به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مجتبی جهانی فعال دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی به عنوان سخنران پیش از خطبه های نمازجمعه گلستان با اشاره به نقض برجام توسط امریکا گفت:
متن کامل سخنرانی وی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
« اللهم الجعل لولیک الفرج والعافیۀ والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته والمستشهدین بین یدیه »
با عرض سلام و تبریک ایام بسیار مبارک آغاز امامت امام عصرعج به مقام معظم رهبری و تمامی مردم بالاخص مردم شریف گلستان و تمامی بزرگان و مسئولان محترم این شهر.
به نمایندگی از جامعه ی دانشجویی ابتدا تشکر میکنم از امام جمعه ی محترم و ستاد اقامه ی نمازجمعه ی شهرستان.
امام زمان عج و مقوله ی انتظار
به سبب کوتاهی زمان عرایض خود را در سه مبحث به سمع و نظر شما عزیزان میرسانم.در ایام مبارکی هستیم که امامت آخرین حجت خداوند بر روی زمین آغاز گردیده است. غیبت امام عصر عج موجب پیدایش موضوع و مفهوم و اصلی شده است به نام انتظار.منتظران ظهور امام عصر عج کسانی هستند که چشم امید و دل به آمدن منجی عالم بشریت دارند.حال آنچه اهمیت دارد این است که نام منتظر بودن را به دوش کشیدن، مستلزم متعد بودن به تکالیف و وظایفی ست.یعنی منتظر واقعی کسی نیست که بنشیند دست روی دست بگذارد و بگوید من منتظر امام هستم بلکه وظیفه هایی بر عهده دارد که همه در جهت زمینه سازی ظهور است.آن چه که یک انسان رابه منتظر و پیرو واقعی امام زمان عج تبدیل میکند و همچون پی بنا ، ریشه ی اصلی ست که فرد بتواند با تکیه بر آن در جهت ظهور تلاش کند ، هم فکری با امام زمان عج است.فکر و عقیده ی ایشان در خصوص پیشرفت چیست؟درخصوص رفاه چطور؟روش و رویکرد ایشان در حل مشکلات جامعه چیست؟منتظر واقعی علاوه بر شناخت شخص و نسب امام عج ؛به شناخت فکر و عقیده ی ایشان می پردازد و آن را مبنایی برای عمل خود قرار میدهد.انتظار ظهور با دست روی دست گذاشتن و صرفا دعا کردن ( که البته در اصل خود بسیار مطلوب و سفارش شده است) معنا پیدا نمیکند بلکه این عمل منتظران در ابعاد مختلف است که میتواند زمینه سازی برای ظهور را تحقق بخشد.حال برای عامل بودن نیازمندیم مبنایی داشته باشیم و آن اندیشه ی حق ولی عصر عج است (اندیشه ای که فرستاده ی خداوند و وحی است) که همین الانی که ایشان غایب هستند باید با فکر و عقیده ی ایشان آشنا بشنویم.شاید گفته شود کار سخت و زمان بری ست لکن هرکس در مقام و جایگاه و نقش خود موظف به کسب این آگاهی ست.همواره در مواجه با موضوعات مختلف باید این سوال را از خود بپرسیم که اگر حضرت عج حضور داشتند راه و روششان و عقیده شان به این تفکر نزدیک بود یا نه؟همه ی تفکرات و رویکردهایی که در جامعه توسط هر شخص مسئولی(و حتی هر فرد در زندگی شخصی) اتخاذ می شود باید مورد چنین سوالی واقع شود.رفاه و پیشرفت از مطالبات خوب جامعه ماست لکن در این خصوص دو تفکر وجود دارد ، تفکر مقاومت و استفاده از نیروی داخل ، تفکر سازش و استفاده از نیروهای خارجی.اگر امام عج حضور داشتند کدام تفکر به نظر ایشان نزدیک تر بود؟ مثالهای دیگر : تفکر جهاد و تلاش و خودکفایی در برابر تفکر راحت طلبی و خودکفایی؛ و نیز تفکرساده زیستی در برابر تفکر اشرافیت و خلق و خوی تجمل گرایی.و در نهایت تفکر اسراف و مصرف گرایی افراطی در برابر قناعت و عدم اسراف و بلکه صرفه جویی.شاید بسیاری از شما هم اکنون در همین مثالها، عنوانا نظرنزدیکتر به امام عج را تشخیص دهید لکن اذعان زبانی تنها مقدمه ی کار است و آنجا ما پیرو و منتظر واقعی شناخته می شویم که در عمل خود اعتقاد به این حقایق را نشان دهیم.با بررسی این تفکرات است که تفاوت تعریف از پیشرفت و رفاه مطرح میشود.پیشرفت یکی از مطالبات مطلوب است اما تعریف ما از پیشرفت چیست و به چه قیمتی خواهان آن هستیم.نماز بخوانید، روزه بگیرید ولی صحبتی از استکبارستیزی نکنید.بالاترین پیشرفت تکنولوژی در جهان را در اختیار داشته باشید اما به قیمت ضایع کردن حقوق بسیار، بی عدالتی ها و ظلم بر مستضعفین و یا سکوت در برابر چنین جنایاتی.آیا این مدل پیشرفت ،مطلوب امام زمان عج است؟در موضوع پیشرفت دو نکته ی اساسی وجود دارد.کسی که برای ثروتمند شدن دزدی میکند دو اصل مهم را در کسب رفاه و رزق و روزی که البته موردِ سفارش شده ای است زیر پا میگذارد. اول اینکه بدون هیچ گونه تلاش و کوششی میخواهد به مال برسد.مالی که برایش زحمتی نکشیده است و دوم زیرپا گذاشتن اصول اخلاقی و اعتقادی و مبنایی.یعنی هدف رفاه و پیشرفت هدف عالی ست اما اگر مستلزم زیرپاگذاشتن اصول مبنایی باشد پیشرفت واقعی نیست.
خریدکردن از تولید کردن بسیار راحت تر است و مستلزم تلاش کمتری ست.لکن آیا پیشرفتی که با مصرف گرایی صرف همراه باشد پیشرفت واقعی ست؟سرمایه ی خرید روزی پایان میپذیرد و آن گاه به یک وابسته ی واقعی تبدیل خواهیم شد.نه سرمایه داریم بخریم و نه علم و مهارت داریم که تولید کنیم.بخش دوم حفاظت و پیروی از مبانی حقیقی چون عدالت ، اخلاق، راستی و ... در راستای دست یابی به پیشرفت است اگر پیشرفت به قیمت بی عدالتی وپذیرش ظلم باشد چه ارزشی دارد؟آیا این مدل پیشرفت نزدیک به نگاه و عقیده ی امام زمان عج در مورد پیشرفت است؟زمانی که ما در مقاومت و پایداری در اصول و اعتقادات انسانی و اسلامی خودمان پیروز بشویم دشمن خودش برای مذاکره و همکاری می آید.
بازخوانی مذاکرات و عبرت تاریخی
مبحث بعدی که میخواهم عنوان کنم در خصوص مذاکرات است.در قضیه ی مذاکرات دو تفکر عمده وجود داشت.گروهی به مذاکرات خوش بین بودند و گروهی با توجه به سابقه ی تاریخی و تجربه هایی که کم هم نیست ، این خوش بینی را نداشتند.مقام معظم رهبری از جمله کسانی بودند که رسما اعلام کردند بنده خوش بین نیستم لکن از گروه مذاکره کننده حمایت میکنند.ایشان فرموده اند که من در جزییات مذاکرات دخالتی نمیکنم و تنها اصول کلی و خط مشی و خطوط قرمز را مطرح و تبیین میکنم.ما در بحث مذاکرات و برجام متاسفانه شاهد عدول از برخی خط قرمزها و اصول مطروحه بودیم.برای مثال آقا فرمودند همه ی تحریم ها باید برداشته شود.لکن بر اساس توافقات تنها لغو بخشی از تحریم ها عنوان آن هم به سبک و سیاقی که مستحضر هستید.
ما به تعهدات خود عمل کردیم ولی طرف مقابل باغ سبزی نشان داد و به بهانه های مختلف ازعمل به تعهدات خودش به طرق مختلف سرباز زد.مثلا در حوزه ی اقتصاد اجازه نداد کشورهای دیگر وارد کار و تعاملات با ایران بشوند و مثال ها و مواردی که بسیار ست و در این زمان نمیگنجد.بعضی عقیده داشتند که این کار توافق و مذاکرات زمان بر است و طول میکشد تا نتیجه دهد.ریس جمهور محترم فرمودند تا سیب و گلابی های توافق به ثمر بنشیند طول میکشد ؛بحث این است که ما در زمین توافقات سیب و گلابی ی نکاشتیم که امیدوارانه منتظر برداشت محصول باشیم و این از موارد مهم است که باید عبرت بگیریم.ما در این توافق هزینه ی بسیار کردیم اعم از هزینه ی زمانی ، مالی و اعتباری و در مقابل نفع و فایده ی کمتری بردیم.
چرا عبرت نمیگیریم؟کم داشتیم در تاریخ کشور و نه فقط کشور خورمان از بدعهدی ها و ظلم و پیمان شکنی ها؟چرا یک تجربه ناموفق را چندین بارانجام میدهیم؟ما بواسطه ی این توافق به بیان خودشان 15 سال عقب افتاده ایم.تا کی میخواهیم راه حل مشکلات و موانع را در خارج جستجو کنیم؟وقت آن نرسیده که خودمان را باور کنیم و راه حل را در داخل جستجو و زمینه ی تحققش را فراهم کنیم؟همین مشکلاتی که البته در شهر گلستان هم مردم با آن دست و پنجه نرم میکنند یکی از مهمترین آن ها بیکاری.الان سه سال گذشته است.مشکلاتی از جمله بیکاری، فقر و مسکن و ... همچنان حل نگردیده.نه که بگوییم انتظار داریم ریشه کن شود حداقل بیشتر نشود و سیر رو به کاهشی داشته باشد که اینگونه نیست.این را هم بگویم که رو به کاهش بودن مشکلات فقر و بیکاری و مسکن و ...نه روی برگه ها و آمار و ارقام بلکه در کف زندگی مردم باید بررسی شود.در این سه سال چه گذشت؟ما خواهان ارائه ی گزارش عملکرد دولت هستیم.مگر نه دولت برای مردم است و از جنس مردم ، باید توضیح داده بشود که در خصوص مشکلات اساسی از جمله اقتصاد و بیکاری و مسکن و فقر ، آسیب های اجتماعی و مسائل فرهنگی چه کارهایی انجام پذیرفته و چه نتایجی داشته است؟
هدف دشمن : دوقطبی سازی جامعه و ایجاد تفرقه
انتقاد ما جنبه ی دو قطبی سازی کشور را ندراد چرا که دوقطبی شدن کشور از اهداف دشمن است و ما به پیروی از امام و رهبرمان در زمین دشمن بازی نمیکنیم.تفرقه بیانداز و حکومت کن از اهداف دشمن است که خطرش همیشه در کمین کشور عزیزمان است.انتقاد ما از سر دردمندی ست.تا کی باید مشکلات مردم روی زمین بماند؟این را هم در خاتمه عرض کنم که رفع مشکلات در جامعه محصول همکاری متقابل دولت و ملت است.شما مردم همیشه در صحنه هم باید دوباره خودی نشان دهید و به رفع مشکلات اقتصادی و فرهنگی به نوبه ی خود کمک کنید.به طور مثال در حوزه ی اقتصاد راه حل همان است که طی چندین سال مطرح شده ولی همچنان مغفول مانده است.اقتصاد مقاومتی .چه بسا مغفول ماندنش بخاطردشواری های احتمالی ست و برخی اراده ی عملیاتی کردن آن را ندارند و استفاده از راه حل های خارجی را ترجیح بدهند که البته شاید در رفع نیاز کنونی سریعتر باشد ولی در دراز مدت و در نگاه کلان وابستگی و پوچ شدن اقتصاد کشور از تولید را به دنبال دارد.در خصوص اقتصاد مقاومتی بعنوان راه حل کلان هم دولت و هم مردم باید با صبر و تلاش وظایف خود را انجام دهند تا کار بلطف خداوند به نتیجه بنشیند .دولت با اتخاذ سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی و حمایت واقعی و نه شعار و حرف از نیروهای داخلی از جمله نیروی کار و نخبگان و کارآفرینان و مردم با جلوگیری از اسراف و فرهنگ مصرف گرایی و تبدیل آن به فرهنگ استفاده ی درست و تولید و نیز خرید کالای ایرانی و تحریم برخی کالاهای خارجی که مشابه ایرانی دارد.جامعه از مردم ساخته شده و اگر فرد فرد ما در فرهنگ سازی نقش خود را بعنوان پدر ،مادر،(در خانواده و بحث تربیتی)معلم و هر مسئولیتی که داریم بدرستی ایفا کنیم ،شاهد پیشرفت و متعالی شدن فرهنگ جامعه در بخش های مختلف خواهیم بود.
اگر چه ما از پیامدهایی که درخصوص توافق پیش آمده رنجوریم و خسرانهایی بر کشورحاصل گشته که معتقدیم اگر دست اندرکاران با حوصله و دقت موشکافانه تری به بررسی و تصمیم گیری میپرداختند به حداقل میرسید؛ لکن این واقعه را تجربه ی تاریخی میدانیم که اتمام حجتی شد برای همه ی ما بخصوص با آن هایی که خوشبین بودند و چه بسا که کماکان هستند به اینکه ارتباط با کشورهایی نظیر آمریکا و..میتواند اتفاق بیفتد و ما را از مشکلات میرهاند حال آنکه ارتباط با حکومت مستکبری چون امریکا مستلزم هم سکوت بر جنایات چندین و چند ساله و حق کشی هایی ست که هنوز هم بسیاری مردم مظلوم در نقاط مختلف دنیا گرفتار آن اند و هم پذیرش ظلم و گذشتن از حق که به هیچ وجه با روح حق طلب و استکبارستیز جمهوری اسلامی در هم نمی آمیزد.امید است بعد از تجربه ای مجدد که همانطور که بیان شد تا به حال بارها و بارها در سرگذشت کشور خودمان و البته ملل دیگر تکرار شده؛ به خودکفایی و خودباوری و تمرکز بر داخل کشور بپردازیم و باور کنیم که باید در عمل اعتماد کنیم به خودمان ،به نیروها و توانایی خودمان و تلاش برای رفع مشکلات و پیشرفت جامعه.
و ان شاءالله روزی خواهد رسید که با وحدت و هم دلی و صبر و استقامتمان و پیروی از ولی و نیز دشمن ستیزی ، استکبارستیزی و مجاهدت، تلاش و کوشش خود با استعانت به خداوند رحمان و ائمه معصومین ع پیروز خواهیم شد.
و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته