به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از قم، احمدی شب گذشته در مراسم خانه خوبان که به همت موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد، با اشاره به اهمیت دوره نوجوانی و شیوه برخورد والدین با نوجوانان در این دوره تصریح کرد: این دوره پرفراز و نشیب است و شاید به لحاظ تحقق رفتاری بتوان این دوره را مهم ترین دوره ارزیابی کرد.
وی با بیان اینکه دامنه سن نوجوانی از 11 تا 19 سالگی و به عبارتی دیگر از راهنمایی تا پیش دانشگاهی است، بیان کرد: اگر بخواهیم توصیفات اجمالی والدین از دوره نوجوانی را بیان کنیم باید به عصبانیت، درگیری، حرف گوش نکردن، بی نظمی و نزدیکی به دوستان اشاره کنیم.
این استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر اینکه فرزند تا دوره ابتدایی حرف شنوی دارد، ولی بعد از آن سرکش و طغیانگر می شود، بیان کرد: البته این ویژگی نشان از این دارد که بچه سالم است؛ در غیر از این صورت احتمال بیماری خطرناک وجود دارد، این حالت یک خوبی دارد و آن هم تلنگر به بزرگترها در شیوه نگرش نسبت به فرزند است.
احمدی ضمن اشاره به اینکه والدین و بخصوص مادر ها در برابر بزرگ شدن فرزندان مقاومت می کنند، اظهار داشت: تنها یکی از ابعاد بلوغ، بلوغ جسمی و جنسی است که البته کم اهمیت هم نیست.
وی راه مدیریت تغییرات در دوره نوجوانی را شناخت آنها دانست و خاطرنشان کرد: ترشح هورمون های مختلف سبب این تغییرات می شود و به آنها سرعت می بخشد تا جایی که یکی از روانشناسان گفته نوجوانی دوره شلوارهای کوتاه و تنگ است.
این استاد حوزه و دانشگاه تغییرات روانی این دوره را بسیار بیشتر از تغییرات جسمی برشمرد و بیان کرد: نوجوانی تغییرات در سطح عواطف و شناخت است و باعث آمادگی جهت حضور در اجتماع و بزرگسالان می شود، این دوره مثل پلی بین کودکی و بزرگسالی است و نباید با فرزند همانند کودکی برخورد کرد.
احمدی تنبیه و تشویق را در دوره کودکی و نوجوانی متفاوت برشمرد و گفت: اگر در کودکی بچه با گرفتن نمره مطلوب توقع آشکار شدن آن و تشویق را داشت در نوجوانی در تاریکی نماز می خواند تا کسی متوجه نشود، این تغییر در رفتار فرزند است و نباید مثل دوران کودکی تشویق شود.
وی کسانی که فرزند ابتدایی دارند را به پیشواز رفتن برای نوجوانی دعوت کرد و افزود: با ایجاد تغییرات شناختی ساختمان هوش بچه کامل می گردد و برای همین است که می بینیم اگر در گذشته بچه به راحتی فریب می خورد در نوجوانی نمی توان او را فریب داد.
این استاد حوزه و دانشگاه بچه را پیش از شکل گیری آینه تمام نمای خدا دانست که تمام اعمالش الهی تنظیم می شود و تاکید کرد: با شکل گیری خود آگاهی برای فرزند، دیگر برای خود سوم شخص در نظر نمی گیرد و من را برای خود می سازد، این خود آگاهی در بلوغ شدت می یابد تا جایی که نسبت به دیگران و اطراف خود بی توجه می شود.