معاون وزیر بهداشت خبر داد
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دکتر علی اکبر حق دوست معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت روز گذشته در نشست معاونان آموزشی دانشگاه‌های علوم پزشکی در محل دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: موضوع برآورد نیروی انسانی حوزه سلامت در افق ۱۴۰۴، موضوع مهمی است که در جلسات مختلف مطرح شده است.
وی گفت: برای این برآورد باید بازار کار آینده و تعداد داوطلبان و ظرفیت دانشگاه را در نظر بگیریم و منابع را بسنجیم. گاهی اوقات به دلیل اینکه جزئی نگری می‌کنیم و از نسخه‌های خارجی کپی برداری می‌کنیم بدون اینکه به منابع و بودجه توجه کنیم به مشکلات عدیده‌ای برمی خوریم و نتایج مطلوب حاصل نمی‌شود.
حق دوست اظهار داشت: درباره برآورد نیروی انسانی پیش از این نگاه صنعت آموزش و توجه به جمعیت مطرح شد، اما بر اساس یافته‌های اخیر که گوشه‌ای از آن امروز مطرح می‌شود محاسبات به گونه‌ای دیگر مطرح شده است.
وی گفت: بر اساس نتایج ۴۲ هزار پزشک عمومی (یعنی ۵۲ پزشک به ازای ۱۰۰ هزار نفر جمعیت داریم) که بر اساس برآوردهایی که مورد تایید معاونت‌های ذیربط وزارت بهداشت قرار گرفته است حدود ۸۳ تا ۸۴ هزار پزشک عمومی می‌خواهیم.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت گفت: شاخصی وجود دارد به نام «فول تایم اکوئلنت» که در حال حاضر این شاخص برای هر پزشک عمومی ۱. ۳ هست (یعنی هر پزشک عمومی ۱. ۳ برابر فرد عادی تمام وقت کار می‌کند و ۳۰ درصد حجم کارش بالاتر است) و اگر بخواهیم این شاخص را به ۱. ۲ برسانیم باید حدود ۶۹ هزار و ۸۰۰ پزشک عمومی داشته باشیم تا کار ۸۳ هزار نفر را انجام دهند.
وی افزود: حال با یک دامنه اطمینان، از آنجا که تعدادی از پزشکان عمومی در طول ۱۰ سال آینده از سیستم خارج خواهند شد و یا وارد تخصص می‌شوند، در نتیجه باید حدود ۷۸ هزار پزشک عمومی تربیت کنیم.
حق دوست اضافه کرد: اگر همین محاسبات را برای پرستار انجام دهیم به عددی حدود ۱۵۰ هزار نفر، برای ماما‌ها حدود ۱۷ هزار نفر و برای پزشک متخصص به عددی حدود ۴۳ هزار نفر می‌رسیم.
وی یادآور شد: اگر وارد ریز تخصص‌ها شویم، محاسبات نشان می‌دهد در برخی از تخصص‌ها مانند نورولوژی، عفونی، روانپزشکی، طب اورژانس و پاتولوژی باید سرعت تربیت نیروی انسانی کاهش یابد و در مقابل در برخی دیگر از رشته‌ها باید افزایش یابد.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت اظهار داشت: این اعداد خیلی کلی و مربوط به برخی از یافته‌های کشوری بود. اما در منطقه آمایشی کتابچه‌ای آماده شده که باید در شورای گسترش بحث فنی روی آن انجام شود و پس از تایید مجوز‌های لازم آن صادر شود تا بتوانیم نقشه توسعه علمی منطقه را مصوب کنیم.
وی با اشاره به اینکه برای تعیین برآورد یک سری پیش فرض هایی برای آن در نظر گرفتیم، گفت: به عنوان مثال فکر کردیم که ۷۰ درصد پزشکان عمومی منطقه خود را خودمان تربیت کنیم و ۳۰ درصد را برای دانشگاه‌های دیگر گذاشتیم.
حق دوست اضافه کرد: بر اساس قوانین موجود و نظرات کارشناسان منطقه‌ای شاخص هایی را تعیین کردیم که نسبت دانشجو، متخصص، فضای کار به بحث گذاشته شد و در نهایت خلاصه‌ای برای کل منطقه استخراج شد که بر اساس آن تعداد هیات علمی، نیروهای پشتیبان، تخت‌های بالینی، رشته‌های تخصصی و فوق تخصصی مشخص شد.
وی افزود: بر اساس محاسبات تقریبا تکلیف هر دانشگاه تا حدودی مشخص است که چه باید بکند و حتی رشته هایی که دانشگاه‌ها باید بیشتر بر آن تمرکز کنند مشخص شده است. در مورد هیات علمی، مراکز تحقیقاتی و فضای فیزیکی مورد نیاز نیز این محاسبات با در نظر گرفتن محدودیت‌های مالی و مجوز‌ها انجام شده است و بلند پروازانه نیست.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت اظهار داشت: شاید برای اولین بار است که با یک متدولوژی تعداد تخت‌های بیمارستانی آموزشی بر اساس تعداد دانشجو مشخص شده است. همچنین تعداد متخصصین برای برآورده کردن نیازهای منطقه مشخص شده است. امیدواریم این سند زودتر اجرایی شود و در شورای گسترش طرح و مصوب شود.
وی گفت: برای این برآورد باید بازار کار آینده و تعداد داوطلبان و ظرفیت دانشگاه را در نظر بگیریم و منابع را بسنجیم. گاهی اوقات به دلیل اینکه جزئی نگری می‌کنیم و از نسخه‌های خارجی کپی برداری می‌کنیم بدون اینکه به منابع و بودجه توجه کنیم به مشکلات عدیده‌ای برمی خوریم و نتایج مطلوب حاصل نمی‌شود.
حق دوست اظهار داشت: درباره برآورد نیروی انسانی پیش از این نگاه صنعت آموزش و توجه به جمعیت مطرح شد، اما بر اساس یافته‌های اخیر که گوشه‌ای از آن امروز مطرح می‌شود محاسبات به گونه‌ای دیگر مطرح شده است.
وی گفت: بر اساس نتایج ۴۲ هزار پزشک عمومی (یعنی ۵۲ پزشک به ازای ۱۰۰ هزار نفر جمعیت داریم) که بر اساس برآوردهایی که مورد تایید معاونت‌های ذیربط وزارت بهداشت قرار گرفته است حدود ۸۳ تا ۸۴ هزار پزشک عمومی می‌خواهیم.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت گفت: شاخصی وجود دارد به نام «فول تایم اکوئلنت» که در حال حاضر این شاخص برای هر پزشک عمومی ۱. ۳ هست (یعنی هر پزشک عمومی ۱. ۳ برابر فرد عادی تمام وقت کار می‌کند و ۳۰ درصد حجم کارش بالاتر است) و اگر بخواهیم این شاخص را به ۱. ۲ برسانیم باید حدود ۶۹ هزار و ۸۰۰ پزشک عمومی داشته باشیم تا کار ۸۳ هزار نفر را انجام دهند.
وی افزود: حال با یک دامنه اطمینان، از آنجا که تعدادی از پزشکان عمومی در طول ۱۰ سال آینده از سیستم خارج خواهند شد و یا وارد تخصص می‌شوند، در نتیجه باید حدود ۷۸ هزار پزشک عمومی تربیت کنیم.
حق دوست اضافه کرد: اگر همین محاسبات را برای پرستار انجام دهیم به عددی حدود ۱۵۰ هزار نفر، برای ماما‌ها حدود ۱۷ هزار نفر و برای پزشک متخصص به عددی حدود ۴۳ هزار نفر می‌رسیم.
وی یادآور شد: اگر وارد ریز تخصص‌ها شویم، محاسبات نشان می‌دهد در برخی از تخصص‌ها مانند نورولوژی، عفونی، روانپزشکی، طب اورژانس و پاتولوژی باید سرعت تربیت نیروی انسانی کاهش یابد و در مقابل در برخی دیگر از رشته‌ها باید افزایش یابد.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت اظهار داشت: این اعداد خیلی کلی و مربوط به برخی از یافته‌های کشوری بود. اما در منطقه آمایشی کتابچه‌ای آماده شده که باید در شورای گسترش بحث فنی روی آن انجام شود و پس از تایید مجوز‌های لازم آن صادر شود تا بتوانیم نقشه توسعه علمی منطقه را مصوب کنیم.
وی با اشاره به اینکه برای تعیین برآورد یک سری پیش فرض هایی برای آن در نظر گرفتیم، گفت: به عنوان مثال فکر کردیم که ۷۰ درصد پزشکان عمومی منطقه خود را خودمان تربیت کنیم و ۳۰ درصد را برای دانشگاه‌های دیگر گذاشتیم.
حق دوست اضافه کرد: بر اساس قوانین موجود و نظرات کارشناسان منطقه‌ای شاخص هایی را تعیین کردیم که نسبت دانشجو، متخصص، فضای کار به بحث گذاشته شد و در نهایت خلاصه‌ای برای کل منطقه استخراج شد که بر اساس آن تعداد هیات علمی، نیروهای پشتیبان، تخت‌های بالینی، رشته‌های تخصصی و فوق تخصصی مشخص شد.
وی افزود: بر اساس محاسبات تقریبا تکلیف هر دانشگاه تا حدودی مشخص است که چه باید بکند و حتی رشته هایی که دانشگاه‌ها باید بیشتر بر آن تمرکز کنند مشخص شده است. در مورد هیات علمی، مراکز تحقیقاتی و فضای فیزیکی مورد نیاز نیز این محاسبات با در نظر گرفتن محدودیت‌های مالی و مجوز‌ها انجام شده است و بلند پروازانه نیست.
معاون برنامه ریزی و هماهنگی وزارت بهداشت اظهار داشت: شاید برای اولین بار است که با یک متدولوژی تعداد تخت‌های بیمارستانی آموزشی بر اساس تعداد دانشجو مشخص شده است. همچنین تعداد متخصصین برای برآورده کردن نیازهای منطقه مشخص شده است. امیدواریم این سند زودتر اجرایی شود و در شورای گسترش طرح و مصوب شود.
ارسال نظرات