به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمعی از دانشجویان دانشگاه یزد در اعتراض به وضعیت حجاب و عفاف در دانشگاه یزد نامه ای به رئیس دانشگاه یزد ارسال کردند که متن این نامه به شرح زیر است:
بار الهی تو خود شاهد باش که برای احیای این واجب فراموش شده ایستادگی می کنیم و فریاد می زنیم تا مسئولین و اساتید و دانشجویان را آگاه سازیم.
رئیس محترم دانشگاه یزد؛
امروز که سه دهه از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با همه دردها و رنجهایی که ملت ایران برای به دست آوردنش متحمل شدند می گذرد، در دانشگاه شهری که به دارالعباده معروف است باید شاهد زیر پاگذاشتن ارزشها و آرمانهایی باشیم که خون هزاران شهید به خاطر آن ریخته شده است. آنچه دل دانشجویان انقلابی دانشگاه یزد را به درد میآورد بیتفاوتی مسئولین دانشگاه نسبت به این هنجارشکنیها است.
بی توجهی مسئولان امر کار را به جایی رسانده که عدهای از دانشجویان، دانشگاه را تبدیل به جولانگاه مد و ظاهرپرستی خود نموده و دست به هرکاری میزنند.
آقای اولیا:
برای رسیدن به چشم اندازی که برای دانشگاه تعریف کرده اید، یعنی قرار گرفتن درلیست ده دانشگاه برترکشور، نیاز به محیطی سالم و مساعد برای رشد علمی و اعتقادی است ولی متاسفانه فضای امروز دانشگاه ما، آن چیزی نیست که از یک دانشگاه طراز در یک کشور اسلامی انتظار می رود.
پس از پیگیریهای دو ساله دانشجویان دغدغهمند تنها اقدامی که از سوی مسئولین دانشگاه صورت پذیرفت نصب منشور ناقصی از قوانین پوشش دردانشکدهها بود؛ بدون اینکه هیچ نظارتی بر اجرای این ضوابط از سوی مسئولان دانشگاه صورت گیرد که نتیجه این بی توجهی واین بیبرنامگی چیزی جز فراموش شدن و به سخره گرفتن این آئین نامه توسط دانشجویان نبود و تنها راهکار مسئولان در پاسخ به اعتراض دانشجویان مبنی براین عدم نظارت، اقدام صرف به کار فرهنگی وبرخورد نرم با خاطیان بود.
آقای رئیس:
هرچند کار فرهنگی لازم است؛ اما طبق فرمایش قرآن کافی نیست.(همه امت باید امر به معروف و نهی از منکر کنند؛ اما قبل از آن میگوید یدعون علی الخیر)
هرچقدرهم کارفرهنگی انجام دهیم، از برگزاری همایش گرفته تا به فرمایش حضرت عالی تشکیل گروه درفضای مجازی، عدهای مغرض هستند که قصد ایجاد اختلال در محیط دانشگاه را دارند، اینگونه افراد اصلا توجهی به کار فرهنگی ندارند.
از شما می پرسیم با اینگونه افراد چه باید کرد؟
کار فرهنگی زمانی کارآمد است که به عنوان پیشگیری مورد استفاده قرار گیرد و نه اکنون به عنوان درمان برای جامعه بیمار ما.
این افراد نیاز به درمان دارند، امربه معروف و نهی از منکر درمان است.
امر به معروف باعث می شود کار فرهنگی ما کامل شود و قبح گناه در جامعه بماند پس این دو مکمل یکدیگر بوده و وجود هردو کنار هم لازم است.
ما دانشجویان خواستار اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص عفاف و حجاب در دانشگاه هستیم و مسئولان باید در برابر عدم رعایت این ضوابط پاسخگو باشند؛ درغیر اینصورت ما دانشجویان انقلابی و دغدغهمند طبق بند”میم وصیت نامه امام خمینی(ره) به وظیفه شرعی و قانونی خود عمل خواهیم کرد.