به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، سیروس علیدوستی درباره راهکارهای فنی کاهش بدرفتاری علمی، گفت: ثبت و همانندجویی پایاننامهها و رسالهها پس از تصویب مجلس شورای اسلامی، از سال پیش با جدیت بیشتری ادامه یافت.
وی ادامه داد: نزدیک ۶۰ درصد از پایاننامهها و رسالههای وزارت علوم، کمتر از ۱۰ درصد از پایاننامهها و رسالههای دانشگاه آزاد اسلامی، کمتر از ۵ درصد از پایاننامهها و رسالههای وزارت بهداشت و نزدیک به صفر درصد از پایاننامهها و رسالههای حوزههای علمیه در سامانههای اطلاعاتی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) ثبت میشود.
علیدوستی با بیان این که قانون، همه دانشگاهها و مراکز آموزشعالی را ملزم به ثبت پایاننامههای دانشجویان خود در ایرانداک کرده است، افزود: اگر پوشش این پژوهشگاه گسترده باشد یافتن همانندیها دقیقتر و جامعتر خواهد بود. هماکنون اطلاعات بیش از ۵۰۰ هزار پایاننامه و رساله و نزدیک به ۱۳۰ هزار پیشنهاده (پروپوزال) در پایگاه اطلاعات علمی ایران (گنج) در دسترس کاربران است.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران اظهار داشت: ایرانداک با سامانههای گوناگونی در زمینه کاهش بدرفتاری علمی ایفای نقش میکند. برخی از این سامانهها در سه گام تصویب موضوع، تصویب پیشنهاده و تصویب پایاننامه و رساله، مستقیم یا غیرمستقیم به کاهش بدرفتاری علمی کمک میکنند.
وی با بیان اینکه سامانههای ثبت، گنج، همانندجو، پیشینه پژوهش و ساعت از این دست هستند، گفت: در کنار این سامانهها، سامانههایی مانند شیوهنامه ایران، راهنمای نگارش پایاننامه و رساله، پژوهشکار و مانند آنها برای پشتیبانی پژوهش راهاندازی شدهاند. در این میان، «همانندجو» سامانهای است که در زمینه شناخت و کشف بدرفتاریهای علمی و کپی پایاننامهها و با هدف پیشگیری از بدرفتاریهای علمی به کار گرفته میشود.
علیدوستی ادامه داد: این سامانه با دریافت متن نوشتار از کاربر و مقایسه خودکار آن با متن کامل پایاننامههای کارشناسیارشد و رسالههای دکتری موجود در پایگاههای ایرانداک، نوشتههای همانند را بازیابی میکند و اندازه و منابع اطلاعات آنها را نمایش و به استاد راهنما و موسسه گزارش میدهد. این همانندی به معنای بدرفتاری علمی نیست و تصمیمگیری درباره آن با استادان و موسسهها است.