مدیر سازمان تامین اجتماعی؛ سوپراستاری برای تئاتر تک بازیگر «نظام پزشکی»/ مگر می‌شود پزشکان ذی‌نفع نماینده مردم باشند!

امین سردار آبادی، دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی در گفت وگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با انتقاد به ساختار غلط نظام پزشکی گفت: مسئله اصلی ما در بحث سازمان نظام پزشکی این است که چرا نمایندگان پزشکان در مسایلی که نفع می برند، برای مردم و جامعه تصمیم می گیرند؟! مگر پزشکان نظام پزشکی که خود را مدیون رای پزشکان می دانند، می توانند از حقوق بیماران صیانت کنند؟! مگر می شود مدعی العموم، قاضی و وکیل یک نفر باشد؛ ولی شما همه این ها را در نظام پزشکی می بینید! مجلس باید فکری به حال ساختار نظام سلامت کشور کند.

وی گفت: ساختار غلط اساسنامه نظام پزشکی سبب شده است که تشکل صنفی پزشکان تبدیل به سازمانی بی بدیل و عجیب در تصمیم گیری و تصمیم سازی در سلامت دنیا شود.

سردار آبادی با اشاره به اینکه امسال مضحک ترین و تلخ ترین بخش انتخابات نظام پزشکی حضور مدیر سازمان تامین اجتماعی در این انتخابات بود، افزود: البته وی از حق قانونی خود استفاده کرده و رای هم آورد. اما شما فکر کنید بر فرض مثال امروز جلسه شورای عالی بیمه است و وی سوپر استار این «تئاتر تک بازیگر» خواهد بود؛ از طرفی نقش نماینده بیماران از سمت سازمان تامین اجتماعی را بازی می کند، از آن طرف برای خرید خدمت از پزشکان نظام پزشکی چانه زنی می کند، بعد هم که خسته می شود، نقش نماینده پزشکان را بر عهده می گیرد. تعارض منافع هم حدی دارد!

دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی ضمن انتقاد از روند برگزاری انتخابات سازمان نظام پزشکی اظهار داشت: در این انتخابات وزارت بهداشت موظف بود که شرایطی را فراهم کند تاهمه در انتخابات نظام پزشکی شرکت کنند، اما با اتفاقات روز جمعه که در ساعات اولیه انتخابات رخ داد، شاهد تغییر روند انتخابات از الکترونیکی به سنتی بودیم و همین موجب شد که بخش بزرگی از پزشکان را از رای دادن محروم کند؛ لذا می توان گفت که وزارت بهداشت توانایی برگزاری چنین انتخابات محدودی را نداشته است و تدابیر لازم را نیندیشیده است.در هر حال وزارت بهداشت باید پاسخ گوی این ناکارآمدی خود باشد.

وی با اشاره به روند سیاست زدگی انتخابات نظام پزشکی کشور گفت: در انتخابات نظام پزشکی امسال دو نکته مهم و حایز اهمیت بود؛ یکی حضور دوگانه های غلط اصولگرا و اصلاح طلب و لیست هایی با آدم های سیاسی، که ضلع سیاسی پازل انتخابات را تکمیل می کرد و دیگری کاندیداتوری پزشکان حاضر در دولت، که بنا داشتند که در نظام صنفی پزشکان خلاف هر منطقی جای خود را باز کنند و بخوانید نفوذ کنند. از همه مهم تر حضور سهام داران بخش خصوصی سلامت کشور که بتوانند با گرفتن سهمی از نظام پزشکی، چانه زنی بیشتر برای سود بیشتر در تجارت درمان خود انجام دهند. متاسفانه با همه نقص های اساسنامه نظام پزشکی باید مسئله و دوئل اصلی بین مخالفان وضع موجود و ذی نفعلان نظام سلامت شکل می گرفت.