مسئول بسیج دانشگاه الزهرا گفت: فعالیتهای جدیدی که میخواهیم شروع کنیم که به نظرم این فعالیتها باید به این سمت و سو بروند که نتایج ملموستری داشته باشند تا ما بتوانیم آن دیده شدن و به چشم آمدن را حفظ کنیم.
یاورطلب در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو پیرامون ادامه روند فعالیت تشکلها با وجود کرونا گفت: در ارتباط با بحث فعالیت تشکلها در این ایام قرنطینه و کرونا و مجازی شدن دانشگاهها به نظر من دو نکته خیلی حائز اهمیت و مهم است که باید به آن توجه کنیم یکی فعالیتهایی است که قبلاً انجام دادیم و نتیجه آن را دیده ایم و در واقع به یک نوعی در آن تجربه داریم آنها را باید به این سمت ببریم که بتوانیم در فضای مجازی هم آنها را مجازی سازی کنیم یعنی بتوانیم با ظرفیتها و کلیت فضای مجازی بتوانیم آنها را به صورت مجازی پیاده سازی کرد. به نظرم یکی این فعالیتها است.
وی افزود: دوم، فعالیتهایی که جدید میخواهیم شروع کنیم که به نظرم این فعالیتها باید به این سمت و سو بروند که نتایج ملموستری داشته باشند تا ما بتوانیم آن دیده شدن و به چشم آمدن را حفظ کنیم، چون الان فضا، مجازی شده است، یکسری دیدار و فعالیتهایی که حضوری برگزار میشد، حذف شده است به این دلیل ما مجبور هستیم که به صورت مجازی یکسری کارها را انجام دهیم باید سراغ کارهایی برویم که نتایج ملموس دارند و مسیرشان برای ما روشنتر است و میدانیم که چه اتفاقی در آنها قرار است بیفتد.
یاورطلب اضافه کرد: در کنار همه اینها فعالیتهای جهادی است که به نظرم خیلی نتیجه بخش و هم تأثیرگذاری روی بچههای تشکلها تأثیرگذار است، چون میتوانند نتیجه فعالیتهایشان را ببینند و برایشان ملموس است و به هر حال هم روی مخاطبان و مردم تأثیر دارد. از طرفی حیطه فعالیتهای جهادی هم خیلی گسترده است، کارهای زیادی را تحت پوشش قرار میدهند اعم از فعالیتهای جهادی فرهنگی، اقتصادی، همین بحث کارهای بهداشتی مرتبط با بیماری کرونا، اینها فعالیتهایی هستند که هم جامعه به آن نیاز دارد و هم تشکلها با انجام دادن آنها میتوانند خودشان را سرپا نگه دارند.
مسئول بسیج دانشگاه الزهرا گفت: برای آن مثال اولی هم که خدمتتان عرض کردم که فعالیتهایی که قبلاً انجام میدادیم و باید به این سمت برویم که آنها را مجازی سازی کنیم، بخواهم برایتان مثال بزنم؛ ماهرسال دو اردوی تشکیلاتی برگزار میکردیم که هردو خارج از تهران بودند و بچههای بسیج خودمان را میبردیم، امسال دیدیم با این شرایط قطعا اردوی حضوری نمیشود برگزار کرد، از طرفی برگزاری دورههایی که کلاس داشته باشد و بچهها مجبور باشند مانند ترم درسی در کلاسها شرکت کنند و رأس یک ساعتی وارد کلاس آنلاین شوند و رأس یک ساعتی خارج شوند، اینها برایشان جذابیتی ندارد به همین خاطر به سمت طراحی یک مسابقه تشکیلاتی رفتیم که بچهها داخل آن مجبور باشند یکسری فعالیتها انجام دهند تا اینکه سر کلاس شرکت کنند، این دوره کلاس هم دارد، ولی کوتاه است و اینطوری نیست که بگوییم سر یک ساعت تشکیل میشود، محتواهای کوتاه ده دقیقهای را خودمان به آنها دادیم، ولی اصل اردو روی آن فعالیتهایی است که برای بچهها تعریف کردیم و تلاشمان همین بوده است که فعالیتهایی را که تعریف میکنیم با توجه به اینکه ما دانشگاه خاص خواهران هستیم و همه مخاطبانمان دختر خانمها هستند، فعالیتهایی باشد که متناسب با خانواده و روحیات و ذات خانمها شکل بگیرد. در کنار آن، برای جذابتر کردن مسابقه بحث امتیازدهی را ما طراحی کردیم که براساس فعالیتهایی که انجام میدهند، امتیاز داده شود و در پایان با توجه به آن امتیازی که میآورند درصد خیلی زیادی از هزینهای که بابت دوره از آنها گرفته ایم را برمیگردانیم.
به نظرم، برای دفعه اول نتیجه خیلی خوبی بود، البته که هنوز اردویمان تمام نشده است، ولی انتهای دوره است و باید بعد از اتمام بازخوردی را از بچههای شرکتکننده بگیریم، ولی به نظرم به عنوان تجربه اول نتیجه بخش بوده است، من در دانشگاههای دیگر دیده ام که اردوی تشکیلاتی برگزار کرده اند و فقط برگزاری کلاس بوده است، من فکر میکنم اگر دورهها به این سمت بروند خیلی جذابتر میشود.