باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-باشگاه دانشجویی؛ مسئولیت فرهنگی حکومت ها و تربیت اعتقادی و اخلاقی افراد جامعه، در فلسفه سیاسی جایگاه ویژه ای دارد. هر حکومتی براساس هژموني و مانيفيست خود در ابعاد نظري و عملی تلاش می کند،جامعه را به سوی آرمان ها و اهداف موردنظر خود سوق دهد.
فارابی معتقد است که ایجاد فضیلت در وجود انسان، ترویج افعال و سنن فاضله بصورت مشترک در شهرها و میان امتها جزو وظایف حکومت ها است . (فارابي، سياست مدينه، ۱۳۷۹ )خواجه نصیرالدین طوسی نیز از سعادت بدنی و مدنی شهروندان به عنوان هدف ابزاری و میانه و از تکمیل خُلق و وصول همه شهروندان به کمال، به عنوان هدف نهایی و غایی مدیریت سیاسی الهی یاد نموده است. (رمضان خردمردی، ۱۳۸۴،مدیریت سیاسی از دیدگاه خواجه نصیر الدین طوسی)
افلاطون فرمان راندن (فرمانروایی) را همان تربيت كردن و پروراندن فضايل به وديعت گذاشته شده در نهاد انسان می داند. و ارسطو نيز مهمترين وظيفه دولت را اصلاح عيوب اخلاقي شهروندان و تلقين فضايل نفساني به آنها ذکر می کند. (عنايت، فلسفه سياسي در غرب، ) بر اساس آموزه های الهی، اصلي ترين وظيفه حكومت اسلامي كه از سوي خدا به عنوان متعالي ترين نوع حكومت توسط پیامبران به انسانها عرضه گشته است، رشد دادن او بسوي شناخت خداوند و بندگي است.
یکی از برجسته ترین حکومت های دینی، بعد از رسول الله (ص) حکومت ۵ ساله امیر المومنین علی (ع) می باشد که جزئیات آن بطور مفصل توسط مورخین اسلامی و غیر اسلامی ثبت و ضبط شده است. در منظومه فکری امام علی «ع» دولت اسلامی در مسایل فرهنگی نمی تواند دولت بی طرفی باشد. ایشان در همان ابتدای عهد نامه مالک اشتر وظایف برای حکومت دینی چهار رکن مطرح می کنند که یکی از مهم ترین آنها «استصلاح اهلها» تربیت فرهنگی و اخلاقی و معنوی مردم و اصلاح جامعه هم جزو وظایف حکومت دینی است.
اینکه بعضی می گویند حکومت نباید در مسایل اخلاقی و معنوی مردم دخالت کند و یا بی طرف بماند،حرف غلط و غیر دینی است. دولت اسلامی در مسایل فرهنگی نباید «دولت بی طرف» باشد و یک سند شرعی اش همین است که حضرت امیر می فرماید تو وظیفه داری برای تربیت و اصلاح فرهنگ و افکار عمومی در جامعه برنامه ریزی کنی و نمی توانی بگویی که فرهنگ، ربطی به من ندارد و اگر دخالت کنی می گویند دین،دولتی می شود!نه،یکی از وظایف دولت دینی این است و این،غیر از دین دولتی است. (رحیم پورازغدی، ۱۳۸۱ علی و شهر بی آرمان) مقام معظم رهبری یکی از اهداف والای حضرت علی (ع) را در دوران حکومتش، رساندن مردم به بهشت بیان می کنند که مسئله ای بسیار مهم و از وظایف اصلی حاکم اسلامی است.
ایشان با اشاره به برخی مطالب که وظیفه حکومت اسلامی برای رساندن مردم به بهشت را زیر سؤال می برند، اینگونه پاسخ می دهند:« وظیفه اصلی حاکم اسلامی رساندن مردم به سعادت واقعی است که البته این، به معنای تحمیل و زور نیست بلکه با توجه به تمایل فطرت انسانها به سعادت، باید زمینه ی کمک و راهنمایی و تسهیل رسیدنِ به این هدف والا فراهم شود.» (در دیدار مردم ایلام ۲۳/۲/۹۳)
نکته ظریف و مهم و قابل تاملی که در فرمایشات گرانبهای معظم له نهفته است این است که عینا این فرمایشات یعنی شرح وظیفه حاکم اسلامی در خصوص رساندن مردم به سعادت واقعی اقتباس از فرمایشات امیرالمومنین علی (ع) است که چند ماه قبل از شروع جنگ های سه گانه در یکی از خطبه هایشان بیان فرموده بودند و به مردم یادآور شدند که برای رسیدن به سعادت همچون گذشته گوش به فرمان ولی باشید تا از این پیچ تاریخی هم به سلامتی عبور کنیم و به منزلگاه اصلی که همانا سعادت واقعی و بهشت جاویدان است برسیم اما چند ماه از فرمایشات گوهربارشان نگذشته بود که کوفیان همه چیز را در جنگ صفین در فتنه قرآن بر سر نیزه کردن از یاد بردند و علی (ع) را مجبور به پذیرش حکمیت کردند.
حکایت عجیبی ست تکرار تاریخ ۱۴ قرن بعد دوباره ولی و نایب حجت خدا امام سید علی خامنه ای در خطبه شان از وظیفه حاکم اسلامی برای رساندن مردم به بهشت و سعادت واقعی میگویند و چند ماه بعد توافقی به نام برجام!!! مراقب باشیم در فتنه قرآن بر سر نیزه کردن مانند کوفیان شمشیر بر علی نکشیم برای قبول حکمیت.
امید چوپانکاره-معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه شاهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات