تحریم و موجی از تناقضات!

گروه دانشگاه«خبرگزاری دانشجو»-یادداشت دانشجویی*؛ یکی از ویژگی های بارز دولت و دولتمردان علاوه برتکیه و تاکید آنها بر مذاکرات و اینکه تنها راه نجات کشور رابطه با آمریکا و رفع تحریم ها می باشد،می توان به تناقض گویی دولتمردان یازدهم در مسائل مختلف اشاره کرد.

نمونه ای از این تناقضات را می توان در بحث یارانه ها و حذف اقشار پردرآمد کشور از دریافت یارانه ها ملاحظه نمود که در این مورد مسئولین مختلف دولت هر کدام به اقتضای مسئولیتی که دارند از خود آمارهایی ارائه می دهند.

اما نکته ای که در این مورد قابل بحث است و می توان در مورد آن نظر داد، تناقضاتی است که در گفتارها و آمارهای مسئولین به چشم می خورد و بطور مثال، وزیر تعاون از حذف یارانه ثروتمندان خبر می دهد، ولی نوبخت، سخنگوی دولت خلاف این را بیان می کند.

اما از دیگر تناقضات و پارادوکس هایی که در دولت به چشم می خورد و جلب توجه می کند، موضوع تحریم هاست و اینکه مسئولین مختلف دولت چه دید و تحلیلی نسبت به تحریم ها دارند و آیا تحریم در وضعیت کشور تاثیر گذار بوده است و آیا با لغو تحریم ها، مشکلات کشور حل می شود و معیشت مردم بهبود می یابد؟
 

اگر شما این روزها به سایت ها، خبرگزاری ها و مطبوعات رجوع کرده باشید، تحریم از آن عبارات و مفاهیمی است که اهل دولت بدان اشاره می کنند و از آن سخن به میان می آورند و لذا در این سخنان و گفتارها طبیعتاٌ کما فی السابق تناقضات و پارادوکس هایی به چشم می خورد.
 

رییس جمهور در مصاحبه ای بیان کردند که(تحریم ها را درهم می شکنیم)! این ادبیات ظاهراٌ ادبیاتی مقاومتی است، که نشان می دهد که  رییس جمهور در مقابل تحریم ها موضعی از جنس مقاومت و ایستادگی دارند و تحلیل دیگر این سخن می تواند این باشد که ما در مقابل فشار غرب سختی ها را تحمل خواهیم کرد.

ولی وی در مصاحبه ای دیگر بدین نکته اشاره نمودند (اگر تحریم ها ازبین بروند، مشکل محیط زیست، صنعت و آب خوردن حل می شود)، اما تحلیل و تفسیری که از این گفتار و بیان بر می آید این است که مشکل گرد وغباری که در هوای خوزستان وجود دارد و مردم را اذیت کرده باید سازمان محیط زیست بدان رسیدگی کند و یا بخش صنعت و تولیدی که به خاطر سیاسی بازی های مسئولان و وزیران زیربط تقریباٌ از کار افتاده، آیا صنعت ما با رفع تحریم ها رونق پیدا می کند؟

آب خوردنی که ریاست محترم جمهور بدان اشاره کردند،مردم باید در آن صرفه جویی کنند و درست از آن استفاده نمایند.

کدام از این موارد  به رفع تحریم ها مربوط می شود و به قول معروف سیب از داخل کرم می خورد، این همان تناقضی بود که در ابتدای عرایضم بدان اشاره کردم.
 

(تحریم ها اثری ندارند)، این سخن را آقای ظریف وزیر محترم امور خارجه و با حفظ سمت، رییس تیم مذاکره کننده ایرانی با پنج به علاوه یک،مطرح نمودند. آیا تحریم ها اثری نداشتند؟ پس چرا آقای ظریف و تیم همراه ایشان در مذاکرات موضع عقب نشینی دارند؟ این همه مذاکره و گفتگو از برای چه صورت می گیرد؟ و سئوالاتی دیگر...؟
 

دولت یازدهم به ریاست حسن روحانی، همانطور که در مقالات، مطالب و مطبوعات دیگر اشاره شده است، تمام نیرو و پتانسیل خود را برای بحث سیاست خارجه و مذاکره با طرف های غربی صرف کرده است.

این دولت بر این باور است که تمام مشکلات اقتصادی و معیشت مردم فقط از طریق رفع تحریم ها صورت می گیرد و رفع تحریم ها هم علی القاعده باید ار طریق مذاکره با آمریکا و متحدان اروپایی آن محقق می شود.

این یک امر طبیعی است که در مذاکرات برای اینکه به توافق رسید باید امتیازاتی داد و البته امتیازاتی هم از طرف مقابل گرفت با این همه این سخن آقای ظریف که تحریم ها اثری ندارند، بیشتر به یک لطیفه سیاسی می ماند تا یک تحلیل سیاسی.

بدین دلیل که از عملکرد دولت پیداست، این آقایان بر این باورند که تحریم ها تاثیر خود را بر زندگی مردم و البته کارایی دولت گذاشته است و تنها راه سعادت را رفع تحریم از طریق مذاکره می دانند.

پس بنابراین و طبق نکاتی که بیان شد،سخنان آقای ظریف عملاً با رویکردی که ایشان به بحث سیاست خارجه دارند ،دارای تناقض می باشد.
 

خروجی مذاکرات ایران با گروه پنج به علاوه یک، توافق نامه ژنو و بیانیه یا تفاهم نامه لوزان می باشد، که در بخشی از آمده است که طرف مقابل متعهد شد تا تحریم های ثانویه را آن هم به طور موقت ملغی کند، ولی تحریم های اولیه و اصلی سر جای خود می ماند و عملاٌ تحریمی لغو نخواهد شد و زمانی که توافق نامه ژنو منتشر شد، حتی مجوز نیم درصد غنی سازی را به ما ندادند و نکته دیگر این است که  در همین توافق نامه سخنی از لغو تحریم ها به میان نیامده و فقط طرف مقابل متعهد شده که تحریم جدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران اجرایی نکنند، اما در مورد تحریم هایی که در حال اجراست هیچ نکته ای دال بر لغو آنها ذکر نشده است.
 

مقام معظم رهبری یکی از چالش های درونی نظام و کشور را (ما نمی توانیم)می دانند و ایشان در این رابطه اقتصاد مقاومتی را مطرح نمودند و علت اصلی این امر، می تواند این باشد که کشور ما باید به جایی رسید که روی پای خودمان بایستیم و با هر تحریمی دچار تزلزل نشویم.

متاستفانه فرمایشات رهبری بر زمین مانده، به طوری که نه تنها دولت بلکه سایر قوا و ارگان های کشور و حتی مردم از قشر دانشجو بگیرید تا به بالا، حرکت چندان موثری در باب تولید و پیشرفت درون زا انجام نداده اند.

این موضوع باید آفت شناسی شود، چرا که فقط خودمان می توانیم کشورمان را بسازیم و کلید پیشرفت در دست خود ماست که با تدبیرمان راه های ترقی و پیشرفت را طی کنیم.

محمدرضا پاریاب، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه یزد

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.