عده‌ای خاص از عقبه واردات بنزین سودهای کلانی به جیب می‌زنند/ کسب درآمد از دلار بدترین نوع دخالت دولت در بخش اقتصاد است

فرید اخوان، عضو کارگروه اقتصادی شورای تبیین مواضع کشور در گفتگو با خبرنگار " خبرگزاری دانشجو" در ایلام، کشور ایران را یکی از ملل پیشتاز در تولید و صادرات نفت جهان در دوره پهلوی عنوان کرد و بیان داشت: کشورمان یکی از ذخایر عظیم تولید و صادرات نفت و گاز محسوب می‌شود، با وجود آنکه برخی از استان‌ها، ذخایر عظیم و چشمگیری از منابع فسیلی هستند؛ اما جمهوری اسلامی در حال حاضر از منابع مشترکش با کشورهای همسایه استفاده می‌کند. با توجه به وقایعی که در خاورمیانه در جریان است به احتمال قوی، قیمت نفت ایران در ماه‌های آینده از 96 دلار به بیش از 100 دلار افزایش خواهد یافت.
 

وی ایالات متحده، آمریکای جنوبی، عربستان، عراق و کویت را بزرگترین صادرکنندگان نفت جهان دانست و افزود: یک سوم از سه میلیون بشکه‌ای که ایران از منابع نفت و گاز استخراج می‌کند به صورت خام فروخته می‌شود، خام فروشی از ضعف‌های زیرساختی کشورمان ناشی می‌گردد با وجود آنکه جمهوری اسلامی بزرگترین ناوکش‌های خاورمیانه را در اختیار دارد اما متاسفانه از نظر تولید، تصفیه و سرمایه گذاری چشم امید دولت‌های کنونی و پیشین به دست شرکت‌های خارجی دوخته شده است؛ دولتمردان ما نباید فراموش کنند که در دوران آقای احمدی نژاد به محض این که ایران در لیست تحریم اتحادیه اروپا قرار گرفت سرمایه گذاران انگلیسی و فرانسوی تمام تعهدات خود را زیرپا گذاشتند و سکوهای نفت و گاز جنوب را رها کردند.
 

عضو کارگروه اقتصادی شورای تبیین مواضع کشور ادامه داد: ایران بهترین پالایشگاه‌های نفت جهان را دارد؛ به عنوان نمونه پالایشگاه تهران و خوزستان حرف اول را در جهان می‌زنند؛ البته برخی دیگر از پالایشگاه‌های استانی، از نظر عملکرد ضعیف هستند و نیاز به توجه هرچه بیشتر مسئولان دارند؛ با این اوصاف برای کشور ما تولید بنزین بسیار باصرفه‌تر از خرید بنزین درجه 2 و 3 اروپا است؛ اما چرا برخی از مسئولان با ارائه آمار غلط سعی در قطع تولید بنزین در پالایشگاه‌های داخلی دارند؟ آیا واقعا بنزین تولیدی کشور ما آلوده است و برای سلامت جامعه خطر محسوب می‌شود؟
 

اخوان پیچیدگی‌های مدیریتی و باندبازی‌هایی که در کشور وجود دارد را فراتر از حد تصور دانست و تاکید کرد: یکی از دلایلی که بنزین داخلی توسط عده‌ای مردود اعلام می‌شود تخریب وجهه دولت پیشین است، احمدی نژاد به همگان ثابت کرد که می‌توان دست دخالت غرب را از سر اقتصاد ایران کوتاه کرد، نکته دیگری که بسیار حائز اهمیت می‌باشد این است که عده‌ای خاص از عقبه واردات بنزین سودهای کلانی را به جیب می‌زنند، سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که چرا شرکت‌های نفتی ایران با سود چشمگیری که دارند ارزش سهامشان ناچیز است؟ چه سیاستی پشت اقتصاد نفت نهفته شده است؟
 

وی با تاکید بر اینکه تولیدات اقتصادی در ایران با زیان اقتصادی توام هستند، تصریح کرد: زیان اقتصادی به این معناست که یک کشور سرمایه و وقت خود را به تولید اقلامی اختصاص دهد که در درجه دوم و سوم سودآوری و اهمیت قرار دارند، تا پیش از تولید بنزین داخلی، نفت سفید به عنوان سوخت هواپیما و پلیمر در ایران تولید می‌شد بنزین گرچه از نظر اقتصادی برای کشورمان سودآور نیست؛ اما مانع از بروز نارضایتی‌های مردمی شد. گوشه چشم اقتصاد جمهوری اسلامی به تولید فولاد معطوف شده است؛ اما آیا اقتصاد کشوری که عظیم ترین ذخایر انرژی جهان را دارا می‌باشد پتانسیلی سودآورتر از فولاد ندارد؟ هرچند وابستگی به ثروت نفت مطلوب نیست؛ اما در حال حاضر که کشور دچار رکود شده و لازم است که از صندوق بین‌المللی پول که کشورهای وام گیرنده را محتمل پرداخت سودهای کمرشکن می‌کند کاملا چشم پوشی کرد؛ باید به سوی تولید و پالایش نفت و گاز روی آورد، برای دور زدن تحریم‌ها و کاهش اثرات آن چاره‌ای جز صادرات انرژی‌های فسیلی به ویژه نفت و گاز نداریم.
 

این دانشجو رشته اقتصاد دانشگاه ایلام با مطرح کردن چند سوال مبنی بر این که: چرا رهبر بیش از یک دهه است که به بیان اهمیت توجه به اقتصاد ملی می‌پردازند؟ آیا در پس پرده اقتصاد کشورمان جریاناتی خاص نهفته شده؟ چرا سود سهام شرکت‌های پارس جنوبی پایین می‌باشند به گونه‌ای که حتی نمی‌توانند توجه مردم و سرمایه گذاران داخلی را به خود جلب کنند؟ گفت: درزها، رانت‌ها و دزدی‌هایی در اقتصادی ایران مانند بختک وجود دارد که اثرات تولید داخلی را کاهش می‌دهند، عده‌ای با کیسه دوختن برای چاه‌های نفت و خوش خدمتی به مزدوران غربی، جیب خود را هر روز بیشتر از روز گذشته پر می‌کنند، بزرگ‌ترین درد اقتصادی ایران این است که سوددهی ثانویه نفت و گاز به مراتب کمتر از سود فولاد و ماشین آلات است، با این تفاسیر سود اصلی نفت کجا می‌رود؟
 

اخوان سیاستگذاری در حیطه اقتصاد را در اعمال دو شیوه مدیریتی دانست و گفت: برخی از کشورها مانند چین پایه‌های سیاست خود را بر روی اقتصاد محکم می‌کنند، طیف گسترده‌ای از کشورها نیز وجود دارند که اقتصادشان به هر سمت و سویی که اسب سیاست حرکت کند کشیده می‌شود متاسفانه کشور ما در این طیف قرار دارد، هر دولتی که در ایران بر روی کار می‌آید، برای تخریب وجهه دولت‌های پیشین از تداوم طرح‌های مفید و پربازده دولت قبل سرباز می‌زند؛ البته نباید فراموش کرد که این دولت‌ها شب خواب می‌بینند و صبح روز بعد طرح‌هایی که هیچ پشتوانه علمی ندارند را پیاده می‌کنند.
 

وی در ادامه تصریح کرد: البته این سیاستگذاری‌های غلط و دخالت دولت در بخش اقتصاد ریشه در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی دارد، این موضوع بدعتی برای دولت‌های بعدی شد و تا حال حاضر نیز ادامه دارد، کسب درآمد از محل فروش دلار که در دوران احمدی نژاد آغاز گردید بدترین نوع دخالت دولت در بخش اقتصاد است که نتیجه‌ای جز رکود اقتصادی، کاهش تولید، رکود خرید و فروش و کاهش رونق بازار نداشت، آقای روحانی نیز این سیاست غلط را در پیش گرفته‌اند.
 

عضو شورای تبیین مواضع استان تاکید کرد: اگر جمهوری اسلامی می‌خواهد در منطقه و جهان نقش راهبردی داشته باشد باید اقتصادش را قوی کند، هر اندازه که از نظر سیاسی قوی باشیم بدون داشتن اقتصاد پایدار و منسجم نمی‌توانیم حرف اول و آخر را بزنیم، ایران که داعیه بیان گفتمان ظهور را دارد باید در بین کشورهای اسلامی و حتی غربی نفوذ کند، متاسفانه در دو سال اخیر از قدرت سیاسی ایران به دلیل افول قدرت اقتصادی آن کاسته شده؛ بنابراین لازم است که اقتصاد کشور بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.