آشتی ملی؛ ترفند شکست خوردگان سیاسی برای رسیدن به منافعشان

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* اخیرا در کشورمان زمزمه هایی تحت عنوان آشتی ملی از سوی برخی جریانات سیاسی شنیده می‌شود که این سئوال را در بر دارد: چرا آشتی ملی؟ منظور و انگیزه از طرح این عنوان چیست؟

در پاسخ می توان گفت نوعی زیرکی شکست خوردگان میدان سیاست برای رسیدن به منافعشان.

اما چطور می شود این یک ترفند باشد؟

پاسخ این است که عده ای در سال 88 تمام قد و با همه توان در مقابل مردم و نظام جمهوری اسلامی ایستادند و رای ملت را نادیده گرفته و فتنه های سبز رنگ را به پا کردند.

به مردم حمله ور شده و اموال عمومی را تخریب و سربازان وظیفه را عریان کرده و به خون می غلطاندند.

جوان بسیجی را زنده زنده در آتش سوزاندند و به شهادت رساندند، و تصور تماشای سوختن فرزند توسط پدر و مادر و خانواده شهید چقدر دردناک است.

شعار سر دادند که انتخابات بهانه و اصل نظام نشانه.

مدت ها امنیت و آسایش را از مردم سلب و کسب و کار ها را تعطیل کرده، و طعم پیروزی شیرین چهل میلیون رای هموطن ایرانی را در کام همگان تلخ کرده و دشمنان را شاد کردند.

آنان روز به روز جریح تر شده و نظام نیز با ملاطفت از سران فتنه میخواست که از این افراد برائت کرده و اقدامات آنها را محکوم و از نظام دفاع کنند و هر کس به نوعی خواستار این امر بود.

رهبری با زبان پدرانه و سایر مسئولین نیز برادرانه تذکر می دادند؛اما سران فتنه با مردم قهر بودند و بنای آشتی نداشتند.

قهرشان تبدیل به دشمنی و کینه غلیظ شد، تا جایی که ملتمسانه از استکبار خواستار افزایش تحریم ها جهت فشار بیشتر به ملت شدند.

اغتشاشگران پا را فراتر گذاشته و از خط قرمز همه مردم عبور کرد و در روز عاشورا شروع به رقص و پایکوبی کرده و پرچم های مقدس سالار شهیدان را آتش زند: و هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان.

انتظار می رفت سران فتنه از آنها برائت کنند؛ اما نه تنها برائت نکردند؛ بلکه آنان را برادران مجاهد خطاب کردند.

این ملت صبور و مهربان دیگر صبرشان به پایان رسید و در نهم دی ماه رودخانه خشم شان طغیان کرده و با سیل خروشانشان آثار و لکه های فتنه را پاک کردند.

مدت کوتاهی نگذشت که فاش شد سران فتنه با معاندین سوری در ارتباط بوده و امنیت ایران ممکن توسط آنان و ارتباطشان با این اشخاص به خطر بیفتد و این جا بود که سند خیانت دیگر مهر شد و اثبات شد.

بنابراین شورای عالی امنیت ملی که طبق حقی که قانون اساسی به آنها داده مبنی بر اینکه هر زمان که تشخیص دهند می توانند هر شخصی را بدون دادگاهی زندانی کنند، تصمیم گرفتند که سران فتنه را حصر خانگی کنند.

پس از گذشت سالها مواضع فتنه همان است و قهر و دشمنی شان پابرجاست.

و اکنون برای رسیدن به اهدافشان که از طریق زور و بازو حریف نشدند و همچنین آزادی سران فتنه با شعار پر از تزویر آشتی ملی آمده اند و بهانه شان این است که دولت تندروی ترامپ با ما وارد جنگ می شود و نیاز داریم آشتی داخلی کنیم.

مثل همان ترفندی که سال 81 نیز استفاده کرده و پس از رد لوایح دوقلو توسط شورای نگهبان، اصلاح طلبان نامه ننگین جام زهر را به رهبر انقلاب نوشتند و دلیل آن را نیز دفع تهدید حمله آمریکا می دانستند.

حال اگر متن نامه جام زهر را بخوانیم، می بینم که شباهت های زیادی با همین آشتی ملی دارد.

در نتیجه متوجه می شویم که این افراد همیشه برای اینکه به اهدافشان برسند، پشت آمریکا قایم شده و همانطور که در قرآن هم جنگ احزاب اشاره شده که عده ای سعی در ترساندن مردم و تسلیم آنها داشتند، این افراد هم همانند منافقان زمان پیامبر عمل می کنند و با بزرگ جلوه دادن آمریکا و ترساندن از جنگ می خواهند منافعشان را تامین کنند؛ همانگونه که برجام شکست خورده را عامل جلوگیری از جنگ معرفی کردند.

اما لازم است بدانند که دولت های تندروتر از ترامپ زمانی که آمریکا بسیار قدرتمندتر از امروز هم بود و ضعیف نبود، نیز جرأت حمله به ایران را نداشتند و اخیرا هم ترامپ گفته که به دنبال جنگ با ایران نیست.

پس طرح آشتی ملی به چند دلیل عقیم و ناکارآمد است:

اولا پیش فرض جنگ و حمله نظامی آمریکا دروغ است و توسط کسانی مطرح شده که به دنبال همکاری با آمریکا هستند و بعضا هم خیانت به ملت در کارنامه ننگینشان ثبت شده.

ثانیا، مردم با همدیگر قهر نیستند که بخواهند آشتی کنند؛ بلکه با کسانی که آن جنایاتی که ذکر شد را در حق ملت مرتکب شدند قهرند و آشتی هم نخواهند کرد.

ثالثا، مردم کشور ما همیشه در مقابل دشمنان چه داخلی و چه خارجی اتحاد دارند و اختلاف نظرات سیاسی را به پای قهر نمی گذارند.

پس آشتی ملی این طرح حیله گرانه پر از تزویر قبل از تولدش از بین رفت.

قائدرحمت- دبیرکل انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز 

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.