات برق به ترکیه توسط این شرکت باعث کاهش صادرات گاز شده و درامد ملی را در مجموع صاردات برق وگاز کاهش می دهد. امتیازات بیشمار و خارج از عرف برای شرکتی با نه چندان سابقه بین المللی ، حکایت از خطر بزرگ مسئولانی میدهد که در دل صنعت سوخت کشور جای خوش کرده اند و پیشرفت این صنعت مهم کشور را در هاله ای از ابهام قرار داده اند.
با توجه به این که امروزه در جهان افزایش راندمان یکی از اصل های جدایی ناپذیر صنعت می باشد که باید به ان توجه کرد و با توجه به بیانات امام خامنه ای مبنی بر ایجاد صنعت سبز و با راندمان بالا در کشور و همچنین امکان رقابت شرکت های داخلی در بازار های جهانی نیاز ضروری بر انتقال تکنولوژی ساخت توربین های سری H و f به کشور می باشد که علاوه بر ان که در این قرار داد انتقال تکنولوژی مبهم در نظر گرفته شده است. با انعقاد این نوع قرارداد ها دیگر شرکت های خارجی رغبتی برای انتقال تکنولوژی به ایران را ندارند، زیرا بازار کشور هدف را در دست داشته و همچنین انحصار محصول را نگه می دارند و به مرور شرکت های داخلی را که تکنولوژی قدیمی تری را دارند به ورشکستگی می کشانند.
و در حالی است که شرکت های داخلی در حال بستن قرارداد بر سر انتقال تکنولوژی سری f به کشور هستند، حال با این تفاسیر مشخص است مسولین وزارت نیرو فکری برای توسعه صنعت داخل دارند و یا با عقد چنین قرارداد های سنگین قصد نابودی صنعت داخل را دارند.؟؟؟
ارسال نظرات